Εκτός ραδιοσταθμού πρώην επιτελικά στελέχη των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ (Σμυρλάκης, Ραπανάκης, Σιχλετίδης)
Την απόλυση του από τον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο 105,5” ανακοίνωσε ο ίδιος ο Νίκος Σβέρκος με ανάρτηση του στο Facebook στην οποία αναφέρει ότι δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να αποχαιρετήσει καν τους ακροατές. Ενώ κάνει γνωστό ότι απομακρύνθηκαν επίσης οι δημοσιογράφοι και πρώην επιτελικά στελέχη της «Αυγής» και του ρ/σ “Στο Κόκκινο 105,5”, Θεόφιλος Σιχλετίδης, Σπύρος Ραπανάκης και Γιάννης Σμυρλάκης.
Θέλω να πιστεύω ότι τα περί "πολιτικής απόφασης με άνωθεν εντολή" δεν είναι ακριβή καθώς δεν θέλω να πιστέψω ότι ένα ραδιόφωνο που σε 17 χρόνια ιστορίας δεν έκοψε ποτέ παραγωγούς ή εκπομπές για πολιτικούς λόγους ούτε επέβαλλε λογοκρισία, το κάνει τώρα.
Σίγουρα πάντως, όσοι ζητούσαν αποπαρασιτώσεις, κεφάλια και εύχονταν "καλό δρόμο" θα είναι σήμερα ικανοποιημένοι τόσο με την δική μου απομάκρυνση όσο και με άλλων συναδέλφων όπως ο Nikos Sverkos, ο Giannis Smirlakisκαι ο Θεόφιλος Σιχλετίδης,
Σε κάθε περίπτωση, it's been a great ride που λέμε και στο Κερατσίνι.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε τα τελευταία 2 και κάτι χρόνια, το ραδιόφωνο που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω κάτι που αγαπώ πολύ, τους ηχολήπτες και τις ηχολήπτριες, τα παιδιά στο τηλεφωνικό, τους συναδέλφους που μου έκαναν την τιμή να έχουμε τόσες συζητήσεις στον αέρα. Και πως παρέλειψα, αρχικα, την αγαπημένη μου Ηρώ ( Σορυ για μια δυο αναφορές που ξεχάστηκαν). Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ακροατές και στις ακροάτριες για την παρέα και την στήριξη.
Και φυσικά, το πιο μεγάλο ευχαριστώ, στον αγαπημένο μου Γιάννη Σμυρλάκη. Έναν από τους πιο επαγγελματίες και εργατικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Έναν άνθρωπο με ατέλειωτα χιλιόμετρα στην ενημέρωση που σε αντίθεση με δεκάδες άλλους (ορισμένοι μάλιστα δεν έμαθαν ακόμα να περπατούν στα δυο πόδια) δεν καβάλησε το καλάμι, με απίστευτη σεμνότητα, εμπειρία, πάντα εκεί, έναν πλέον φίλο ζωής".
Ανάλογη ανάρτηση έκανε στο Fb και ο τέως διευθυντής της Αυγής Σπύρος Ραπανάκης.
Θυμίζουμε πως προ ημερών υπήρξαν αλλαγές στις διευθύνσεις των δύο κομματικών ΜΜΕ που ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα ο πρόεδρος του Δ.Σ. της εταιρείας «Η ΑΥΓΗ ΑΕ» Κωνσταντίνος Νικόλτσιος ανακοίνωσε ότι νέα διευθύντρια της εφημερίδας «Η ΑΥΓΗ» (ημερήσιου και κυριακάτικου φύλλου) αναλαμβάνει η δημοσιογράφος Βούλα Κεχαγιά.
Επίσης ο Νικόλτσιος ως πρόεδρος του Δ.Σ. της εταιρείας «LEFT MEDIA Α.Ε.» ανακοίνωσε ότι νέος διευθυντής του ραδιοσταθμού «105,5 Στο Κόκκινο» αναλαμβάνει από ο δημοσιογράφος κ. Αδάμ Γιαννίκος. Τότε είχε ανακοινωθεί πως συντονιστής των δύο μέσων είναι ο δημοσιογράφος Γιάννης Σμυρλάκης.
