Οσα μας περιγράφονται για τις απειλές και τους κινδύνους που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης από ιδιώτες και κράτη μάλλον δεν είναι επιστημονική φαντασία και θεωρίεςσυνωμοσίας. Οι δυνατότητες που προσφέρει η χρήση της ΑΙ στην απαλλαγή μας από χρονοβόρες και βαρετές δραστηριότητες είναι πάμπολλες και, φυσικά, ευπρόσδεκτες.
Οι αρχικές ενστάσεις και επιφυλάξεις για τη χρήση αυτής της νέας τεχνολογίας με τις απεριόριστες εφαρμογές, που φτάνουν ακόμη και στην υποκατάσταση ενός ατόμου από μια ψηφιακή ρεπλίκα του, αφορούσαν την ανεξέλεγκτη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης από τους πολυεθνικούς ομίλους που κατέχουν τις ποικίλες εφαρμογές της.
Ετσι, απαιτήσαμε από τις κυβερνήσεις να θέσουν τα όρια. Τι επιτρέπεται στη χρήση της AI και τι όχι. Τι παραβιάζει τα ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα και τι όχι. Τι εισβάλλει στην ιδιωτική μας ζωή, στον τρόπο που κινούμαστε στον ιδιωτικό και τον δημόσιο χώρο, και τι όχι.
Υποθέσαμε ότι οι κυβερνήσεις που βασίζονται στα δημοκρατικά Συντάγματα, ειδικά οι κυβερνήσεις της Ε.Ε., της περιοχής του πλανήτη που θεωρείται ακόμη θερμοκήπιο ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, θα έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να στεγανοποιήσουν τα δικαιώματα των πολιτών από κακόβουλες επιμολύνσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Αλλά, στην πράξη, ήταν σαν να βάζαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Για παράδειγμα, είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι η κυβέρνηση Μακρόν θα αψηφούσε την απόλυτη προτεραιότητα της «εθνικής ασφάλειας» για την υπεράσπιση της οποίας -ακόμη κι αν αφορά τα γαλλικά συμφέροντα στη Βόρεια Αφρική- η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να είναι απαραίτητη για το ξεδιάλεγμα επικίνδυνων και μελαψών από φιλήσυχους και ακίνδυνους λευκούς.
Και για πολλές ακόμη χώρες και κυβερνήσεις δεν δικαιούμαστε να εκπλαγούμε επειδή απαίτησαν μικρές ή μεγάλες εξαιρέσεις από την ευρωπαϊκή νομοθεσία που τίθεται σε εφαρμογή τον επόμενο μήνα και βάζει ελάχιστα όρια ασφαλείας στην ανεξέλεγκτη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης εις βάρος όλης της κοινωνίας που κινείται στον δημόσιο χώρο.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν μας εκπλήσσει καθόλου -μα καθόλου!- που η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κυβέρνηση του Predator και των υποκλοπών, πρωτοστάτησε ανάμεσα στους 27 της Ε.Ε. στη διεκδίκηση του «δικαιώματος» να επιτηρεί όχι μόνο τους αντιπάλους της και τους ενοχλητικούς, αλλά τους πάντες, εμένα, εσένα, εμάς, εσάς, τους άλλους.
