Δεν μπορείτε να παραπονεθείτε κοκόνες μου! Στις 26 Μαΐου το είχα ποστάρει το τουίτ: “Το πιο οδυνηρό πράγμα στον κόσμο είναι να μεταμορφωθεί σε κατάρα η ευλογία. Βλέπε και το ελληνικό καλοκαίρι”.
Για να έρθει η ΕφΣυν δυο μήνες αργότερα να τσουρνέψει την έμπνευση του ρεπόρτερ Ξανθάκη και να κυκλοφορήσει με πρωτοσέλιδο “Πως η ευλογία γίνεται κατάρα, Υπερτουρισμός στα ευρωπαϊκά θέρετρα”.
Τι να πω, έτσι συμβαίνει μ’ εμάς τους πρωτοπόρους ανά τους αιώνας. Είναι να γελάει κανείς, που θα έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Φίλιππας, αλλά δεν είναι να γελάει με τους κρουαζιέρες που κατεβαίνουν απ’ το πλοίο οι επιβάτες και το μόνο που αγοράζουν στη στεριά είναι ένα μαγνητάκι για το ψυγείο, δεν είναι να γελάει κανείς με τα ολ ινκλούσιβ ριζόρτς που μαντρώνουν τα τουριστάκια λες και είναι τετράποδα με ουρά, δεν είναι να γελάει κανείς με την πλημμύρα των ερμπιενμπι, δηλωμένων και αδήλωτων, που οδηγούν στα ύψη τα ενοίκια στα ιστορικά κέντρα των πολεων. Κι ας βγαίνουν απ’ τα κεντρικά της εταιρείας να δηλώσουν ότι τα προσφερόμενα από την πλατφόρμα διαμερίσματα δεν είναι παρά το 1 % του συνόλου. Σωστό, δεν λέω, μόνο που αυτό το 1 % του συνόλου άμα το πάρεις από τη χώρα ολόκληρη και το εφαρμόσεις σε πέντε δέκα τετραγωνικά χιλιόμετρα αρχίζει και κάνει παρέα στους αγγέλους. Απλά μαθηματικά Σέρλοκ, δεν χρειάζεται να έχεις περάσεις απειροστικό λογισμό με εννέα (εγώ κυρίες και κύριοι!) για να τα καταλαβαίνεις. Απλά μαθηματικά…
Κι επειδή μιλάω για νουμεράκια, δεν θα αναφερθώ καν σε έρευνα για τον τουρισμό που δημοσιεύθηκε σε κυριακάτικη εφημερίδα και μας πληροφορούσε ότι “οκτώ στους δέκα λένε περισσότερα τα υπέρ από τα κατά”. Διαδικτυακή γαρ η δημοσκόπηση και όσο και να εμπιστεύομαι την εταιρεία που την διενέργησε, δεν έχω από την άλλη κανένα αίσθημα με τις μετρήσεις μέσω ίντερνετ.
Αντιθέτως, μ’ αρέσει να αφουγκράζομαι την κοινή γνώμη στο δρόμο και στα καφέ κι εκεί δεν το βλέπω αυτό το οκτώ στους δέκα, ιδίως από την εποχή που έπαψε η απασχόληση τύπου “σαιζόν” να εξασφαλίζει τον εργαζόμενο και την εργαζόμενη για το υπόλοιπο δωδεκάμηνο. Χώρια το ξεσπίτωμα από διαμερίσματα, ζευγαριών, οικογενειών, φοιτητών, ζωντανού πληθυσμού που βρέθηκε στη δίνη του τουριστικού κυκλώνα.
