Τοξικός, ταξικός, διχαστικός και τελειωμένος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός, ως πολιτικός, ως ηθικό και πολιτικό μέγεθος, ως ενσυναίσθηση και συναίσθηση ευθύνης εκμηδενίστηκε οριστικά την περασμένη Παρασκευή. Αφού υπέγραψε φαρδιά πλατιά το διπλό έγκλημα των Τεμπών -57 ψυχές και συγκάλυψη- έστειλε το κρατικό τσούρμο και τις παρακρατικές ορδές να διαπράξουν εν ονόματί του ένα τρίτο: να χτυπήσουν με χημικά, αύρες και κρότου λάμψης παιδιά, γυναίκες, μωρά, αθώους πολίτες που είχαν την ευαισθησία να κατέβουν στο Σύνταγμα, όπως και σε όλες τις μικρές και μεγάλες πλατείες της χώρας, για να απαιτήσουν ειρηνικά το αυτονόητο: δικαιοσύνη, φως, οξυγόνο.
Τοξικός και διχαστικός γιατί ακόμα και τη μέρα της μαύρης επετείου είχε τον κυνισμό να εμφανίσει τον εαυτό του ως προστάτη της σύμπνοιας και όσους αντιστέκονται ως αυτουργούς της διχόνοιας. Ταξικός γιατί στρατηγική του υπήρξαν το αλισβερίσι, το μπαχτσίσι, τα κέρδη των λίγων, η ασυλία της Hellenic Train που είχαν ως αποτέλεσμα να αφανιστούν ανθρώπινες ζωές. Και τελικά -ευτυχώς για τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία- τελειωμένος. Τελειωμένος μάλιστα με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο για έναν εξουσιαστή από τζάκι, που πίστευε ότι έχει υποτάξει τους πάντες με τις υποκλοπές, τον φόβο, την εξαγορά. Η πάνδημη, ανατρεπτική κινητοποίηση του λαού, τον οποίο νόμιζε πως έχει αποκοιμίσει, αυτή τον τελείωσε.
Το έχει καταλάβει ότι είναι αμετάκλητα τελειωμένος; Ότι δεν μπορεί να παριστάνει τον πρωθυπουργό με τις λαοθάλασσες της οργής απέναντί του όταν κανείς πια δεν τον πιστεύει ακόμα κι αν λέει ότι ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή; Ότι κάθε μέρα του στην εξουσία θα σωρεύει νέες ζημιές για τη χώρα, τη δημοκρατία, το πολιτικό σύστημα; Αν δεν το έχει καταλάβει, η κατρακύλα του θα προσλάβει χαρακτήρα αυταρχικής διαστροφής. Και προφανώς η ευθύνη δεν θα βαραίνει μόνο τον ίδιο, αλλά και το ένοχο κόμμα του. Όλους εκείνους που χειροκρότησαν το ανθρώπινο λάθος, τον του Αχιλλέως, τις επιθέσεις στους τραγικούς συγγενείς, την Εξεταστική της ντροπής, το κυνήγι μαγισσών, το ψέμα και το μπάζωμα.
Αν το τυπικό του τέλους του θα λάβει χώρα με παραίτηση του τύπου «δεν με παίρνει άλλο», κομματική ανταρσία, πραξικόπημα των βαρόνων και της διαπλοκής, πρόωρες εκλογές, έχει προφανώς τη σημασία του. Αυτό όμως που κινεί πια τον τροχό της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας είναι η πάνδημη αποδοκιμασία, απέχθεια και καταδίκη του που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Κι ας έχουν υπόψη τους οι αυλικοί, οι κόλακες της ενημέρωσης, οι σπόνσορες της διαπλοκής ότι ωθούν τη χώρα σε επικίνδυνη ανωμαλία αν επιμείνουν στην εξαπάτηση, στα ΜΑΤ, στο παρακράτος και στις κουκούλες για να αποτρέψουν τη Νέμεσι. Και περιφέρουν έναν ταριχευμένο πρωθυπουργό έπειτα απ’ όσα έχουν μεσολαβήσει...
Θανάσης Καρτερός / Αυγή