Αναλυτικά ο Νίκος Σβέρκος γράφει στο fb:
Επίσης ο Νικόλτσιος ως πρόεδρος του Δ.Σ. της εταιρείας «LEFT MEDIA Α.Ε.» ανακοίνωσε ότι νέος διευθυντής του ραδιοσταθμού «105,5 Στο Κόκκινο» αναλαμβάνει από ο δημοσιογράφος κ. Αδάμ Γιαννίκος. Τότε είχε ανακοινωθεί πως συντονιστής των δύο μέσων είναι ο δημοσιογράφος Γιάννης Σμυρλάκης.
Αναλυτικά ο Νίκος Σβέρκος γράφει στο fb:
"Στο τέλος της σημερινής μου εκπομπής Στο Κόκκινο 105,5, σε μια μέρα με πολύ έντονη επικαιρότητα, έκανα ό,τι συνηθίζει να κάνει κάθε δημοσιογράφος την Παρασκευή: Να ανανεώνει το ραντεβού με τους ακροατές του για τη Δευτέρα. Και μάλιστα με την υπόσχεση να παρουσιαστεί όλη η επικαιρότητα και το ρεπορτάζ από την πολιτική και κοινωνική ζωή. Θα μεσολαβούσε άλλωστε και η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ…
Σε αυτό το ραντεβού, που κρατάει τόσα χρόνια, δεν θα πάω. Και ούτε θα μπορέσω να εξηγήσω το γιατί. Απλά θα εξαφανιστώ.
Γιατί αυτό επέλεξε η νέα διεύθυνση και διοίκηση του ραδιοφώνου. Να απομακρυνθώ από την εκπομπή που κατέγραφε την δεύτερη μεγαλύτερη ακροαματικότητα του σταθμού μας. είχε δεκάδες χιλιάδες καθημερινούς ακροατές, που μάλιστα τους αύξησε το τελευταίο δίμηνο κατά 15%.
Φαίνεται ότι το σχέδιο για την «αποπαρασίτωση» του ραδιοφώνου και της εφημερίδας, για το οποίο καλουσαν οι στενοί συνεργάτες του κ. Κασσελάκη, ξεκινά από εμένα. Δεν είμαι όμως ο μόνος. Όπως θα μάθετε από τις σχετικές ανακοινώσεις, στο ραδιόφωνο δεν θα ακούγονται πια ούτε εγώ, ούτε χρονικά ο Θεόφιλος Σιχλετίδης, ούτε ο Σπύρος Ραπανάκης, ούτε ο Γιάννης Σμυρλάκης.
Ο διευθυντής σε προφορική και γραπτή επικοινωνία μας μου πρότεινε να φύγω από την καθημερινή ζώνη και να πάρω εκπομπή το απόγευμα του Σαββάτου και της Κυριακής. Στις ερωτήσεις μου αναφορικά με τους λόγους της απομάκρυνσής μου, δεν έλαβα σαφή απάντηση, καθώς η πρότασή του ήταν τελείως ανορθολογική. Η εκπομπή πήγαινε καλά και δεν έλαβα κανένα παράπονο για την δημοσιογραφική επάρκειά μου.
Τον Νοέμβριο του 2006, πριν από σχεδόν 18 συναπτά έτη, μπήκα στο γιαπί της Σαρρή 19. Ήμουν 21 ετών. Μια ολόκληρη ζωή πέρασα σε αυτό, είτε πίσω από το μικρόφωνο είτε πίσω από έναν υπολογιστή, είτε στο ρεπορτάζ. Ανέλαβα πολλά και κορυφαία πόστα, άλλα πετυχημένα, άλλα αποτυχημένα. Σε όλες τις φάσεις, όμως υπήρχαν πολλές όμορφες στιγμές, αλλά και συγκρούσεις και στεναχώριες.
Πέρασα, πλάκα πλάκα, μια ολόκληρη ζωή στο ραδιόφωνο, μέχρι να μου αφαιρεθεί με τον πιο προσβλητικό τρόπο το δικαίωμα να αποχαιρετήσω τους ακροατές και τις ακροάτριες από την εκπομπή.
