Υπάρχουν πολιτικοί που δεν τους συμπαθώ. Τον Κουτσούμπα για παράδειγμα. Είναι «ρινόκερος», όπως θα έλεγε ο Ιονέσκο. Ούτε τον Μητσοτάκη συμπαθώ. Απεχθάνομαι τη κενοδοξία του, τη δίψα του για εξουσία. Είναι μία μηχανή που ποθεί την εξουσία, την εξουσία για την εξουσία. Τουλάχιστον, ο Κουτσούμπας τρέχει πίσω από ένα στόχο που τον ξεπερνά. Ο στόχος του Μητσοτάκη είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Θα μπορούσε να είναι, εξίσου… Άγγλος, Γάλλος, Πορτογάλος, ή κάτι άλλο. Δεν είναι Έλληνας· ανήκει στη διεθνή φυλή των «τεχνοκρατών»: ποτέ δεν υπήρξε Έλληνας πολιτικός τόσο αδιάφορος για την κουλτούρα, μολονότι ισχυρίζεται το αντίθετο, επειδή κάποιοι του επέστησαν την προσοχή σ' αυτό.
Δεν συμπαθώ εξίσου τον Κασσελάκη, με το χαμόγελο της οδοντόκρεμας, και το μεταμοντέρνο smart casual look. Είναι προφανές άλλωστε ότι, και αυτός, ωθείται από την επιθυμία της εξουσίας. Μου κάνει πάντως εντύπωση πόσο γράφει – τηλεοπτικά, διαδικτυακά, επικοινωνιακά εννοώ – πόσο δυνατός και μοντέρνος μπορεί να γίνεται στην επιδραστική χρήση των social media, ιδιαίτερα στο πεδίο της πολιτικής και παραπολιτικής αντιπαράθεσης και αυτοπροβολής.
Κάτι που αποδίδεται από κάποιους, στις σπουδές του στη φημισμένη Wharton School, απόφοιτοι της οποίας, μεταξύ άλλων, είναι και οι Έλον Μασκ, Γουόρεν Μπάφετ και Ντόναλντ Τραμπ∙ και πάντως, κάτι που τον έκανε να μοιάζει ιδανικά εναλλακτικός σε σχέση με τους αναχρονικούς, μετά Τσίπρα, συνυποψήφιούς του, για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και εν τέλει να επικρατήσει επ’ αυτών.
*******
Ωστόσο ο Κασσελάκης γίνεται συμπαθής, σε εμένα τουλάχιστον, όταν του την πέφτουν σχεδόν κακοποιητικά οι λοιποί – ωθούμενοι από την επιθυμία της εξουσίας, πολιτικοί ηγέτες ή ηγετίσκοι, (όλοι!..) καθώς και τα δημοσιογραφικά ή τα πολιτικά εξαπτέρυγά τους. Πολύ περισσότερο όταν τον «αδειάζουν» κάποιοι από τους υποτιθέμενους κορυφαίους κομματικούς συντρόφους και συνεργάτες του, χαράζοντας προσωπικές στρατηγικές (π.χ. Τεμπονέρας). Και άλλοι, (σχεδόν όλοι οι άλλοι!..) αφήνοντάς τον μόνο κι έρημο: να προσπαθεί να βγάλει τα προσυνεδριακά κομματικά… κάστανα απ’ τη φωτιά, και, ταυτόχρονα, να κάνει… αξιωματική αντιπολίτευση…
«Ακριβώς όπως οι αποστάτες της Νέας Αριστεράς είχαν αδειάσει τον Τσίπρα πριν τις εκλογές της 21ης Μαίου», σχολίαζαν τις προάλλες, κάποιοι «διάσημοι» επώνυμοι υποστηρικτές του Κασσελάκη: «Ο Στέφανος εξακολουθεί να έχει την στήριξη της πλειονότητας των 150.000 μελών του ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να το παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, αλλά ουσιαστικά δεν έχει κόμμα – αυτό το κόμμα τον βυθίζει όπως βύθισε και τον προκάτοχό του», λένε ευθαρσώς. Και του προτείνουν να «προχωρήσει, να τα αλλάξει όλα, να φτιάξει κάτι νέο»…
Αυτά, σε μια φάση όπου η κοινωνία ξεσηκώνεται και αντιδρά δυναμικά (αγρότες – φοιτητές) κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, κάτι που, υπό φυσιολογικές δημοκοπικές συνθήκες, θα απέδιδε αριθμητική επανάκαμψη δυνάμεων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αντίστοιχη φθορά στο κυβερνόν κόμμα.
*******
Όμως, ενώ πράγματι, οι μετρήσεις αποτυπώνουν μεγάλη φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη καθώς, μετά τις αγροτικές και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, δείχνουν ότι το κυβερνών κόμμα έχει πάρει την κατρακύλα, (από το 41% η ΝΔ έχει πέσει στο 25,7% σύμφωνα με προχθεσινή δημοσκόπηση της Alco για τον Alpha) ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν ανακάμπτει, αλλά έχει κολλήσει σε οριακά διψήφια νούμερα, (10 – 13%) παλεύοντας με το ΠΑΣΟΚ για τη δεύτερη θέση…
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει φθορά. Θα είχε όμως ακόμα περισσότερη εάν υπήρχε εναλλακτική ώστε να μπορέσει ο κόσμος να την προβάλλει στο μέλλον ως δυνατότητα πολιτικής αλλαγής. Και αυτό δεν το έχουμε καταφέρει, δεν θα κοροϊδευόμαστε», δήλωνε προ ημερών (sε συνέντευξή του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο») ο Νίκος Παππάς, αδειάζοντας κι εκείνος, με τη σειρά του, τον Στέφανο Κασσελάκη: το προτζεκτ «Στέφανος Κασσελάκης», αν θέλετε, ως «εναλλακτική που θα μπορέσει ο κόσμος να την προβάλλει στο μέλλον ως δυνατότητα πολιτικής αλλαγής»…
Όπως τον «αδειάζουν», τελευταία, ουκ ολίγοι από τους υποτιθέμενους κορυφαίους κομματικούς συντρόφους του. Μεταξύ των οποίων, πρώτος και… καλύτερος και, για πολλοστή φορά, ο Διονύσης Τεμπονέρας, μ’ εκείνη την αλλόκοτη – την συσκευασμένη από μπερδεμένη αριστερόστροφη εφημερίδα - «εκδήλωση των τριών». Στην οποία επιχείρησε να μπερδέψει και τον Τσίπρα…
«Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα παραστεί σε καμία άλλη εκδήλωση τις επόμενες ημέρες πέραν του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στα τέλη Φλεβάρη», ήταν η έμμεση μεν, έγκαιρη και έγκυρη δε, απάντηση, του εντιμότατου φυσικού ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ – καθαρή ένδειξη στήριξης, ως το συνέδριο, τουλάχιστον, του πρότζεκτ «Στέφανος Κασσελάκης».
- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από το μπλογκ "Τα ρέστα"
