Δεν φτάνει που τον έχω κουμπάρο τον Δημήτρη Δεληολάνη, μου βάζει και μυαλό κιόλας!
Ιδίως όταν καθόμαστε στην “Ηββη” των Εξαρχείων και πίνει τα καπουτσινάκια του και θυμάται τους Λατίνους και τα λατινικά. Κάπως έτσι την πάτησα προ ημερών που συζητάγαμε για τα πολιτικά (δεν ξέρει να συζητάει τίποτε άλλο, μη νομίζετε!) και του είπα ότι πολλή ησυχία έχει πέσει μετά απ’ τις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ και γύρισε και μου είπε τη μεγάλη παρόλα:
Post coitum omne animalium triste est
Το οποίον έχει να κάνει κάτι με το σεξ και τη μπούχλα άπαξ και λάβει τέλος η παράσταση, ακριβώς δεν τα γράφω γιατί είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα και έχω και ένα άγχος με το Ραδιοτηλεοπτικό που δεν αφήνει καρφίτσα να πέσει κάτω.
ΟΚ, δι λαστ ουάν γουόζ ε τζόουκ που λένε και στην πραγματική πατρίδα του Κασσελάκη, αλλά η αλήθεια είναι ότι περάσαμε κάτι μερούλες σχετικής νηνεμίας πριν ξαναμπούμε στον κουβά:
* Κλωτσομπουνίδια στη Νέα Δημοκρατία
* Κουτουλίδια στον ΣΥΡΙΖΑ
* Αγκωνίδια στην ακροδεξιά
Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ντουφέκια πέφτουν, όπως σημειώνει και το άσμα της δημοτικής παράδοσης και πάλι καλά να λέτε που έχουμε τον Μπελέρη και τη Βόζεμπεργκ να μας εκπροσωπούν άξια στις Βρυξέλλες. Εκεί, βέβαια, είναι Ευρώπη και εδώ είναι Ελλάδα κι άμα έρχεται ο Φιντάν με φόρα (με φόρα!), κάπως θυμάσαι εκείνο εκεί το αρχαίο “και δώρα φέροντας”…
Μπατ ενιγουέη, που είπε κι ο Μπάιντεν στον Χριστοδουλίδη, κουνιέται η βάρκα, σαπέρα σαδώθε πηγαίνει, δουλειά μας είναι ημών των δημοσιογράφων να διαβάσουμε τα σημάδια (σπάλα κατά προτίμηση!) , με τη βοήθεια πάντα των δημοσκοπήσεων. Όσων, τέλος πάντων, μπαίνουν στον κόπο να θέσουν και δυο τρία ενδιαφέροντα ερωτήματα, πέρα από τα τετριμμένα.
Οπότε πάμε στην πρόσφατη έρευνα της Marc για τον Antenna, που υπογραμμίζει τα εξής:
* Τώρα που οι Συριζαίοι είναι με το δάχτυλο στην πρίζα, τη θέλουν την εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Αντιθέτως οι Πασόκοι, τώρα που είναι καβάλα στο φρίντομ, ακούνε για συνεργασία με Κουμουνδούρου και ξινίζουν. Αναμενόμενο, σιγά που δεν το περιμέναμε.
* Την ίδια ώρα, μια ισχυρή πλειοψηφία (60,6 %) των ερωτηθέντων λέει “όχι” στον δικομματισμό και ζητάει περισσότερα “ισχυρά κόμματα”. Αχτίνα αισιοδοξίας, δεν με χαλάει διόλου.
* Όσον αφορά στις συσπειρώσεις των κομμάτων, η ΝΔ χάνει κυρίως προς του αναποφάσιστους και το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης προς τους αναποφάσιστους και το ΠΑΣΟΚ (έβριμποντι λαβς ε γουίνερ!) δε χάνει ντιπ τίποτα, μόνο μαζώνει κουκιά από παντού.
* Όσοι και όσες ψήφισαν ΠΑΣΟΚ γουστάρουν σε μεγάλο ποσοστό τη νίκη Ανδρουλάκη (76,3 %) και βλέπουν το κόμμα τους (78 %) ως ισχυρό αντιπολιτευτικό πόλο. Δεν ψήνονται και τόσο εν τω μεταξύ με την προοπτική νίκης στις επόμενες εκλογές (44,1 %), αλλά βλέπουν ότι το 49,8 % του συνολικού πληθυσμού θέλει το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση (έναντι 25 % που θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ) και φτεροκοπάει η καρδούλα τους. Γιατί όχι, τζάμπα είναι τα όνειρα…
* Ιδίως όταν στο κεραμιδαριό του ΣΥΡΙΖΑ (μόνο ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός είναι μεγαλύτερο σκορποχώρι!), πάνε να κάνουν συνέδριο και προεδρικές εκλογές άνευ Κασσελάκη, που τον προτιμάει το 52,9 % όσων προτίθενται να ψηφίσουν μπορντοροδοκόκκινα. Μύλος πραγματικός και καταστάσεις διόλου παρφουμέ, σε μια εποχή όπου η χώρα (σας ενημέρωσα ότι έρχεται ο Φιντάν;) βρίσκεται μπροστά σε μονοπάτια δύσκολα.
Αλλά γιατί ν’ ακολουθήσεις τα χνάρια του ταπεινού Γιοβάνοβιτς, όταν μπορείς να το παίξεις αυτοκράτορας Φατίχ Tερίμ;
Χρήστος Ξανθάκης