Εφυγε ο «κόκκινος Φώτης»

Μια πραγματικά θλιβερή είδηση μας έφερε το διαδίκτυο, ιδίως για οσους ζήσαμε τα μεγάλα χρόνια της μεταπολιτευσης, τις νικηφόρες καταλήψεις εναντια στο ν. 815/1978 και την προσπάθεια για πορεία στην πρεσβεία τον Νοέμβρη 1980.
Ο Φώτης Πάλλας, ο "κόκκινος Φώτης", δεν βρισκεται πια στη ζωη. Ηγετης πραγματικος του φοιτητικου κινήματος στη Νομική μεσα απο τις γραμμες της "ΕΚΟΝ Ρ.Φ. Β' Πανελλαδικης". Μοναδικος αγκιτάτορας, που ερχονταν απο παντου στις συνελευσεις μας για να τον ακουνε, ηταν ενας απο εκείνους που αλλαξαν συσχετισμους και έγραψαν ιστορια εκεινα τα χρονια. Γιατι η καταληψη της Νομικης στη συνέλευση της 19.12.1979 με ψηφους Β' Πανελλαδικης, Π.Π.Σ.Π. λοιπών εξωκοινοβουλευτικων και αυτόνομων, παρά την αντίθεση ΚΝΕ, ΠΑΣΠ και Ρ.Φ. ηταν αυτή που έγειρε πανελλαδικα την πλάστιγγα.

 Στις 3.1.1980 ο Καραμανλής ανακοίνωνε στη σύνοδο των πρυτανεων την αναστολη του ν. 815. Τον πρόλαβα αρκετα χρονια στα αμφιθέατρα και στους δρομους. Τα επομενα χρονια ο Φώτης συνέβαλε στο κινημα της επιτροπης για το στρατο και αργότερα στη δημιουργια της Εναλλακτικης Αντικαπιταλιστικης Συσπειρωσης (Ε.Α.Σ.), ενα απο τα πρώτα ενωτικα εκλογικα σχηματα της εξωκοινοβουλευτικης αριστερας (1989), ενω υπηρξε και ιδρυτικό μελος της Εναλλακτικης Παρεμβασης Δικηγορων Αθηνας και υποψηφιος της (1990). 

Εξαρχειώτης φύσει και θέσει με μοναδική αίσθηση της συγκυριας, κουλτούρα του Μαη 1968 συνδυασμενη με πραγματικη ριζοσπαστική αντιρεφορμιστική συνειδηση, αυθεντικη ωθηση για αντικαπιταλιστική σύγκρουση, συνειδητοποιηση της κρισης της αριστεράς και αναδειξη των αδιεξοδων του υπαρκτου σοσιαλισμού έδιναν το στιγμα του σε χιλιάδες φοιτητες και μη της περιοδου που με σεβασμό και εκτίμηση τον θυμουνται και προφέρουν το όνομά του για χρονια. Ενας απο αυτούς και εγω.
Αντίο Φωτη, θρύλε της Νομικής της μεταπολίτευσης, ευχαριστούμε.
- από το fb του δικηγόρου Κώστα Παπαδάκη

****

Δυστυχώς ο Φώτης Πάλλας έφυγε από τη ζωή.
Ο Φώτης Πάλλας , παιδί της πρώτης μεταπολιτευτικής γενιάς , εντάχθηκε πρώτα στο ΚΚΕ Εσωτερικού και μετά συμμετείχε με πάθος στην συγκρότηση και στην συνέχεια στην διαδρομή της Β΄Πανελλαδικής.

Η μεγάλη του στιγμή ήταν το κίνημα των καταλήψεων του 1979 κατά του περιβόητου Ν.815.Το κίνημα αυτό ,πέντε χρόνια μόλις μετά την πτώση της δικτατορίας , ξέφυγε από τα όρια των φοιτητικών διεκδικήσεων και εξέφρασε ,πολιτικά και θεωρητικά ,ένα ρεύμα γενικότερης αμφισβήτησης στο εσωτερικό της νεολαίας. 

Δεν αντιμετώπισε αποτελεσματικά μόνο την τότε κυβερνητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας αλλά συγκροτήθηκε και κόντρα στα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς. Έθεσε και ανέδειξε ζητήματα όπως ο ρόλος της εκπαίδευσης και των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους και η καθεστωτική αντίληψη και η γραφειοκρατική και ιεραρχική δομή των παραδοσιακών κομμάτων ,δημιούργησε το πλαίσιο για την δεξίωση νέων κοινωνικών κινημάτων που σήμερα είναι κοινός τόπος και , έστω για λίγο , συνέτεινε στις αναζητήσεις μια άλλης αριστεράς ,ανεύρετης εν τέλει και ίσως φαντασιακής. 

Ο Φώτης, συμμετείχε με πάθος σε όλα αυτά και η συμβολή του στην Κατάληψη της Νομικής τον Δεκέμβρη του 1979 ήταν υπερ το δέον καθοριστική , αφού μάλλον δεν θα πραγματοποιούνταν χωρίς αυτόν. 

