«Ο λαϊκός παράγοντας, καταλύτης των εξελίξεων για τη δικαίωση»«Υπό το βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση της ΝΔ επαναφέρει τις χιλιοειπωμένες απειλές περί “αποσταθεροποίησης”. Θέλει να “ξεπλυθεί” για το έγκλημα των Τεμπών και την πολύμορφη συγκάλυψή του, συνολικά για την αντιλαϊκή της πολιτική», επισημαίνει σε άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
«Η παρέμβαση του λαού και της νεολαίας, με τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της 26ης Ιανουαρίου στα οποία κάλεσε ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, τις κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών και τις απεργιακές κινητοποιήσεις που ετοιμάζονται για την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, ακριβώς δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, είναι φανερό ότι έχει στριμώξει για τα καλά όλους τους υπεύθυνους, πρώτα από όλα την κυβέρνηση της ΝΔ και τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη» τονίζει ο κ. Κουτσούμπας.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του άρθρου του γγ της ΚΕ του ΚΚΕ:
Ο λαϊκός παράγοντας, καταλύτης των εξελίξεων για τη δικαίωση
Ο λαϊκός παράγοντας, καταλύτης των εξελίξεων για τη δικαίωση
Η παρέμβαση του λαού και της νεολαίας, με τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της 26ης Ιανουαρίου στα οποία κάλεσε ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, τις κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών και τις απεργιακές κινητοποιήσεις που ετοιμάζονται για την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, ακριβώς δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, είναι φανερό ότι έχει στριμώξει για τα καλά όλους τους υπεύθυνους, πρώτα από όλα την κυβέρνηση της Ν.Δ. και τον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη.
Αυτός είναι ο λόγος που κάθε μέρα εφευρίσκουν ένα καινούργιο αφήγημα για να συγκαλύψουν αυτές τις εγκληματικές ευθύνες. Αυτό που δεν μπορούν με τίποτα να αποφύγουν, είναι η οργή που προκαλεί το γεγονός ότι εν έτει 2023 δύο τρένα ταξίδευαν στις ίδιες ράγες και τελικά συγκρούστηκαν επειδή κανένα σύστημα ασφαλείας δεν λειτουργούσε, στερώντας τη ζωή 57 συνανθρώπων μας. Ηταν το τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής της «απελευθέρωσης», της κατάτμησης και της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσής τους, του «ταΐσματος» των εργολάβων για συμβάσεις που δεν παρέδιδαν ποτέ. Πρόκειται για την πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας στα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε.
Το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που ακούστηκε από την πρώτη στιγμή και εξακολουθεί να ακούγεται δυνατά στις κινητοποιήσεις που ζητούν δικαίωση, συγκινεί χιλιάδες ανθρώπους γιατί εκφράζει αυτό που νιώθουν, τόσο σε σχέση με το έγκλημα των Τεμπών όσο και σε σχέση με τα «άλλα Τέμπη» που καραδοκούν καθημερινά γύρω μας, στις μεταφορές, όπου η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, στα νοσοκομεία, στους χώρους δουλειάς, στις σεισμογενείς περιοχές, όπως είναι η Σαντορίνη, κ.ο.κ. Σε «νέα Τέμπη» οδηγεί και η επικίνδυνη πολεμική εμπλοκή της χώρας, όπως αποδεικνύει η μεταφορά 360 τόνων εκρηκτικών μέσα από την πόλη του Λαυρίου, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας, την οποία απέτρεψε την τελευταία στιγμή η παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου της πόλης και των κομμουνιστών του Λαυρίου.
