Αν είναι αλήθεια ότι ο… «έκπτωτος» θα ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, αν στο διαδικαστικό μεσοδιάστημα – μέχρι να στηθούν οι κάλπες – δεν καταφέρουν να την μπλοκάρουν οι μηχανισμοί των «87» plus με τα δημόσια ή παρασκηνιακά γκεμπελικά – σταλινικά τεχνάσματά τους, αν η εκλογή προέδρου γίνει αδιαμεσολάβητα από τη βάση (σ. σ: από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό), αν ικανός αριθμός μελών καταφέρει να φτάσει ενεργός στις κάλπες (αν δεν έχει μπαφιάσει, εννοώ, αν δεν έχει πάθει πολιτικό collapsus εξαιτίας της αβάσταχτης καμαρίλας του εναπομείναντος στελεχικού συριζέϊκου «είναι») , τότε…
Τότε, ο… «έκπτωτος», ο Στέφανος Κασσελάκης, αν δεν καταλάβατε ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε, θα επανέλθει (μετά βαΐων και κλάδων, λένε οι υποστηρικτές του) στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ!.. Το λένε οι αριθμοί: πρώτα απ’ όλα οι πλειοψηφικοί αριθμοί των μελών του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ όλης της επικράτειας, που με ένα πλήθος ανακοινώσεων Νομαρχιακών Επιτροπών και Ο.Μ. (σ. σ: οργανώσεων βάσης) καταγγέλλουν ως «πραξικοπηματική» την καθαίρεση Κασσελάκη και δηλώνουν τη στήριξή τους στον εκλεγμένο «από την πλατιά βάση των 135.000 μελών με ποσοστό 56% πρόεδρο του κόμματός τους…
Κι ύστερα οι αμείλικτοι αριθμοί των δημοσκοπήσεων, όπως της πλέον πρόσφατης της Alco για τον Alpha. Όπου, στο ερώτημα «με ποιον πρόεδρο πιστεύετε ότι θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να αυξήσει την πολιτική και την κοινωνική του επιρροή και να πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα στις επόμενες εθνικές εκλογές», επιλέχθηκε μεταξύ των ψηφοφόρων του κόμματος ο Στέφανος Κασσελάκης με 31%, ένα συντριπτικό για όλους τους πιθανούς αντιπάλους του (ακόμα και για τον Τσίπρα) ποσοστό. Ακολουθούν ο Αλέξης Τσίπρας με 15%, ο Σωκράτης Φάμελλος με 9% ο Νίκος Παππάς με 7%, ο Παύλος Πολάκης με 6%, και η Όλγα Γεροβασίλη με 4%.
Το «γιατί» αυτής της συντριπτικής εμμονής της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ Κασσελάκη (ακόμα και με αντίπαλο τον Τσίπρα) αποδίδεται από τους εκλογικούς αναλυτές στο υψηλό αίσθημα αυτοσυντήρησης των μελών και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ως μελών και ψηφοφόρων ενός εν δυνάμει κυβερνητικού κόμματος. «Το ακαταμάχητο πολιτικό τους “θέλω” να συντηρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ως πόλος διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας απέναντι στο στυγνό νεοφιλελεύθερο καθεστώς Μητσοτάκη», όπως λένε: Πιστεύουν ότι οι τελευταίες τραγελαφικές εξελίξεις, με τους «87 plus», απαξίωσαν και τα τελευταία εναπομείναντα επώνυμα στελέχη του κόμματός τους – μαζί τους και τον Τσίπρα – και ότι ο μόνος που μπορεί να το αλλάξει, να το εκσυγχρονίσει και να το δυναμώσει, ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει με αξιώσεις την κυβερνητική εξουσία στις επόμενες εκλογές, είναι ο… «έκπτωτος», Στέφανος Κασσελάκης.
Οι εκλογικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο «αίσθημα - κριτήριο» αυτοσυντήρησης εγείρεται και πρυτανεύει σε όλα τα διευρυμένα εκλεκτορικά σώματα μελών και ψηφοφόρων των κυβερνητικών κομμάτων της τελευταίας 35ετίας, στις περιπτώσεις «εσωκομματικών εκλογών» για την ανάδειξη των προέδρων τους. Ότι το συγκεκριμένο «αίσθημα - κριτήριο» είναι αλάνθαστο και, πάντως, ασφαλέστερο από αυτό των στενών κομματικών εκλεκτορικών οργάνων (Κεντρικές Επιτροπές κ.α.), ενώ συνήθως επικρατεί επ’ αυτών.
Για του λόγου το ασφαλές, προτείνουν ιστορικά παραδείγματα, όπως το «αίσθημα κριτήριο» που επικράτησε τον Ιούνιο του 1996 στο 4ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όταν ο Κώστας Σημίτης, με ποσοστό 53,77% επικράτησε του Άκη Τσοχατζόπουλου, ο οποίος, ενώ στον στενό κομματικό πυρήνα ήταν το φαβορί, μειοψήφησε με 46,23% . Ή το «αίσθημα – κριτήριο» που επικράτησε στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ της 11ης Νοεμβρίου 2007 (σ σ: στις εκλογές ψήφισαν 738.078 φίλοι και μέλη του κινήματος), όταν ο Γιώργος Παπανδρέου λαμβάνοντας το 57% των ψήφων κατατρόπωσε τον Ευάγγελο Βενιζέλο που έλαβε μόλις το 38,5%. Ή το «αίσθημα – κριτήριο» που επικράτησε τον Μάρτιο του 1997 στο 4ο Συνέδριο της ΝΔ, όταν ο Κώστας Καραμανλής συνέτριψε τους Μ. Έβερτ, Γ. Σουφλιά και Β. Πολύδωρα με 69,16%. Ή το «αίσθημα – κριτήριο» που επικράτησε στις εσωκομματικές της ΝΔ στις 20 Δεκεμβρίου 2015, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης με 52,43% (173.297 ψήφους) επικράτησε του αντιπάλου του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Και, εν κατακλείδι, σημειώνουν ότι σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, οι εκλεγέντες πρόεδροι διεκδίκησαν με επιτυχία την κυβερνητική εξουσία στις εθνικές εκλογές που ακολούθησαν της εκλογής τους.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, αν είναι αλήθεια ότι ο… «έκπτωτος» θα ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ αυτό το Σαββατοκύριακο, αν στο διαδικαστικό μεσοδιάστημα – μέχρι να στηθούν οι κάλπες – δεν καταφέρουν να την μπλοκάρουν οι μηχανισμοί των «87» plus με τα δημόσια ή παρασκηνιακά γκεμπελικά – σταλινικά τεχνάσματά τους, αν η εκλογή προέδρου γίνει αδιαμεσολάβητα από τη βάση (σ. σ: από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος όπως ορίζει το καταστατικό), αν ικανός αριθμός μελών καταφέρει να φτάσει ενεργός στις κάλπες (αν δεν έχει μπαφιάσει, εννοώ, αν δεν έχει πάθει πολιτικό collapsus εξαιτίας της αβάσταχτης καμαρίλας του εναπομείναντος στελεχικού συριζέϊκου «είναι»), τότε…
Τότε ο… «έκπτωτος», ο Στέφανος Κασσελάκης, αν δεν καταλάβατε ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε, θα επανέλθει (μετά βαΐων και κλάδων λένε οι υποστηρικτές του) στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ!..
- το άρθρο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ «Τα Ρέστα»
