Θυμάστε τι σας έγραφα την περασμένη εβδομάδα; Μισό λεπτό να το παραθέσω εκ νέου, μπας και κατανοήσετε το μεγαλείο του ρεπόρτερ Ξανθάκη: “Συνήθως, όποιος βάζει το κεφάλι κάτω και κάνει δουλειά μυρμηγκιού, χάνει στις προτιμήσεις από τους φλάσατους και τους εξωστρεφείς. Χτες, πάντως, στις εσωκομματικές του ΣΥΡΙΖΑ, επικράτησε ο Φάμελλος”!
Και μια μέρα αργότερα, δυο μέρες αργότερα, γουατέβα που λένε και στην πραγματική πατρίδα του Κασσελάκη, ήρθε η έρευνα της Metron Analysis να με επιβεβαιώσει όχι μόνο σε μέλη και φίλους, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο πανελλήνιον. Παλαμάκια, σφυρίγματα, καραμούζες (όχι έσυ Άδωνι!), τι να λέμε τώρα, μόνο πότε θα πεθάνω δεν ξέρω. Διαβάστε και θα με καταλάβετε:
“Ανάλογη δυσαρέσκεια για το πρόσωπο του Κ. Μητσοτάκη κρύβεται και στην ερώτηση για τη γενική δημοτικότητα, δηλαδή το εάν οι πολίτες έχουν θετική γνώμη για έναν πολιτικό. Εκεί, οι πολίτες φέρνουν στην πρώτη θέση τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλο με 47%, πάνω από τον Νίκο Ανδρουλάκη που παίρνει 43%, σε ανοδική πορεία, τον Δημήτρη Κουτσούμπα με 41% και τον Κ. Μητσοτάκη με την Ζωή Κωνσταντοπούλου με 37 %”.
Τα καταθέτω τα ανωτέρω και πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι που λέγαμε παλιότερα και στις εφημερίδες, πετάγεται ο πρώτος καλοθελητής για να ρωτήσει και καλά:
- “Ξανθάκη, το γύρισες το μπιφτέκι και μας έγινες Φαμελλίτσα τώρα”;
Ε λοιπόν όχι αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, Φαμελλίτσα δεν έγινα και δεν το βλέπω να γίνομαι στο ορατό μέλλον. Μπορώ, ωστόσο, να διαβάσω τα σημάδια (και τη σπάλα ενίοτε!) και να συμπεράνω ότι όπως κέρδισε την Ψήφο Συμπαθείας το φθινόπωρο ο Στέφανος Κασσελάκης, παίζει να την κερδίσει τον χειμώνα ο Σωκράτης Φάμελλος. Δικαίως ο πρώτος, δικαίως και ο δεύτερος και πάμε να το σπάσω για πενηνταράκια διότι κυκλοφορεί πολύς κόσμος με λυμένο το ζωνάρι έτοιμος για καυγά…
Ναι, δικαίως κέρδισε την Ψήφο Συμπαθείας ο Κασσελάκης, καθώς οι αντίπαλοί του στον ΣΥΡΙΖΑ του κάνανε δώρο την έκπτωση από την προεδρία και την αποβολή από τις εσωκομματικές εκλογές. Μεθόδους, κίνητρα και επιχειρηματολογία δεν θα συζητήσω καν, το πράγμα μιλάει από μόνο του μην το κουράζουμε τώρα. Και αν υπήρχαν ελάχιστες αμφιβολίες για το “πώς θα το πάρει ο κόσμος”, ήρθε το “δια ταύτα” των δημοσκοπήσεων να τις συντρίψει κι αυτές. Τελεία.
Ο ίδιος κόσμος, ωστόσο, διέγνωσε επίσης ότι από τις εκλογές του 2023 ως σήμερα, αν υπήρχε μια κοινή συνισταμένη στις αγωνίες και τις προσδοκίες του “κατεστημένου” (μην αρχίσω τα καραμανλέϊκα τώρα!), αυτή αφορούσε στην όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και δραματική διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Φιλοδοξία την οποία εξυπηρέτησαν πλείστοι όσοι σύντροφοι και “σύντροφοι”, επιβεβαιώνοντας την ιστορική ρήση του Ηλία Ηλιού ότι όπου βρει μπανανόφλουδα η Αριστερά πάει και την πατάει. Και αφήστε, παρακαλώ, τις θεωρίες συνωμοσίας να ξεκουράζονται στο χρονοντούλαπο…
Λέγαμε, όμως, για το “δια ταύτα”. Στο δια ταύτα, κουκλίτσα είναι η Ψήφος Συμπαθείας αλλά δεν είναι Ψήφος Πίσω από το Παραβάν. Ως εκ τούτου, έχει ανηφόρα από εδώ και πέρα τόσο για τον Κασσελάκη όσο και για τον Φάμελλο. Ο Στέφανος πρέπει να αποδείξει ότι εκτός από χαρισματική προσωπικότητα και γάτος στα οικονομικά είναι επίσης ο τύπος που θα ξαναβάλει στο μονοπάτι της κυβερνησιμότητας (γειά σου Νίκο Φίλη!) την Ανανεωτική Αριστερά. Ο Φάμελλος, πάλι, οφείλει να συνεχίσει μέχρι τελικής πτώσεως την άχαρη (πολύ άχαρη, δυστυχώς…) δουλειά μυρμηγκιού και να αντέξει τα τζαρτζαρίσματα ενός αψίκορου Σφακιανού που δυσκολεύεται να λειτουργήσει εποικοδομητικά κάτω από τα τρακόσια μέτρα.
Καλή τύχη εύχομαι εις αμφοτέρους και νερό να πάρουν μαζί τους. Αν δικαιωθεί ο ποιητής, προβλέπεται μεγάλη ξηρασία στο μέλλον…
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost (03.12.2024)