Υπό το βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επαναφέρει τις χιλιοειπωμένες απειλές περί «αποσταθεροποίησης». Θέλει να «ξεπλυθεί» για το έγκλημα των Τεμπών και την πολύμορφη συγκάλυψή του· συνολικά για την αντιλαϊκή της πολιτική που δεν αφήνει τον λαό να «αναπνεύσει», με τους μισθούς που τελειώνουν στις 15 του μήνα, με την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης των παιδιών του, με την εμπλοκή στους πολέμους των ιμπεριαλιστών κ.λπ. Αυτά και πολλά ακόμα συνεπάγεται η αντιλαϊκή σταθερότητα της κυβέρνησης, του πολιτικού συστήματος, της Ε.Ε. Γι’ αυτό και ο λαός μας δεν πρέπει να «τσιμπήσει» σε αυτές τις απειλές. Αντίθετα, έχει συμφέρον να παλέψει ώστε οι «τρικυμίες» τους να γίνουν φουρτούνες, που θα «σαρώσουν» τελικά την πολιτική αυτή και όσους την υπηρετούν. Σε αυτό αποσκοπεί η παρέμβαση του ΚΚΕ, με τις θέσεις που διατυπώνει και τις πρωτοβουλίες που παίρνει στη Βουλή, αλλά κυρίως με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στο κίνημα, που αυτές τις μέρες δίνουν τη μάχη, μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους, ώστε να «νεκρώσουν» οι χώροι δουλειάς, να βουλιάξουν οι δρόμοι και οι πλατείες της χώρας την ερχόμενη Παρασκευή. Για να είναι μεγάλη η συμμετοχή στα συλλαλητήρια αγώνα, μνήμης, δικαίωσης των αθώων θυμάτων, θα πρέπει κανένας και καμία να μην πάει για δουλειά εκείνη τη μέρα. Θα πρέπει να απεργήσουμε όλοι και όλες.
Ταυτόχρονα, δεν διαφεύγουν την προσοχή μας οι προσπάθειες που γίνονται για να αξιοποιηθούν οι δίκαιες λαϊκές κινητοποιήσεις ως «όχημα» για την αναπαλαίωση αυτού του σάπιου και διεφθαρμένου αστικού πολιτικού συστήματος, καθώς και τη διαμόρφωση εναλλακτικών αντιλαϊκών πόλων που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς διαχειριστές της εξουσίας. Οι διεργασίες αυτές, που είναι άλλωστε σε εξέλιξη εδώ και καιρό, εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ιδωθούν ανεξάρτητα από τις ανακατατάξεις στις διεθνείς συμμαχίες των καπιταλιστικών κρατών, τις οποίες βλέπουμε να προχωρούν με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα το τελευταίο διάστημα. Δεν είναι τυχαίος ο γελοίος διαγκωνισμός κομμάτων της Ακροδεξιάς –που κατά τα άλλα θέλουν να λέγονται αντισυστημικά– για το ποιος είναι ο «ορίτζιναλ» εκπρόσωπος της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ούτε βέβαια οι οβιδιακές μεταστροφές υπουργών της κυβέρνησης της Ν.Δ. από προηγούμενες τοποθετήσεις τους. Τέτοιες δυνάμεις, επαναφέρουν συνθήματα που γνωρίσαμε και στο παρελθόν –με τη γνωστή αρνητική για τον λαό κατάληξη– περί «απολιτίκ» κινητοποιήσεων, με στόχο απλά να «μπουν κάποιοι πολιτικοί στη φυλακή», για να μείνει η πλειονότητα των υπολοίπων στο απυρόβλητο, για να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους. Είναι φιλότιμη η προσπάθειά τους για να συγκαλυφθούν οι βαθύτερες αιτίες και να «μπαζωθούν» οι ευθύνες του συστήματος του αδηφάγου κέρδους, που και οι ίδιοι φανατικά υπηρετούν.
Από την άλλη, οι δυνάμεις της γνωστής αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας (το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συνακολουθήματα αυτών) «χτυπάνε» για λογαριασμό του συστήματος «το καμπανάκι του κινδύνου» επειδή τμήματα του λαού χάνουν, όπως λένε, την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς του· και προσπαθούν να «πλασαριστούν» ως οι πλέον κατάλληλοι για να την αποκαταστήσουν. Αυτό και μόνο τα λέει όλα για τον ρόλο τους, τη στιγμή που το ζητούμενο είναι ακριβώς να βαθύνει η αμφισβήτηση προς την κυρίαρχη πολιτική, το σύστημα και τους σάπιους θεσμούς του αστικού κράτους. Οσοι σήμερα κόπτονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, όπως το ΠΑΣΟΚ, είναι οι ίδιοι που βολεύονταν όταν η «Δικαιοσύνη» έκρινε ως νόμιμες τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που οι ίδιοι έκαναν· είναι οι ίδιοι που δεν βγάζουν άχνα για τις απεργίες που κηρύσσονται παράνομες· είναι οι ίδιοι που είχαν απορρίψει, μαζί με τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, την πρόταση του ΚΚΕ για να πάψει ο διορισμός της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις των ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, αφού δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την απεργία, κάνουν ό,τι μπορούν για να τη χειραγωγήσουν. Τα κόμματα της βολικής συστημικής αντιπολίτευσης είναι και αυτά στριμωγμένα, γιατί τα συνθήματα των κινητοποιήσεων αναδεικνύουν και τις δικές τους ευθύνες για την πολιτική που υπηρέτησαν όταν κυβερνούσαν, ενώ ταυτόχρονα η μαζικότητα και η μαχητικότητά τους μετατοπίζει το κέντρο της προσοχής από τα κοινοβουλευτικά παιχνίδια και «σόου» στα οποία αρέσκονται και το τοποθετεί εκεί όπου πραγματικά αλλάζουν τα πράγματα, στους δρόμους του αγώνα. Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένοι και ορισμένες χάνουν την ψυχραιμία τους και επιτίθενται εμμονικά στο ΚΚΕ, που δίνει όλες τις δυνάμεις του ακριβώς για την επιτυχία αυτών των αγώνων.
