Πέθανε ο Δημήτρης Σπ. Ραυτόπουλος, ο Ελληνας κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος και δημοσιογράφος, σε ηλικία 101 ετών. Ο Ραυτόπουλος θεωρήθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της λογοτεχνικής κριτικής και με τα κείμενά του στην Αυγή και στην Επιθεώρηση Τέχνης, μεταξύ άλλων, απασχόλησε ως βιβλιοκριτικός και μελετητής.
Κατά την περίοδο 1947–1952, εξορίσθηκε στην Ικαρία, τη Μακρόνησο και τον Αγιο Ευστράτιο. Μετά τη χαλάρωση των μετεμφυλιακών μέτρων, εργάστηκε στις εφημερίδες Η Αυγή (1952–1967), Ελεύθερος, Ωρα (1955–1956). Μαζί με τον Κώστα Κουλουφάκο, τον Τίτο Πατρίκιο, τον Κώστα Πορφύρη κ.ά., συμμετείχε στη συντακτική ομάδα του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης.
Κατά την περίοδο της δικτατορίας (1967–1974), ο Ραυτόπουλος διέφυγε στη Γαλλία, από όπου εργάστηκε ως συντάκτης στο Λεξικό Robert και συμμετείχε στο αφιέρωμα του περιοδικού Temps Modernes στην Ελλάδα το 1969, συνθέτοντας μία ανθολογία κειμένων από διωχθέντες συγγραφείς. Παρακολούθησε μαθήματα στην École Pratique des Hautes Études του Παρισιού.
Μετά τη Μεταπολίτευση, ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Ηριδανός και έγραφε επιφυλλίδες στην Αυγή (1977–1980). Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Απογευματινή και αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Το 1989, βραβεύθηκε για τη δημοσιογραφική του δουλειά από το Ιδρυμα Προαγωγής της Δημοσιογραφίας Αθανασίου Μπότση. Τιμήθηκε το 1997 με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το έργο του «Αρης Αλεξάνδρου, ο εξόριστος». Το 2008, έλαβε το Βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» της Εταιρείας Συγγραφέων, ενώ την ίδια χρονιά αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το 2014 είχε λάβει το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων για το σύνολο του έργου του. Τρία χρόνια αργότερα, επίσης για το συνολικό του έργο, έλαβε το Βραβείο Δοκιμίου-Μελέτης του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.
