Το άρθρο είχε τίτλο «Μαρία Καρυστιανού, μήπως το έχει παρακάνει» και περιείχε όλα τα γνωστά κλισέ που επαναλαμβάνουν οι ακροακεντρώοι και οι υποστηριχτές της κυβέρνησης για το έγκλημα των Τεμπών, μιλώντας για εργαλειοποίηση και άλλες ανάλογες ανοησίες.
Η αλήθεια είναι πως το άρθρο δεν είχε προσβλητικούς ή συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς, ήταν άρθρο γνώμης. Διαφωνώ 100% εννοείται αλλά και 100% δεν είναι άρθρο για το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ. Όσες καταγγελίες και αν δέχτηκε το πειθαρχικό, όσο ευαίσθητο και αν παρουσιάζεται λόγω μίας μητέρας που έχασε το παιδί της σε κρατικό έγκλημα και όχι μόνο δεν δικαιώνεται αλλά δέχεται και επιθέσεις και από πάνω. Είμαστε με την Μαρία Καρυστιανού σε κάθε φάση. Ένα άρθρο εναντίον της όμως δεν πάει στο πειθαρχικό.
Κάπως έτσι βρήκαν ευκαιρία διάφοροι δεξιοί δημοσιογράφοι αλλά και μέλη της κυβέρνησης να μας πουν ότι μάχονται για την ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Όλοι αυτοί με τις λίστες Πέτσα που μας οδήγησαν στη θέση 107 στην Ανεξαρτησία του Τύπου παγκοσμίως ξαφνικά ενδιαφέρθηκαν για την ελεύθερη δημοσιογραφία επειδή το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ κάλεσε τη Σοφία Γιαννακά!
«Με την ελευθερία του τύπου, το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία απέναντι σε κάθε ολοκληρωτισμό και φανατισμό που καταπνίγει την κριτική σκέψη και την ελεύθερη έκφραση», έγραψε ο Άκης Σκέρτσος που δεν έβγαλε τσιμουδιά για τις υποκλοπές δεκάδων δημοσιογράφων μέσω της ΕΥΠ και του Predator.
Είχαμε και ανακοίνωση από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη: «Στη χώρα μας είναι κατοχυρωμένη η ελευθερία του Τύπου. Κράτος, Πολιτεία, Δικαιοσύνη έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους δημοσιογράφους να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους».
Ναι, ναι, είδαμε πως τους προστατεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη: παρακολουθώντας τους! Βάζοντας την ΕΥΠ να τους κρυφακούει. Είναι ένας είδος προστασίας και αυτό.