«Μας πήραν την Αθήνα/ μόνο για ένα μήνα/ Του Σκόμπι τα κανόνια/ γκρεμίσαν τα Κουπόνια...» Ετσι ξεκινούσε, σκωπτικά, αλλά και μελαγχολικά, ένα τραγουδάκι με το οποίο οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, ελάχιστους μήνες μετά την απελευθέρωση της πόλης και την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής, υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν κι αυτοί, οι απελευθερωτές, αφήνοντας την πρωτεύουσα στον έλεγχο των νέων κατακτητών.
Η συνέχεια είναι γνωστή, αιματηρή, οδυνηρή, τραυματική για τις τρεις γενιές Αθηναίων και εποίκων της μεγαλούπολης που συγκεντρώθηκαν σε αυτήν, από κάθε γωνιά της χώρας, τώρα πια και από πολλές χώρες του πλανήτη, διαμορφώνοντας γύρω από το ιστορικό κέντρο και τις συνοικίες του Δήμου Αθήνας ένα τεράστιο, συνεχές πολεοδομικό συγκρότημα στο οποίο συνωστίζεται σχεδόν ο μισός πληθυσμός.
«Μας πήραν την Αθήνα» το 1945, μας την παίρνουν και σήμερα, 80 χρόνια μετά, με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο, αναίμακτο εκ πρώτης όψεως, αλλά οδυνηρό ως προς τις κοινωνικές επιπτώσεις του. Τα όπλα κατάληψης της Αθήνας και εκτοπισμού ή ομηρίας των κατοίκων της δεν είναι τανκς, πυροβόλα, βόμβες, αλλά η κερδοσκοπία, οι «επενδυτές» της χρυσής βίζας, η μικρή και μεγάλη απληστία των ιδιοκτητών Airbnb, η επέλαση των εταιρειών ανάπτυξης ακινήτων στο κέντρο της πόλης, η πλημμυρίδα ξενοδοχειακών μονάδων που εκτοπίζει μόνιμους κατοίκους υπέρ των περαστικών.
Η άλωση της Αθήνας και η αποξένωση των φυσικών κατοίκων της από το ενδιαίτημά τους περιγράφεται με μελανά χρώματα στα δυσοίωνα σενάρια οικιστικής και δημογραφικής παρακμής της πόλης, τα οποία περιλαμβάνονται σε μελέτη επιστημόνων για το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Αθηναίων.
Ο κίνδυνος που περιγράφουν οι ειδικοί είναι να μετατραπεί η πρωτεύουσα σε μια αβίωτη πόλη, βρόμικη, χαοτική, αφιλόξενη, πανάκριβη, χωρίς πράσινο και ανάσες αναψυχής, με συγκοινωνίες που αδυνατούν να σηκώσουν το ανθρώπινο φορτίο και, κυρίως, χωρίς την ψυχή της, τους κατοίκους της, που θα αναγκάζονται να φύγουν από τις αγνώριστες, παραμορφωμένες γειτονιές τους.
Πολλά από τα εφιαλτικά σενάρια των ειδικών υλοποιούνται ήδη, μπροστά στα μάτια μας, χωρίς η κεντρική εξουσία, η κυβέρνηση, να κάνει κάποια ουσιαστική προσπάθεια ανάσχεσης. Αλλωστε, αυτές οι δυσοίωνες προβλέψεις ολικής παρακμής της «μαγικής πόλης» μας δεν είναι άσχετες με τις πολιτικές της κυβέρνησης να ευνοήσει με κάθε τρόπο το «Ελντοράντο» του real estate.
Μας παίρνουν την Αθήνα... Και λείπει τρομακτικά η αντίσταση των κατοίκων της στους μουλωχτούς κατακτητές της.
Εφ.Συν. / Αποψη