Δεινός ρήτορας στα αμφιθέατρα και πρωτοστάτης στις διαδηλώσεις συμβόλιζε μια συγκεκριμένη εποχή και μια πολιτική ενός ριζοσπαστικοποιημένου κομματιού της νεολαίας στο εσωτερικό της εγχώριας αριστεράς. Μέχρι το τέλος επέμεινε με το ίδιο πάντα πάθος στις απόψεις του , αρνήθηκε να ενταχθεί στα κόμματα της αριστεράς , απέναντι στα οποία κρατούσε μια έντονη κριτική στάση , από την δική του ριζοσπαστική οπτική πάντα και υπήρξε επικριτικός στην αντιπολιτευτική και κυβερνητική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο Φώτης, ίσως δέσμιος και των αντιφάσεων του, συνειδητά η ασυνείδητα, οδηγήθηκε σε μια απόσταση από τα πράγματα και από τα πρόσωπα. Γι αυτήν την απόσταση προφανώς φταίμε και πολλοί από μας που αγωνιστήκαμε και συμπορευτήκαμε μαζί του στα τότε φοιτητικά και τα ευρύτερα πολιτικά σχήματα, που χαμένοι στις δικές μας κοινωνικές συμβάσεις είχαμε μια φευγαλέα επαφή μαζί του όλα αυτά τα χρόνια χωρίς να επιδιώξουμε μια ουσιαστική προσέγγιση του.

Τώρα τουλάχιστον ας μείνει ζωντανή στη μνήμη μας η εικόνα του Φώτη να αγορεύει στο αμφιθέατρο της ΦΜΣ της Νομικής και να ηγείται στις διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας. Φώτη, καλό σου ταξίδι...

Κώστας Καρακώτιας (fb)

****

Ο Φώτης Πάλλας, που έφυγε σήμερα, υπήρξε κορυφαίο στέλεχος της Β' Πανελλαδικής και ίσως ακόμα περισσότερο του κινήματος των φοιτητικών καταλήψεων, που τον Δεκέμβριο του 1979 αγωνίστηκε και πέτυχε να καταργηθεί ο ν. 815. Η φωτογραφία του, δημοσιευμένη σε αφιέρωμα του συντηρητικού αλλά έγκυρου περιοδικού "Επίκαιρα" της εποχής, που διερευνούσε το ερώτημα, αν το κίνημα εκείνο συνιστούσε τον "ελληνικό Μάη του '68", αποτυπώνει το ασίγαστο πάθος του.

Ioannis Papadimitriou (fb)

****

Έφυγε σήμερα ο δικός μας «Κόκκινος Φώτης» (Πάλλας) της Νομικής, της Β Πανελλαδικής, πρωταγωνιστής στον μικρό ετεροχρονισμένο ελληνικό Μάη του 68, των πλειοψηφιών φοιτητικών καταλήψεων 1979 -80 οι οποίες ανάγκασαν, για πρώτη φορά στην ιστορία, την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη να αποσύρει τον νόμο 815. για την παιδεία. Έφυγε πριν προλάβει να εκδώσει το βιβλίο «ο αγώνας στα χέρια των φοιτητών» για εκείνο το συγκλονιστικό φοιτητικό κίνημα - για το οποίο, παρά την ευεργετική λάτρα στον εγκέφαλο πολλών από μας, ελάχιστα έχουν γραφεί.
Ανδρέας Ρουμελιώτης (fb)

****

Εχθές έφυγε ο Φώτης Πάλλας,
ο συμφοιτητής, ο συναγωνιστής, ο σύντροφος, ο συνάδελφος.
Έφυγε πολύ νωρίς...
Η πλέον εμβληματική φιγούρα των καταλήψεων, εκεί στα βάθη του χρόνου, από το Ρήγα στα ηγετικά στελέχη της Β'Πανελλαδικής.
Μίλαγε ο Φώτης στη Νομική και σείονταν τα αμφιθέατρα
Έμπαινε ο Πάλλας μπροστά με ενα πανό και γύρω και πίσω του ήταν χιλιάδες (χωρίς υπερβολή)
Παρά την βαθιά του απελπισία, γιατί τίποτα δεν έγινε, όπως τότε τα ονειρευτήκαμε, παρέμενε σταθερά και αμετανόητα στην όχθη που ξεκίνησε.
Μάχιμος δικηγόρος, πάντα στο πλευρό όσων τον είχαν ανάγκη, δεν επιζήτησε ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας, σε αντίθεση με τόσους και τόσους άλλους της γενιάς του.
Ίσως γιατί είχε πάρει πολυ δόξα, τιμή και αναγνώριση τότε, που κάθε αποστροφή του λόγου του σφραγιζοταν με ποδοβολητά, και από τη βοή των χτυπημάτων στα έδρανα του αμφιθεάτρου.
Τι στιγμές...
Έφυγε ξαφνικά και αθόρυβα, όπως αθόρυβα πια ζούσε.
R. I. Power παλιέ σφε Φώτη!

Aleka Zorbala (fb)