Δημοσιογράφος σημαίνει να κάνεις την δουλειά σου με αξιοπρέπεια και τηρώντας την δημοσιογραφική δεοντολογία. Να στέκεσαι ανάμεσα στην κοινωνία και την εξουσία, να καταγράφεις τα γεγονότα, να μιλάς με το θάρρος της γνώμης σου, με την υποκειμενική σου ματιά, χωρίς να υποτιμάς τους συνομιλητές σου και χωρίς να υποκύπτεις σε έξωθεν πιέσεις.
Έτσι θα συνεχίσω, γιατί έτσι θα έκαναν άνθρωποι που πορευτήκαμε μαζί. Ανάμεσά τους δύο, που δεν βρίσκονται στην ζωή: Ο Βαγγέλης Βέκιος, που εκείνο το καλοκαίρι με πήρε τηλέφωνο και ενθάρρυνε ένα άγουρο και άπειρο παιδί, και ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης, που στεναχωρήθηκε όταν με «έκλεψε» άλλη εφημερίδα.
Ευχαριστώ όλους και όλες τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδες, που κάναμε μαζί αυτές τις εκπομπές. Τεχνικούς, τηλεφωνητές, διοικητικούς. Όσες και όσους φιλοξενήθηκαν στις εκπομπές.
Και τους ακροατές και τις ακροάτριες.
Δεν θα χαθούμε, αυτό είναι το μόνο σίγουρο".
Σε αυτό το ραντεβού, που κρατάει τόσα χρόνια, δεν θα πάω. Και ούτε θα μπορέσω να εξηγήσω το γιατί. Απλά θα εξαφανιστώ.
Γιατί αυτό επέλεξε η νέα διεύθυνση και διοίκηση του ραδιοφώνου. Να απομακρυνθώ από την εκπομπή που κατέγραφε την δεύτερη μεγαλύτερη ακροαματικότητα του σταθμού μας. είχε δεκάδες χιλιάδες καθημερινούς ακροατές, που μάλιστα τους αύξησε το τελευταίο δίμηνο κατά 15%.
Φαίνεται ότι το σχέδιο για την «αποπαρασίτωση» του ραδιοφώνου και της εφημερίδας, για το οποίο καλουσαν οι στενοί συνεργάτες του κ. Κασσελάκη, ξεκινά από εμένα. Δεν είμαι όμως ο μόνος. Όπως θα μάθετε από τις σχετικές ανακοινώσεις, στο ραδιόφωνο δεν θα ακούγονται πια ούτε εγώ, ούτε χρονικά ο Θεόφιλος Σιχλετίδης, ούτε ο Σπύρος Ραπανάκης, ούτε ο Γιάννης Σμυρλάκης.
Ο διευθυντής σε προφορική και γραπτή επικοινωνία μας μου πρότεινε να φύγω από την καθημερινή ζώνη και να πάρω εκπομπή το απόγευμα του Σαββάτου και της Κυριακής. Στις ερωτήσεις μου αναφορικά με τους λόγους της απομάκρυνσής μου, δεν έλαβα σαφή απάντηση, καθώς η πρότασή του ήταν τελείως ανορθολογική. Η εκπομπή πήγαινε καλά και δεν έλαβα κανένα παράπονο για την δημοσιογραφική επάρκειά μου.
Τον Νοέμβριο του 2006, πριν από σχεδόν 18 συναπτά έτη, μπήκα στο γιαπί της Σαρρή 19. Ήμουν 21 ετών. Μια ολόκληρη ζωή πέρασα σε αυτό, είτε πίσω από το μικρόφωνο είτε πίσω από έναν υπολογιστή, είτε στο ρεπορτάζ. Ανέλαβα πολλά και κορυφαία πόστα, άλλα πετυχημένα, άλλα αποτυχημένα. Σε όλες τις φάσεις, όμως υπήρχαν πολλές όμορφες στιγμές, αλλά και συγκρούσεις και στεναχώριες.
Πέρασα, πλάκα πλάκα, μια ολόκληρη ζωή στο ραδιόφωνο, μέχρι να μου αφαιρεθεί με τον πιο προσβλητικό τρόπο το δικαίωμα να αποχαιρετήσω τους ακροατές και τις ακροάτριες από την εκπομπή.
