Πέρασαν ήδη δυο μέρες από τις ιστορικές διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, ιδεολογιών και πεποιθήσεων γέμισαν τους δρόμους σε πόλεις στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο και απαίτησαν δικαιοσύνη για το έγκλημα που στέρησε τη ζωή 57 ανθρώπων, των πιο πολλών νέων που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους. Πέρα από τη δικαιοσύνη, η οποία δεν είναι αυτονόητη, όσο και να το παπαγαλίζουν με στόμφο τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, καθώς και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο λαός απαίτησε επιτέλους αλλαγή: ασφαλείς συγκοινωνίες, καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς, ανεξάρτητη δικαιοσύνη.
Μία μέρα μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, με τα χημικά και τις φωτιές με τις οποίες κάποιοι θέλησαν να καταπνίξουν το αίτημα των πολιτών για οξυγόνο, να μην έχουν διαλυθεί ακόμα εντελώς, ρωτάμε όλοι τον εαυτό μας: και τώρα τι; Τι γίνεται τώρα;
Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός δεν έχει καμία θέληση να ικανοποιήσει κανενός το αίτημα. Ο λαός, που σαν ένα σώμα ορθώθηκε χθες, σοβαρός και στεντόρειος είναι για αυτόν όχλος. Η συγκίνηση και το φιλότιμο, περίσσιο στα πρόσωπα των ανθρώπων, μια πολιτική κρίση προς αντιμετώπιση, ένα μικρό σκάνδαλο που ανυπομονεί να ξεχαστεί.
Και όμως τίποτα μετά από αυτό δεν θα είναι πια το ίδιο. Μια κυβέρνηση καταδικασμένη με τον πιο άμεσο τρόπο από τον λαό είναι ηθικά έκπτωτη και η υπόστασή της φαντάζει κούφια, κενή. Οι ερμηνείες που προσπαθούν να δώσουν περί ενός μεγάλου μνημοσύνου καθώς και οι απέλπιδες -και τραγελαφικές- προσπάθειες της αστυνομίας να μειώσει την παρουσία του κόσμου στις χθεσινές συγκεντρώσεις δείχνουν πως δεν έχουν φτάσει ακόμα στον πάτο του βούρκου της αναξιοπρέπειας. Είναι και αυτό άλλο ένα δείγμα του βαθμού στον οποίο η κυβέρνηση είναι αποκομμένη από την πηγή της ισχύος της: την αφιλτράριστη λαϊκή βούληση.
Δεν γίνεται και δεν μπορούμε να σταματήσουμε τώρα. Αν έχουμε ένα χρέος να φέρουμε εις πέρας είναι αυτό. Να διατυπώσουμε το μήνυμά μας με σαφήνεια και να τους κάνουμε να μας ακούσουν. Οι ζωές μας να είναι επιτέλους πάνω από τα κέρδη τους.
Σπύρος Κανδυλιώτης
(Φοιτητής Μουσικολογίας)
(Φοιτητής Μουσικολογίας)
* το κείμενο του Σπ. Κανδυλιώτη δημοσιεύτηκε στο x-efimerida
