Το χρονικό ενός δυσλεκτικού

• Το θέατρο είναι μια αφορμή για να μπαίνει ο θεατής πιο βαθιά στον εαυτό του
• Ο Δημήτρης Μαμιός σε μια συνέντευξή του στον Γιάννη Καφάτο 

«Το χρονικό ενός δυσλεκτικού» είναι μια από τις πιο απολαυστικές παραστάσεις με σπουδαία ερμηνεία από αυτές που έχω δει φέτος. Παίζεται στο Θέατρο 104, βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Πάσχου, σε σκηνοθεσία Ντίνου Ψυχογιού.

Ο Δημήτρης Μαμιός με τα εκφραστικά μάτια του με κοιτάζει βαθιά μέσα μου, κι άλλους θεατές, σε διάφορα σημεία του έργου μετατρέποντας αυτόν τον μονόλογο σε μια βαθιά διαλεκτική διαδικασία.
Μια διασκεδαστική παράσταση που μιλάει για αλήθειες που ίσως να έχεις βιώσει ως παιδί, ως γονιός, ή απλώς να τις έχεις ακούσει.
Η δυσλεξία του ήρωα, ο σκληρός πατέρας και η ανεκτική μητέρα, το περιβάλλον που τον απορρίπτει και η προσπάθειά του να αγαπηθεί.
Ο Δημήτρης Μαμιός αποκαλύπτει στην κουβέντα που ακολουθεί γιατί κάνει αυτή την παράσταση και πόσο σημαντικό είναι για την καλλιτεχνική του οντότητα η πολυτέλεια που έχει αυτή την περίοδο να κάνει αυτό που θέλει για τους λόγους που θέλει.
Μιλήσαμε για το στίγμα και πώς ακολουθεί κάποιον από την παιδική του ηλικία αλλά και την ίδια τη θεατρική διαδικασία και τον «διάλογο» που αναπτύσσεται μεταξύ σκηνής /ηθοποιών και θεατών.
Μου εξομολογήθηκε το κόλλημα με τους κατά συρροήν δολοφόνους και πώς θα ήθελε να είναι εγκληματολόγος να λύνει υποθέσεις! 

- ολόκληρη η συνέντευξη στο viewtag (ΕΔΩ)