Δημοσιογράφος σημαίνει να κάνεις την δουλειά σου με αξιοπρέπεια και τηρώντας την δημοσιογραφική δεοντολογία. Να στέκεσαι ανάμεσα στην κοινωνία και την εξουσία, να καταγράφεις τα γεγονότα, να μιλάς με το θάρρος της γνώμης σου, με την υποκειμενική σου ματιά, χωρίς να υποτιμάς τους συνομιλητές σου και χωρίς να υποκύπτεις σε έξωθεν πιέσεις.
Έτσι θα συνεχίσω, γιατί έτσι θα έκαναν άνθρωποι που πορευτήκαμε μαζί. Ανάμεσά τους δύο, που δεν βρίσκονται στην ζωή: Ο Βαγγέλης Βέκιος, που εκείνο το καλοκαίρι με πήρε τηλέφωνο και ενθάρρυνε ένα άγουρο και άπειρο παιδί, και ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης, που στεναχωρήθηκε όταν με «έκλεψε» άλλη εφημερίδα.
Ευχαριστώ όλους και όλες τους συνεργάτες και τις συνεργάτιδες, που κάναμε μαζί αυτές τις εκπομπές. Τεχνικούς, τηλεφωνητές, διοικητικούς. Όσες και όσους φιλοξενήθηκαν στις εκπομπές.
Και τους ακροατές και τις ακροάτριες.
Δεν θα χαθούμε, αυτό είναι το μόνο σίγουρο".
Διαβάστε τι έγραψε ο Σπύρος Ραπανάκης στο fb:
"Το σημερινό απογευματινό ραντεβού Στο Κόκκινο 105,5 με τον Giannis Smirlakis θα είναι το τελευταίο. Όπως αποφάσισε η νέα διεύθυνση και η διοίκηση του ομίλου "δεν ταιριάζω" στο νέο πρόγραμμα. Θέλω να πιστεύω ότι τα περί "πολιτικής απόφασης με άνωθεν εντολή" δεν είναι ακριβή καθώς δεν θέλω να πιστέψω ότι ένα ραδιόφωνο που σε 17 χρόνια ιστορίας δεν έκοψε ποτέ παραγωγούς ή εκπομπές για πολιτικούς λόγους ούτε επέβαλλε λογοκρισία, το κάνει τώρα.
Σίγουρα πάντως, όσοι ζητούσαν αποπαρασιτώσεις, κεφάλια και εύχονταν "καλό δρόμο" θα είναι σήμερα ικανοποιημένοι τόσο με την δική μου απομάκρυνση όσο και με άλλων συναδέλφων όπως ο Nikos Sverkos, ο Giannis Smirlakisκαι ο Θεόφιλος Σιχλετίδης,
Σε κάθε περίπτωση, it's been a great ride που λέμε και στο Κερατσίνι.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε τα τελευταία 2 και κάτι χρόνια, το ραδιόφωνο που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω κάτι που αγαπώ πολύ, τους ηχολήπτες και τις ηχολήπτριες, τα παιδιά στο τηλεφωνικό, τους συναδέλφους που μου έκαναν την τιμή να έχουμε τόσες συζητήσεις στον αέρα. Και πως παρέλειψα, αρχικα, την αγαπημένη μου Ηρώ ( Σορυ για μια δυο αναφορές που ξεχάστηκαν). Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ακροατές και στις ακροάτριες για την παρέα και την στήριξη.
Και φυσικά, το πιο μεγάλο ευχαριστώ, στον αγαπημένο μου Γιάννη Σμυρλάκη. Έναν από τους πιο επαγγελματίες και εργατικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Έναν άνθρωπο με ατέλειωτα χιλιόμετρα στην ενημέρωση που σε αντίθεση με δεκάδες άλλους (ορισμένοι μάλιστα δεν έμαθαν ακόμα να περπατούν στα δυο πόδια) δεν καβάλησε το καλάμι, με απίστευτη σεμνότητα, εμπειρία, πάντα εκεί, έναν πλέον φίλο ζωής".
