Πέθανε σε ηλικία 70 ετών την Τετάρτη(23/04) ο δημοσιογράφος κριτικός Γιώργος Χαρωνίτης.
Την είδηση του θανάτου του, γνωστοποίησε στα social media ο Φοίβος Δεληβοριάς.
O Γιώργος Ι. Αλλαμανής έγραψε στο fb:
«Μεγάλη απώλεια για τη μουσική δημοσιογραφία ο θάνατος του Γιώργου Χαρωνίτη.
Οι νεότεροι αξίζει να τον ανακαλύψουν, ξεκινώντας από το περιοδικό "Jazz & Τζαζ", το εκδοτικό magnum opus του.
Εμείς οι συνοδοιπόροι του θα τον ζωντανεύουμε στη μνήμη μας από το φυτώριο του «Ήχος & HiFi» μέχρι το «Αθηνόραμα», από την αρχοντική συμπεριφορά του μέχρι το καταιγιστικό χιούμορ του.
Και, παυλοφικά, όποτε ακούγεται η πρώτη νότα οποιουδήποτε έργου του Μορικόνε.».
Οι νεότεροι αξίζει να τον ανακαλύψουν, ξεκινώντας από το περιοδικό "Jazz & Τζαζ", το εκδοτικό magnum opus του.
Εμείς οι συνοδοιπόροι του θα τον ζωντανεύουμε στη μνήμη μας από το φυτώριο του «Ήχος & HiFi» μέχρι το «Αθηνόραμα», από την αρχοντική συμπεριφορά του μέχρι το καταιγιστικό χιούμορ του.
Και, παυλοφικά, όποτε ακούγεται η πρώτη νότα οποιουδήποτε έργου του Μορικόνε.».
Έτσι τον παρουσιάζει το «Αθηνόραμα»:
Και μία δική του, αυτοπαρουσίαση:
Γράφει ο Φοίβος Δεληβοριάς:
Με τον Φώντα Τρούσα μαζί, αποενοχοποίησαν στα αυτιά των μεταγενεστέρων μιαν ολόκληρη εποχή -εκείνη του ‘70, του giallo και του softcore, της Εμμανουέλας και του ύστερου σπαγγέτι-, εποχή που μας αναστάτωνε, δεν θεωρούνταν επαρκώς «σοβαρή» όμως, ήταν δε ανεξερεύνητη. Αυτοί μας χάρισαν τη μουσική της, αλλά και τον ποπ προβληματισμό που την γέννησε. Θαυμάσια κείμενα για τον Ντιουκ Έλινγκτον, για το fusion, για τον Γκαινσμπούρ, τον Zappa, αλλά και για τον Σαββόπουλο, τον Πλέσσα, τον Πετρολούκα Χαλκιά, τα σάουντρακ του Χατζηνάσιου και του Θεοδοσιάδη ξαναπερνάνε τώρα απ’το μυαλό μου. Και βέβαια ο Μορικόνε, που για τον Γιώργο ήταν αυτό που λέμε soft spot και που δεν ξέρω αν του έτυχε άλλος τόσο αφοσιωμένος μουσικογραφιάς παγκοσμίως.
Είχαμε μια γλυκιά και τακτική επαφή από δω, τη γνωριμία όμως την οφείλω στον υπέροχο φίλο Νικόλα Φωτάκη, τον πιο αγαπημένο μαθητή του. Μια περίοδο που βλεπόμασταν πολύ με τον Νίκο, ο Χαρωνίτης προμηθεύτηκε το box set με όλα τα επεισόδια του παλιού, βρετανικού «Avengers», με την Diana Rigg, για την οποία είχε πάθος. Με κάλεσαν να κάνουμε παρέα μαραθώνιο, εγώ όμως δεν μπορούσα και ακόμα το φυσάω και δεν κρυώνει.
Σήμερα, πάντως, που βλέπω το πρόσωπό του να κατακλύζει το timeline μου, έχω την περίεργη αίσθηση πως κάπου, κάποτε, κάπως τον κάναμε αυτόν τον μαραθώνιο μαζί, όπως και χίλιους άλλους. Ή πως θα έρθει σίγουρα η στιγμή πως θα τους κάνουμε. Κι αυτή η αίσθηση δεν είναι κανένα αιφνίδιο τσίμπημα της μεταφυσικής στην -σκεπτικιστική πλέον-καρδιά μου. Είναι κάτι που κέρδισε με το σπαθί του, τα γραπτά του και τη στάση του ο Γιώργος Χαρωνίτης".
Είχαμε μια γλυκιά και τακτική επαφή από δω, τη γνωριμία όμως την οφείλω στον υπέροχο φίλο Νικόλα Φωτάκη, τον πιο αγαπημένο μαθητή του. Μια περίοδο που βλεπόμασταν πολύ με τον Νίκο, ο Χαρωνίτης προμηθεύτηκε το box set με όλα τα επεισόδια του παλιού, βρετανικού «Avengers», με την Diana Rigg, για την οποία είχε πάθος. Με κάλεσαν να κάνουμε παρέα μαραθώνιο, εγώ όμως δεν μπορούσα και ακόμα το φυσάω και δεν κρυώνει.
Σήμερα, πάντως, που βλέπω το πρόσωπό του να κατακλύζει το timeline μου, έχω την περίεργη αίσθηση πως κάπου, κάποτε, κάπως τον κάναμε αυτόν τον μαραθώνιο μαζί, όπως και χίλιους άλλους. Ή πως θα έρθει σίγουρα η στιγμή πως θα τους κάνουμε. Κι αυτή η αίσθηση δεν είναι κανένα αιφνίδιο τσίμπημα της μεταφυσικής στην -σκεπτικιστική πλέον-καρδιά μου. Είναι κάτι που κέρδισε με το σπαθί του, τα γραπτά του και τη στάση του ο Γιώργος Χαρωνίτης".