Όλοι και όλες ξέρουμε κάποιους που πήραν την άγουσα από το κέντρο γιατί τα σπίτια τους παραχωρήθηκαν για να εξυπηρετήσουν τους ξένους επισκέπτες. Και κάπως έτσι, μας πληροφορούν οι Times του Λονδίνου σε εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ τους, με τα λεφτά που το 2019 νοίκιαζες ολόκληρο διαμέρισμα στη Βαρκελώνη, σήμερα νοικιάζεις ένα και μοναδικό δωμάτιο…
Οπότε; Οπότε αναγκαστικά θέτεις περιορισμούς και όρια, δεν σε παίρνει αλλιώς. Στις γραφικότερες των γραφικών νήσους Θίες για παράδειγμα, στη Γαλικία, όπως μαθαίνουμε πάλι από το ρεπορτάζ των Times, αποφάσισαν ότι οι επισκέπτες δεν θα ξεπερνούν τους 2.100 την ημέρα και πρόκοψαν. Στο γραφικότερον των γραφικών χωρίον Μπινιμπέκα Βελ της Μινόρκα από την άλλη (γνωστό και με το προσωνύμιο “Μύκονος της Ισπανίας”) , ψήφισαν την περασμένη Παρασκευή να περιορίσουν τις επισκέψεις των τουριστών (800.000 ετησίως πάνω κάτω) από τις 10 το πρωί ως τις 10 το βράδυ και τέρμα τα δίφραγκα. Στην Ελλάδα, εν τω μεταξύ, ακόμη το συζητάμε ποιο κορόιδο θα πληρώσει τις απολύτως αναγκαίες επεκτάσεις και συντηρήσεις των “όχι και τόσο γκλάμορους πραγμάτων” όπως τα αποκαλούν οι Times:
Νερό, αποχέτευση, δρόμοι, δημόσιες συγκοινωνίες, αστυνόμευση, σκουπίδια, καθαριότητα δημόσιων χώρων, “που δεν μοιάζουν να αποτελούν προτεραιότητες για τις κυβερνήσεις ή την τουριστική βιομηχανία”…
Υ.Γ.: Μόλις προ ολίγων ημερών η βίβλος του πλουσιοπάροχου λάιφσταϊλ, το περιοδικό “Wallpaper*”, δημοσίευσε ρεπορτάζ από Σαντορίνη για τα εγκαίνια ενός καινούριου μέγκα ριζόρτ που θα έκανε το “Enterprise” να μοιάζει με παιδικό παίγνιο. Δεν μαθαίνουμε ποτέ κι ας πέφτουν οι αφίξεις και οι εισπράξεις…
Οπότε; Οπότε αναγκαστικά θέτεις περιορισμούς και όρια, δεν σε παίρνει αλλιώς. Στις γραφικότερες των γραφικών νήσους Θίες για παράδειγμα, στη Γαλικία, όπως μαθαίνουμε πάλι από το ρεπορτάζ των Times, αποφάσισαν ότι οι επισκέπτες δεν θα ξεπερνούν τους 2.100 την ημέρα και πρόκοψαν. Στο γραφικότερον των γραφικών χωρίον Μπινιμπέκα Βελ της Μινόρκα από την άλλη (γνωστό και με το προσωνύμιο “Μύκονος της Ισπανίας”) , ψήφισαν την περασμένη Παρασκευή να περιορίσουν τις επισκέψεις των τουριστών (800.000 ετησίως πάνω κάτω) από τις 10 το πρωί ως τις 10 το βράδυ και τέρμα τα δίφραγκα. Στην Ελλάδα, εν τω μεταξύ, ακόμη το συζητάμε ποιο κορόιδο θα πληρώσει τις απολύτως αναγκαίες επεκτάσεις και συντηρήσεις των “όχι και τόσο γκλάμορους πραγμάτων” όπως τα αποκαλούν οι Times:
Νερό, αποχέτευση, δρόμοι, δημόσιες συγκοινωνίες, αστυνόμευση, σκουπίδια, καθαριότητα δημόσιων χώρων, “που δεν μοιάζουν να αποτελούν προτεραιότητες για τις κυβερνήσεις ή την τουριστική βιομηχανία”…
Υ.Γ.: Μόλις προ ολίγων ημερών η βίβλος του πλουσιοπάροχου λάιφσταϊλ, το περιοδικό “Wallpaper*”, δημοσίευσε ρεπορτάζ από Σαντορίνη για τα εγκαίνια ενός καινούριου μέγκα ριζόρτ που θα έκανε το “Enterprise” να μοιάζει με παιδικό παίγνιο. Δεν μαθαίνουμε ποτέ κι ας πέφτουν οι αφίξεις και οι εισπράξεις…
Χρήστος Ξανθάκης
