Στον μάλλον παράδοξο συνδυασμό της πολιτικής και της μόδας, δύο γυναίκες έχουν, στη δημόσια σκηνή, την πρωτοκαθεδρία των σχολίων.Η μία με θετικό πρόσημο, ό,τι κι αν φορέσει, ανεξαρτήτως αν μιλήσει η δεν μιλήσει σε μία δημόσια εμφάνισή της – είναι άλλωστε κάπως διακοσμητικός και προδιαγεγραμμένος ο ρόλος της «συζύγου του πρωθυπουργού».
Η άλλη με αρνητικό πρόσημο, επειδή φοράει ό,τι φοράει, ειδικά αν σε μία δημόσια εμφάνισή της μιλήσει.
Η μία είναι, λοιπόν, η σύζυγος του πρωθυπουργού Μαρέβα Γκραμπόφσκι που εξακολουθεί να γοητεύει το, ό,τι λέγαμε παλιά, «κοσμικό ρεπορτάζ» αλλά και τις πένες των γυναικείων περιοδικών και των sites, άμα τη εμφανίσει της. Στην πορεία της 5ετούς διακυβέρνησης της ΝΔ κόπηκε βέβαια το πολυχρησιμοποιημένο «υπέρκομψη» αφού άλλωστε η επανάληψη και η συχνότητα της επισήμανσης προσέδιδαν πια στον χαρακτηρισμό μία αμφισημία που έφτασε να μην εξαιρεί, κάποτε, την καλυμμένη ειρωνεία.
Η κ. Γκραμπόφσκι παραμένει ωστόσο σταθερά ένα αγαπημένο και πολυχαϊδεμένο θέμα και δη για το μηντιακό κομμάτι που ρέπει σε «γυναικεία» ή πιο «ελαφρά» θέματα. Αρκεί να εμφανιστεί και μέσα σε λίγες ώρες θα ξεπηδήσουν τουλάχιστον 3-4 φωτορεπορτάζ για τα «μαθήματα κομψότητας» που παραδίδει η σύζυγος του πρωθυπουργού, ακόμα κι αν έχει την πιο αυτονόητη και λιτή ενδυμασία. Εξυπακούεται ότι σ΄ αυτά τα δημοσιεύματα δεν γίνεται ποτέ αναφορά στο ενδυματολογικό κόστος. Δεν γίνεται καν απόπειρα εντοπισμού της μάρκας – με μόνη εξαίρεση τον οίκο με τον οποίο έχει συνδεθεί η ίδια-και του κόστους-με καμία εξαίρεση.
Στον αντίποδα η Νατάσα Μποφίλιου που, εάν «παραβεί» κατ΄ ελάχιστον την αποστολή μιας τραγουδίστριας προορισμένης να λέει τραγούδια και τέλος…. Εάν κάνει κάποιο σχόλιο χωρίς να μασάει τα λόγια της, στηλιτεύοντας μια κατάσταση ή συμπεριφορά, ως δηλωμένη, άλλωστε, αριστερή που δεν κρύβεται ή και δηλώνοντας τη σύμπνοιά της για κάτι που θα περίμενες ότι θα ήταν ευρύτατα αποδεκτό, όπως π.χ. η καταδίκη του φασισμού, πάντα θα βρεθεί κάποιος να... ψαύσει την ουρά του φορέματός της: πόσο κοστίζει, από τι ύφασμα είναι, ποιου σχεδιαστή;
Οι πληροφορίες δεν συνδέονται φυσικά με επιφωνήματα περί «κομψότητας», αλλά συχνά με απαξιωτικά σχόλια, ή ακόμα και σεξιστικά και με μία εμμονή επιστράτευσης εκείνου του “παλαιομοδίτικου” στερεοτύπου που απαιτεί, όποιο δημόσιο πρόσωπο είναι δηλωμένο αριστερό, να κάνει δημόσιες τοποθετήσεις με τριμμένο αμπέχωνο και στραβοπατημενα αρβυλάκια. Παρεμπιπτόντως με αμπέχωνο κι αρβυλάκια έχουμε δει την κ. Γκραμπόφσκι σε «σπορτίφ» εμφανίσεις, σ΄ εκείνη την περίπτωση όμως ήταν ένδειξη καλαισθησίας και όχι υπαινιγμός επαναστατικότητας.
Τα γράφω όλα αυτά με αφορμή βέβαια τη νέα σοσιαλμηντιακή «επίθεση» που έφαγε η Μποφίλιου επειδή σε συναυλία της στον Λυκαβηττό αναφέρθηκε στην 11η επέτειο από τη δολοφονία του Φύσσα. «Κάθε τέτοια ματωμένη επέτειο και ειδικά τώρα σε αυτούς τους σκοτεινούς και τόσο επικίνδυνους καιρούς ορκιζόμαστε από την αρχή στους αγώνες μας γιατί το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον», είπε.
Αποτέλεσμα; Σωρεία επιθέσεων από «χρήστες» και sites που «έπιασαν» αμέσως την... υφή του υφάσματος και υπολόγισαν πάραυτα το κόστος του φορέματος. Λες και δεν έχουν περάσει μερικές χιλιάδες χρόνια από τότε που οι αριστερές όφειλαν να φοράνε στολή επίδειξης αδιαφορίας προς οποιαδήποτε υπόμνηση θηλυκότητας, πολλώ δε μάλλον κομψότητας. Εάν μ΄ έναν μαγικό τρόπο πρότυπα και συμπεριφορές «αναποδογυρίζονταν» κι απηύθυνε η σύζυγος του πρωθυπουργού ένα μήνυμα για τη δολοφονία του Φύσσα και η Μποφίλιου εμφανιζόταν με σπορ περιβολή και mountain bike, η πρώτη θα υποδεχόταν και πάλι-βάζω στοίχημα-σχόλια μίας υστερικής αποδοχής και η δεύτερη καταιγισμό από ειρωνείες και βρισιές. Κι αυτό είναι η στοχοποίηση, η προκατάληψη και μία όψη ενός πιο light και «κομψού», ρατσισμού. Ρατσισμού, πάντως.
Ναταλί Χατζηαντωνίου
Εφημερίδα των Συντακτών (23.9.2024)