Για το αγαπημένο «Ιασονάκι» της ΕφΣυν

Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού

Το τηλέφωνο δεν θα ξαναχτυπήσει στη 1 το πρωί από απόκρυψη! «Καλώς το Ιασονάκι μου!» δεν θα ξαναπώ. Δεν το πιστεύω… δεν μπορεί να έχεις φύγει… Στα περίπου 40 χρόνια της φιλίας μας είναι η πρώτη φορά που με κάνεις να κλαίω…
Γιατί μαζί μόνο γελούσαμε. Κι αισθανόμουνα ασφαλής… και προστατευμένη. Και κάτι μάθαινα, κάθε φορά…
Μια μεγάλη αγκαλιά είσαι, Ιασονάκι μου. Και δεν έχω λόγια να σε αποχαιρετίσω. Γιατί δεν θέλω να σου πω αντίο. Μόνο σ’ ευχαριστώ θα σου πω! Που με τίμησες με την αγάπη και τη φιλία σου… Θα σ’ αγαπώ πάντα γλυκό, ευγενικό μου αγόρι…
Αλίκη Μάτση / ΕφΣυν