Εχει καταντήσει εντελώς άχαρο μετά από κάθε καταστροφή να ακούμε τις κυβερνητικές δικαιολογίες κι εμείς, ως δημοσιογράφοι, να υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα. Ολα εκείνα δηλαδή που η κυβέρνηση ως αντιπολίτευση επισήμαινε αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να τα κάνει πράξη.
Η Αττική καίγεται, σχεδόν κάθε χρόνο, εδώ και πάνω από σαράντα χρόνια. Κατά συνέπεια οι φωτιές στην Αττική δεν αποτελούν έκπληξη για κανένα. Ούτε για τους πολιτικούς ούτε για τους πολίτες. Εχουμε μάθει κάτι από αυτό; Αυτοί που διοικούν τον τόπο, η υπεύθυνη, κάθε φορά, κυβέρνηση και το κράτος που έχει συνέχεια, θα έπρεπε να ξέρουν τα πάντα: Ποιες περιοχές κινδυνεύουν περισσότερο αλλά και όλες τις πιθανές κινήσεις μιας πυρκαγιάς και πού μπορεί να ανακοπεί στην περίπτωση που ξεφύγει.
Η Αττική καίγεται σχεδόν μισό αιώνα. Αλλά η ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού δίνει την εντύπωση πως αντιμετωπίζει το φαινόμενο για πρώτη φορά. Οι καταστροφές που προκλήθηκαν αυτές τις ημέρες δεν αφήνουν περιθώρια για διαφορετικές κρίσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κυβερνητικές δικαιολογίες. Γι’ αυτήν πάντα υπάρχει κάτι που είναι πρωτόγνωρο και προκάλεσε την έκταση του κακού.
Δεν χωράει αμφιβολία πως κοροϊδευόμαστε. Το 2018 ο κ. Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έλεγε πως ξέρει τους κινδύνους στην Αττική και πως μέσα σε ένα εξάμηνο μπορούσε να φτιάξει ένα ειδικό -και κατά προτεραιότητα- σχέδιο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών στην περιοχή. Ποιο είναι αυτό το σχέδιο; Το έφτιαξε ποτέ; Αν ναι, ας απολογηθεί γι’ αυτό το σχέδιο κι ας μας πει γιατί έφτασε η φωτιά να κάψει τον αστικό οικιστικό ιστό.
Τον Αύγουστο του 2021 κάηκε η Εύβοια. Εναν μήνα μετά ο κ. Μητσοτάκης δημιούργησε το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας με σκοπό να προσαρμόσει την πολιτική προστασία στα νέα καιρικά δεδομένα που δημιουργεί η λεγόμενη κλιματική αλλαγή. Πάνω σε αυτό οφείλει να απολογηθεί. Πώς προσαρμόστηκε η πολιτική προστασία στα νέα δεδομένα γενικότερα και ειδικά στην Αττική;
Αυτή την απολογία περιμένουμε από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Στα λόγια τα έχουν πει όλα. Και τα έχουν περιγράψει άριστα. Στην πράξη, συμβαίνει αυτό που ζήσαμε και που είχε ως αποτέλεσμα να καίγεται η Αθήνα. Θα συνεχίσει να συμβαίνει όσο δεν υπάρχουν πράξεις που αλλάζουν την κατάσταση. Η προπαγάνδα δεν σβήνει φωτιές.