Προσωπικά, όταν ακούω τη λέξη «αριστεία» σκέφτομαι τη λέξη «συμπερίληψη», είπε ο Ελληνας υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, πρόσφατα, στην Ατυπη Σύνοδο Υπουργών Παιδείας στη Βαρσοβία. Σοκ και δέος.
Του ήρθε καμιά αριστερόστροφη πέτρα στο κεφάλι και ζαλίστηκε; Πήρε μαζί του στο ταξίδι κανένα από τα ληγμένα σοσιαλιστικόλογα που μασάει κι εδώ κατά καιρούς; Από την άλλη, ο νεο-φιλελευθερισμός όλα τα αλέθει.
Αλλά τι μπορεί να σκεφτόταν ακριβώς, όταν μιλούσε για συμπερίληψη;
- Τις επόμενες υιοθεσίες δημόσιων σχολείων;
- Το ΙΒ (μόνο) για τα Πρότυπα;
- Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα πληρώνουν οι άτυχοι των πανελλαδικών;
- Τον βούρδουλα για την πάταξη του σχολικού εκβιασμού;
- Το κλείσιμο σχολείων – τμημάτων και το ξωπέταγμα (των πρώτων) εκατοντάδων παιδιών στο όπου να ‘ναι;
- Τα επόμενα λουκέτα και ξωπετάγματα;