Απέναντι σε όλες τις παραπάνω επιδιώξεις, δικαίωση για τον λαό, τη νεολαία και τους 57 νεκρούς μας σημαίνει να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, με βάση τις συγκεκριμένες ευθύνες που το ΚΚΕ έχει αναλυτικά εντοπίσει και στο Πόρισμά του, καθώς και ό,τι άλλο αναδείξει η έρευνα. Πάνω από όλα, δικαίωση σημαίνει να μην ξαναζήσουμε νέα «Τέμπη» και αυτό προϋποθέτει να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ανάγκες των πολλών και τους αφήνει χωρίς «οξυγόνο», για να σπάνε ρεκόρ τα κέρδη των λίγων. Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προς αυτή την κατεύθυνση. Για να μην ξεχαστεί τίποτα. Για να συνενωθούν οι ελπιδοφόροι αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας σε ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι που θα μετατρέψει την αμφισβήτηση σε απόφαση σύγκρουσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, ώς την ανατροπή του.
Το ΚΚΕ σέβεται απόλυτα τον δίκαιο αγώνα όλων, των ίδιων των οικογενειών των θυμάτων, και στην επέτειο αυτής της αποφράδας μέρας δίνει το «παρών» στον αγώνα για να απεργήσουν όλοι οι χώροι δουλειάς και μόρφωσης, κατεβαίνοντας στα συλλαλητήρια, χέρι χέρι, όλοι και όλες μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, επιστήμονες, αγρότες, φοιτητές, μαθητές, γυναίκες και άντρες. Για να μη θρηνήσουμε άλλους νεκρούς στα «Τέμπη» των αντιλαϊκών πολιτικών. Για τη δικαίωση των νεκρών συνανθρώπων μας με την απόδοση όλων των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Για να αναπνέουμε όλοι και όλες το ζωογόνο οξυγόνο του δίκιου, της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητα.
Αυτός είναι ο λόγος που κάθε μέρα εφευρίσκουν ένα καινούργιο αφήγημα για να συγκαλύψουν αυτές τις εγκληματικές ευθύνες. Αυτό που δεν μπορούν με τίποτα να αποφύγουν, είναι η οργή που προκαλεί το γεγονός ότι εν έτει 2023 δύο τρένα ταξίδευαν στις ίδιες ράγες και τελικά συγκρούστηκαν επειδή κανένα σύστημα ασφαλείας δεν λειτουργούσε, στερώντας τη ζωή 57 συνανθρώπων μας. Ηταν το τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής της «απελευθέρωσης», της κατάτμησης και της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσής τους, του «ταΐσματος» των εργολάβων για συμβάσεις που δεν παρέδιδαν ποτέ. Πρόκειται για την πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας στα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε.
