«Μια μέρα πριν από την επέτειο των δέκα χρόνων από την “πρώτη φορά Αριστερά” ο υπαίτιος Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε - και μάλιστα σε ξένο μέσο - να μιλά δίχως την ελάχιστη διάθεση αυτοκριτικής. Συνεπής στη διαχρονική τακτική του να προσπαθεί να πείσει τους πάντες ότι “η Γη δεν γυρίζει”, στην τελευταία του συνέντευξη στη Liberation μας είπε, μεταξύ πολλών άλλων, ότι το καταστροφικό για τη χώρα δημοψήφισμα του 2015 αποσκοπούσε στη δραματοποίηση της κρίσης. Οι Έλληνες πολίτες, σε αντίθεση με τους προκλητικούς ισχυρισμούς του κ. Τσίπρα, έζησαν το απόλυτο δράμα: κλειστές τράπεζες, συνταξιούχοι να στέκονται στις ουρές και εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι να εγκαταλείπουν την Ελλάδα».
Η δήλωση ανήκει στον Μαρινάκη, εκπρόσωπο του καθεστώτος Μητσοτάκη. Και ήρθε να στέψει με το ούτως ειπείν θεσμικό της κύρος τα διάφορα δημοσιεύματα και αφιερώματα της κακιάς ώρας για το «απόλυτο δράμα» που έζησε η χώρα με την κυβέρνηση Τσίπρα. Για να ακούσουμε πάλι, μήπως δεν το εμπεδώσαμε με τόσο ψέμα, τόση διαστρέβλωση, τόση δολοφονία της αλήθειας τόσα χρόνια, ότι ο Τσίπρας είναι υπαίτιος (!) για τις κλειστές τράπεζες, για τους συνταξιούχους στις ουρές και για τους νέους ανθρώπους που εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Θα μπορούσε να προσθέσει επίσης ότι ο Τσίπρας φταίει για τη Μικρασιατική Καταστροφή, αλλά, προς ανακούφιση της Ιστορίας, δεν έφτασε ακόμα ως τη Σμύρνη η προπαγάνδα των ενόχων.
Αυτή την προπαγάνδα ζούμε για χρόνια και χρόνια. Εκείνοι που χρεοκόπησαν τη χώρα, την πέταξαν γυμνή στο βάραθρο των Μνημονίων, σκόρπισαν τη δυστυχία στην κοινωνία απαιτούν αυτοκριτική και μετάνοιες από εκείνους που την έσωσαν. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό που ζήσαμε δεν το ζήσαμε. Δεν υπήρξαν το μαύρο σύννεφο με το οποίο σκέπασαν την Ελλάδα, οι αυτοκτονίες που συγκλόνιζαν την κοινωνία, οι ψυχές που αγωνιούσαν για ένα ξεροκόμματο στα σκουπίδια, τα κοινωνικά ιατρεία, οι τεράστιες διαδηλώσεις, οι στρατιές των άνεργων και της απελπισίας, οι χαμένες ψυχές, τα «Γερούν, γερά» και η ξέφρενη προπαγάνδα υπέρ των δανειστών και κατά της πατρίδας τους. Τίποτε από όλα αυτά δεν θέλουν να θυμόμαστε.
Ενα μόνο θέλουν: Να μην τους ξαναβρεί το αναπάντεχο κακό μιας κυβέρνησης που θα τολμήσει να σπάσει το καθεστώς της διαφθοράς, της νομής των ιματίων της χώρας, της περιφρόνησης της κοινωνίας. Για όποιον δεν το έχει καταλάβει, όσα ελεεινά εκτοξεύουν για την πρώτη φορά Αριστερά και τον Τσίπρα δεν έχουν να κάνουν με το παρελθόν. Με το μέλλον τους έχουν να κάνουν. Με την καλοπέρασή τους. Με τον φόβο τους μήπως… Με την απόφασή τους να μην ξαναζήσουν το «απόλυτο δράμα» μιας πολιτικής εξουσίας που δεν εξαγοράζεται, δεν διαπλέκεται, δεν υποκλίνεται στους βαρόνους και προσπαθεί να δώσει στη χώρα ανάσα με την κοινωνία όρθια και όχι γονατιστή. Αυτοί, με δυο λόγια, δεν ξεχνούν. Εμείς;
