του Χρήστου Ξανθάκη
Κάτσε μισό λεπτό ρε φίλε να βγάλω τον μανδύα του ρεπόρτερ Ξανθάκη και να φορέσω το καλυμμαύχι του γέροντα Ξανθάκιου. Εκείνου, δηλαδή, ακριβώς του προφήτη που όλα τα ξέρει, όλα τα..αναγνωρίζει και όλα τα αποκρυπτογραφεί. Για να σας πω, όσα είδα σε όραμα τύπου σιξ-σιξ-σιξ, δι νάμπερ οφ δι μπιστ.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Αν υπάρχει ένα κόμμα που σκίζει αυτή την εποχή στην Ελλάδα, αυτό είναι το κόμμα των αναποφάσιστων!
Αν υπάρχει ένα κόμμα αυτή την εποχή στην Ελλάδα, που εκφράζει την αγανάκτηση του κόσμου, αυτό είναι το κόμμα των αναποφάσιστων.
Κι αν υπάρχει ένα κόμμα που δεν θα το δούμε ποτέ σε ούτε μία έρευνα, δημοσκόπηση, γκάλοπ, όπως θέλετε πείτε την, πάλι το κόμμα των αναποφάσιστων είναι.
Γιατί δεν συμφέρει κανέναν να εμφανίζεται δεύτερος, τρίτος ή τέταρτος (και ολίγον καταϊδρωμένος…), πίσω από μια μάζα που δεν συντάσσεται πίσω από καμιά κομματική σημαία. Δεν είναι σαν το άλλο το ερώτημα, που δεν σε νοιάζει ότι βγαίνει ο «κανένας» για καταλληλότερος πρωθυπουργός της χώρας. Εκεί το αποδίδεις σε κακία, σε γκρίνια και χολέρα και ξεμπερδεύεις. Εδώ, όμως, έχουμε να κάνουμε με κουκιά και το πράγμα σοβαρεύει. Διότι οι αναποφάσιστοι, μπορούν ανά πάσα στιγμή να αποκτήσουν ταυτότητα και στοχοπροσήλωση και να ψάχνεις ύστερα εσύ που πήγε το πάτωμα όταν έφυγε κάτω από τα πόδια σου…
Αυτά, βέβαια, είναι ζητήματα που ακόμη κι ο γίγαντας ο Σταν Γκρίνμπεργκ δυσκολεύεται να τα λύσει. Μια πρώτη γεύση, πάντως, από τη δυναμική της ψήφου όσων δηλώνουν αγανακτισμένοι στις μέρες μας την λάβαμε μέσω του δημοψηφίσματος στην Καλιφόρνια για την καθαίρεση του κυβερνήτη Γκάβιν Νιούσομ. Ο οποίος κυβερνήτης, πέρα απ’ τις άλλες πρωτοβουλίες του και τις πολιτικές του, είχε ακολουθήσει σκληρή γραμμή απέναντι στον κορωνοϊό και προωθούσε τα εμβόλια με κάθε δυνατό τρόπο. Με αποτέλεσμα να βγάλουν καντήλες ουκ ολίγοι αντιεμβολιαστές και να μαζέψουν υπογραφές και να απαιτήσουν δημοψήφισμα (γίνεται αυτό στην Καλιφόρνια) για την καθαίρεσή του. Που το χάσανε θριαμβευτικά…
Το χάσανε, γιατί στη διαδρομή, φόρτωσαν το αφήγημα του αντιεμβολιαστικού αγώνα με μπόλικο τραμπισμό και άφθονη ακροδεξιά ρητορεία. Για να φαντασθείτε, μπροστάρης στον αγώνα εναντίον του Νιούσομ και βασικός αντίπαλός του έτσι και πέρναγε το «ναι» στην καθαίρεση, ήταν ο ραδιοφωνατζής Λάρυ Έλντερ που αν και μαύρος έχει ζητήσει να αποζημιωθούν οι πρώην ιδιοκτήτες σκλάβων γιατί «χάσανε τις περιουσίες τους»! Κι αυτή ήταν μόνο μία πτυχή της ζοφερής πλατφόρμας του…
Οπότε, αν το δούμε με βάση τα δικά μας τα κόζια και το βουνό των αναποφάσιστων που υψώνεται στον εκλογικό χάρτη, έχει όντως να κερδίσει ο Βαλόπουλος από τους αγανακτισμένους αντιεμβολιαστές και σκεπτικιστές. Αλλά έχει, επίσης, και ταβάνι που με το φτωχό μου το μυαλό το υπολογίζω κοντά στο αλησμόνητο δεκαράκι των ΑΝΕΛ. Θέλετε δυο μονάδες πάνω; Να δώσω και δυο μονάδες πάνω. Αλλά πιο ψηλά, ειλικρινά δεν τον βλέπω…
Έτσι λοιπόν εξηγούνται δύο πράγματα:
Πρώτον ότι άνοιξε η όρεξη διαφόρων παραγόντων του δημοσίου βίου για συγκρότηση κομματικών οργανισμών. Και να μην το κάνουν, πάλι θα μπουν σε μια διαπραγμάτευση από την οποία χαμένοι δεν θα βγουν.
Δεύτερον ότι έχουν αναστατωθεί σφόδρα τα ανώτατα κλιμάκια της κυβέρνησης. Και γι’ αυτό ακριβώς το λόγο βλέπουμε και θα βλέπουμε καθημερινώς υποσχέσεις για μπαξίσια. Έστω κι αν έχουν θεσμοθετηθεί χρόνια τώρα, έστω κι αν αφορούν μόνο σε ματσωμένους, έστω κι αν είναι ψίχουλα και πενταροδεκάρες. Αρκεί να κερδηθεί χρόνος, να φτάσουμε ως τα Χριστούγεννα, να τη σερβίρει ο Σταν δι μαν τη δόλια τη γαλοπούλα!
Υ.Γ.: Κι από δημοσκοπήσεις μη φοβάστε:
Θα γίνει αναγωγή τις πρόθεσης στα υπάρχοντα κόμματα και πάλι πρώτοι θα βγουν αυτοί που πρέπει να βγουν…
