Στο κινηματογραφικό σύμπαν της Barbie, η Barbie «είναι τα πάντα», ενώ ο Ken «είναι απλώς ο Ken». Στο πολιτικό σύμπαν του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ο Ken, αλλά παράλληλα είναι τα πάντα. Το φιλόδοξο προεκλογικό αφήγημα του νέου υποψήφιου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ έχει την αυτοπεποίθηση σεναρίου που στοχεύει σε ρεκόρ εισιτηρίων, αλλά δεν διαθέτει το συστατικό εκείνο που κάνει ένα αφήγημα πετυχημένο: στοιχειώδες μέτρο.
Ετσι, ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ένας λαϊκός αστός, ένας πλούσιος φτωχός, ένας αυτοδημιούργητος από την Εκάλη, ένας καθημερινός εφοπλιστής, ένας ταπεινός αλαζόνας.
Στην προσπάθειά του να χτίσει ελκυστικό προφίλ μαζικής απεύθυνσης, φορτώθηκε στις γυμνασμένες πλάτες του σωρεία αντιφάσεων, που δεν αποκρυσταλλώνουν, αλλά κατακερματίζουν την ταυτότητά του. Εκείνος που ισχυρίζεται ότι είναι λίγο απ’ όλα, πολύ δύσκολα θα πείσει ότι είναι κάτι ακέραιο.
Το προεκλογικό σποτ του Στέφανου Κασσελάκη είχε πολλά ηθικά και επικοινωνιακά ελαττώματα, παρότι ομολογουμένως εντυπωσίασε τους ευάλωτους σε φωτογενή θεάματα συμπολίτες μας. Είχε τη φλύαρη αυτοαναφορικότητα και τον ντροπιαστικό κομπασμό του ανεπίγνωστα νάρκισσου· την υπερβολική άνεση του ωραίου της παρέας, που νομίζει ότι έχει κατακτήσει τα πλήθη πριν καν τα πλήθη μάθουν το όνομά του· την απουσία βιωματικής μνήμης από τις εποχές που ο λαϊκισμός κυβερνούσε και έθετε τους επώδυνους όρους της διάψευσής του.
Το προεκλογικό σποτ του Στέφανου Κασσελάκη είχε πολλά ηθικά και επικοινωνιακά ελαττώματα, παρότι ομολογουμένως εντυπωσίασε τους ευάλωτους σε φωτογενή θεάματα συμπολίτες μας. Είχε τη φλύαρη αυτοαναφορικότητα και τον ντροπιαστικό κομπασμό του ανεπίγνωστα νάρκισσου· την υπερβολική άνεση του ωραίου της παρέας, που νομίζει ότι έχει κατακτήσει τα πλήθη πριν καν τα πλήθη μάθουν το όνομά του· την απουσία βιωματικής μνήμης από τις εποχές που ο λαϊκισμός κυβερνούσε και έθετε τους επώδυνους όρους της διάψευσής του.
Ο Στέφανος Κασσελάκης κατέρχεται στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, όχι ως πολιτικός με όραμα, αλλά ως ριάλιτι σταρ με βλέψεις νεοαριστερού ινφλουένσερ: έχει ήδη τη δακρύβρεχτη και ομιχλώδη ιστορία του προσωπικού του δράματος έτοιμη (αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, η ιστορία δεν μοιάζει πολύ με ιστορία ούτε και το δράμα με δράμα)· είναι όσο πονηρός χρειάζεται, ώστε να μεταμφιέσει τα ταξικά του προνόμια και το κεφαλαιοκρατικό υπόβαθρο της καριέρας του σε ένα είδος κοινωνικού ηρωισμού, ανακατεμένο με μια ελληνική εκδοχή του αμερικανικού ονείρου· είναι δε αποφασισμένος να χτυπήσει τους αντιπάλους του στα σημεία που χτυπάνε τα ανταγωνιστικά παιδάκια: ξέρει καλύτερα αγγλικά από αυτούς! Καλύτερα χρηματοοικονομικά! Καλύτερα μαθηματικά! Εχει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το μόνο που μένει είναι να τον βάλουμε απέναντί του. Πώς μας διέφυγε τόσο καιρό ότι η πολιτική είναι μια μάχη για το απουσιολόγιο!
Παρά τον συντηρητισμό και την πολιτική της πτωματολαγνεία, η ελληνική κοινωνία έχει μεγάλη αγάπη για το νεανικό φαίνεσθαι. Αυτή η μεροληπτική αγάπη ευθύνεται για την ιλιγγιώδη φόρα της υποψηφιότητας Κασσελάκη· αυτή ακριβώς η μεροληπτική αγάπη, που είναι ικανή να προσδώσει αίγλη επίδοξου ηγέτη ακόμη και σε έναν πολιτικό, που πολιτεύεται ζητώντας από τους ακολούθους του να του στείλουν πολιτικές ιδέες στο Facebook, ανήμπορος να γεννήσει δικές του.
Άρης Αλεξανδρής
