Η δημοσιογραφική απεργία της Τρίτης ανέδειξε για μια ακόμα φορά την αδυναμία των συνδικαλιστικών φορέων να ελέγξουν τα μέλη τους στις κλαδικές διεκδικήσεις και διαμαρτυρίες. Δεν χρειαζόταν, βέβαια, η χθεσινή νέα βαθιά ρωγμή στην απεργία για να επιβεβαιωθεί η παρουσία τής απεργασπαστικής φράξιας τού κλάδου. Ξέραμε ποια Μέσα θα την έσπαγαν πάλι, ποιες ιστοσελίδες θα λειτουργούσαν χωρίς κανένα έλλειμμα –με κανονική ροή.
Ξέραμε ότι οι Ανώνυμοι Απεργοσπάστες θα έκαναν πάλι τη δουλειά ανενόχλητοι, άφοβοι, βέβαιοι ότι δεν θα υπάρξει καμμιά αντίδραση και καμιά συνέπεια γι' αυτούς που αγνοούν τους συνδικαλιστικούς φορείς, τους συναδέλφους, τις διεκδικήσεις, τα «πρέπει». Έσπασαν την απεργία χθες, θα την ξανασπάσουν αύριο, μεθαύριο –όποτε χρειαστεί. Είναι βέβαιο. Όπως είναι βέβαιοι και οι «Ανώνυμοι» ότι δεν θα έχουν καμιά συνέπεια από τις Ενώσεις. Τις εφησυχασμένες, ανεκτικές και ανήμπορες.