Το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που ακούστηκε από την πρώτη στιγμή και εξακολουθεί να ακούγεται δυνατά στις κινητοποιήσεις που ζητούν δικαίωση, συγκινεί χιλιάδες ανθρώπους γιατί εκφράζει αυτό που νιώθουν, τόσο σε σχέση με το έγκλημα των Τεμπών όσο και σε σχέση με τα «άλλα Τέμπη» που καραδοκούν καθημερινά γύρω μας, στις μεταφορές, όπου η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, στα νοσοκομεία, στους χώρους δουλειάς, στις σεισμογενείς περιοχές, όπως είναι η Σαντορίνη, κ.ο.κ. Σε «νέα Τέμπη» οδηγεί και η επικίνδυνη πολεμική εμπλοκή της χώρας, όπως αποδεικνύει η μεταφορά 360 τόνων εκρηκτικών μέσα από την πόλη του Λαυρίου, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας, την οποία απέτρεψε την τελευταία στιγμή η παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου της πόλης και των κομμουνιστών του Λαυρίου.
Υπό το βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση της Ν.Δ. επαναφέρει τις χιλιοειπωμένες απειλές περί «αποσταθεροποίησης». Θέλει να «ξεπλυθεί» για το έγκλημα των Τεμπών και την πολύμορφη συγκάλυψή του· συνολικά για την αντιλαϊκή της πολιτική που δεν αφήνει τον λαό να «αναπνεύσει», με τους μισθούς που τελειώνουν στις 15 του μήνα, με την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης των παιδιών του, με την εμπλοκή στους πολέμους των ιμπεριαλιστών κ.λπ. Αυτά και πολλά ακόμα συνεπάγεται η αντιλαϊκή σταθερότητα της κυβέρνησης, του πολιτικού συστήματος, της Ε.Ε. Γι’ αυτό και ο λαός μας δεν πρέπει να «τσιμπήσει» σε αυτές τις απειλές. Αντίθετα, έχει συμφέρον να παλέψει ώστε οι «τρικυμίες» τους να γίνουν φουρτούνες, που θα «σαρώσουν» τελικά την πολιτική αυτή και όσους την υπηρετούν. Σε αυτό αποσκοπεί η παρέμβαση του ΚΚΕ, με τις θέσεις που διατυπώνει και τις πρωτοβουλίες που παίρνει στη Βουλή, αλλά κυρίως με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στο κίνημα, που αυτές τις μέρες δίνουν τη μάχη, μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους, ώστε να «νεκρώσουν» οι χώροι δουλειάς, να βουλιάξουν οι δρόμοι και οι πλατείες της χώρας την ερχόμενη Παρασκευή. Για να είναι μεγάλη η συμμετοχή στα συλλαλητήρια αγώνα, μνήμης, δικαίωσης των αθώων θυμάτων, θα πρέπει κανένας και καμία να μην πάει για δουλειά εκείνη τη μέρα. Θα πρέπει να απεργήσουμε όλοι και όλες.
Ταυτόχρονα, δεν διαφεύγουν την προσοχή μας οι προσπάθειες που γίνονται για να αξιοποιηθούν οι δίκαιες λαϊκές κινητοποιήσεις ως «όχημα» για την αναπαλαίωση αυτού του σάπιου και διεφθαρμένου αστικού πολιτικού συστήματος, καθώς και τη διαμόρφωση εναλλακτικών αντιλαϊκών πόλων που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς διαχειριστές της εξουσίας. Οι διεργασίες αυτές, που είναι άλλωστε σε εξέλιξη εδώ και καιρό, εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ιδωθούν ανεξάρτητα από τις ανακατατάξεις στις διεθνείς συμμαχίες των καπιταλιστικών κρατών, τις οποίες βλέπουμε να προχωρούν με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα το τελευταίο διάστημα. Δεν είναι τυχαίος ο γελοίος διαγκωνισμός κομμάτων της Ακροδεξιάς –που κατά τα άλλα θέλουν να λέγονται αντισυστημικά– για το ποιος είναι ο «ορίτζιναλ» εκπρόσωπος της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ούτε βέβαια οι οβιδιακές μεταστροφές υπουργών της κυβέρνησης της Ν.Δ. από προηγούμενες τοποθετήσεις τους. Τέτοιες δυνάμεις, επαναφέρουν συνθήματα που γνωρίσαμε και στο παρελθόν –με τη γνωστή αρνητική για τον λαό κατάληξη– περί «απολιτίκ» κινητοποιήσεων, με στόχο απλά να «μπουν κάποιοι πολιτικοί στη φυλακή», για να μείνει η πλειονότητα των υπολοίπων στο απυρόβλητο, για να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους. Είναι φιλότιμη η προσπάθειά τους για να συγκαλυφθούν οι βαθύτερες αιτίες και να «μπαζωθούν» οι ευθύνες του συστήματος του αδηφάγου κέρδους, που και οι ίδιοι φανατικά υπηρετούν.
