Η αδυναμία αντιμετώπισης του αυξημένου κόστους σπουδών (καθώς η φοιτητική μέριμνα εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα μας είναι ένας «άταφος νεκρός») σε συνδυασμό με την ανεύρεση εργασίας για τη στοιχειώδη κάλυψη κάποιων εξόδων, παράλληλα με την εσωτερίκευση των αμφίβολων επαγγελματικών προοπτικών, εκκολάπτουν την καθυστέρηση ή την εγκατάλειψη των σπουδών για εκείνο το μέρος του φοιτητικού πληθυσμού για το οποίο αφενός οι παρατεταμένες σπουδές κοστίζουν ακριβά, αφετέρου η είσοδος στην παραγωγή και η πρόωρη επαγγελματοποίηση μετατρέπονται σε αναπόφευκτη στρατηγική επιβίωσης, ανατρέποντας έτσι την προοπτική ολοκλήρωσης των σπουδών.
Είναι προκλητικό τη στιγμή που η έλλειψη κρατικής στήριξης για όσους σπουδάζουν έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, το υπουργείο Παιδείας να προσπαθεί να διαγράψει φοιτητές που παλεύουν για τις σπουδές τους. Τη στιγμή που η επιχειρηματική δράση των Πανεπιστημίων απορροφά τα κονδύλια σε βάρος των αναγκών των ιδρυμάτων, που η κρατική χρηματοδότηση έχει μειωθεί κατά 60% τα τελευταία 15 χρόνια, που η τραγική έλλειψη φοιτητικών εστιών και η αύξηση των τιμών της αγοράς ακινήτων έχει εκτοξεύσει το κόστος σπουδών, διαμορφώνεται για τους φοιτητές και τις οικογένειές τους ένα δεδομένο: για να σπουδάσεις πρέπει να χρεωθείς και να βάλεις πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη.
- απόσπασμα από ρεπορτάζ του Χρ. Κάτσικα στην Εφημερίδα των Συντακτών (Το προφίλ των 330.000 υπό διαγραφή φοιτητών - ολόκληρο ΕΔΩ)