Από την άλλη, οι δυνάμεις της γνωστής αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας (το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συνακολουθήματα αυτών) «χτυπάνε» για λογαριασμό του συστήματος «το καμπανάκι του κινδύνου» επειδή τμήματα του λαού χάνουν, όπως λένε, την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς του· και προσπαθούν να «πλασαριστούν» ως οι πλέον κατάλληλοι για να την αποκαταστήσουν. Αυτό και μόνο τα λέει όλα για τον ρόλο τους, τη στιγμή που το ζητούμενο είναι ακριβώς να βαθύνει η αμφισβήτηση προς την κυρίαρχη πολιτική, το σύστημα και τους σάπιους θεσμούς του αστικού κράτους. Οσοι σήμερα κόπτονται για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, όπως το ΠΑΣΟΚ, είναι οι ίδιοι που βολεύονταν όταν η «Δικαιοσύνη» έκρινε ως νόμιμες τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που οι ίδιοι έκαναν· είναι οι ίδιοι που δεν βγάζουν άχνα για τις απεργίες που κηρύσσονται παράνομες· είναι οι ίδιοι που είχαν απορρίψει, μαζί με τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, την πρόταση του ΚΚΕ για να πάψει ο διορισμός της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις των ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, αφού δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την απεργία, κάνουν ό,τι μπορούν για να τη χειραγωγήσουν. Τα κόμματα της βολικής συστημικής αντιπολίτευσης είναι και αυτά στριμωγμένα, γιατί τα συνθήματα των κινητοποιήσεων αναδεικνύουν και τις δικές τους ευθύνες για την πολιτική που υπηρέτησαν όταν κυβερνούσαν, ενώ ταυτόχρονα η μαζικότητα και η μαχητικότητά τους μετατοπίζει το κέντρο της προσοχής από τα κοινοβουλευτικά παιχνίδια και «σόου» στα οποία αρέσκονται και το τοποθετεί εκεί όπου πραγματικά αλλάζουν τα πράγματα, στους δρόμους του αγώνα. Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένοι και ορισμένες χάνουν την ψυχραιμία τους και επιτίθενται εμμονικά στο ΚΚΕ, που δίνει όλες τις δυνάμεις του ακριβώς για την επιτυχία αυτών των αγώνων.
Απέναντι σε όλες τις παραπάνω επιδιώξεις, δικαίωση για τον λαό, τη νεολαία και τους 57 νεκρούς μας σημαίνει να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, με βάση τις συγκεκριμένες ευθύνες που το ΚΚΕ έχει αναλυτικά εντοπίσει και στο Πόρισμά του, καθώς και ό,τι άλλο αναδείξει η έρευνα. Πάνω από όλα, δικαίωση σημαίνει να μην ξαναζήσουμε νέα «Τέμπη» και αυτό προϋποθέτει να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ανάγκες των πολλών και τους αφήνει χωρίς «οξυγόνο», για να σπάνε ρεκόρ τα κέρδη των λίγων. Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προς αυτή την κατεύθυνση. Για να μην ξεχαστεί τίποτα. Για να συνενωθούν οι ελπιδοφόροι αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας σε ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι που θα μετατρέψει την αμφισβήτηση σε απόφαση σύγκρουσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, ώς την ανατροπή του.
Το ΚΚΕ σέβεται απόλυτα τον δίκαιο αγώνα όλων, των ίδιων των οικογενειών των θυμάτων, και στην επέτειο αυτής της αποφράδας μέρας δίνει το «παρών» στον αγώνα για να απεργήσουν όλοι οι χώροι δουλειάς και μόρφωσης, κατεβαίνοντας στα συλλαλητήρια, χέρι χέρι, όλοι και όλες μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, επιστήμονες, αγρότες, φοιτητές, μαθητές, γυναίκες και άντρες. Για να μη θρηνήσουμε άλλους νεκρούς στα «Τέμπη» των αντιλαϊκών πολιτικών. Για τη δικαίωση των νεκρών συνανθρώπων μας με την απόδοση όλων των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Για να αναπνέουμε όλοι και όλες το ζωογόνο οξυγόνο του δίκιου, της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητα.
