Ο Νίκος Ανδρουλάκης υπήρξε για ενάμιση χρόνο αρχηγός κόμματος χωρίς να βρίσκεται στη Βουλή. Και αυτός και το ΠΑΣΟΚ πορεύτηκαν –όπως πορεύτηκαν... – και υπέμειναν το αναγκαστικό σοβαρό κοινοβουλευτικό έλλειμμα.
Ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει να γίνει βουλευτής τρία και πλέον χρόνια πριν από την ολοκλήρωση του κύκλου αυτής της Βουλής και για να το κατορθώσει πρέπει να υπάρξει ομοβροντία παραιτήσεων επιλαχόντων στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, οι οποίοι καλούνται, ή και πιέζονται, να παραμερίσουν προκειμένου να δημιουργήσουν αεροδιάδρομο για την πτήση του αρχηγού.
Ο Ανδρουλάκης περίμενε –αφού άλλωστε δεν μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο από υπομονή.
Ο Κασσελάκης βιάζεται γιατί όλα στην πολιτική τα έκανα γρήγορα, άκοπα και με υπερατλαντικό άλμα. Προχώρησε χωρίς σταδιακή άνοδο, χωρίς να δουλέψει σε κομματικά όργανα, χωρίς καν να είναι κομματικός.
Βιαστικός και τώρα, που το κόμμα συρρικνώνεται, κατακερματίζεται και απειλείται με νέα διάσπαση, όπως φαίνεται από τις αποχωρήσεις μελών των «87» από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Και πολλοί νεο-σύντροφοί του είναι έτοιμοι να βάλουν (και να διαβάλουν) εναντίων όσων δεν παραμερίσουν στο διάβα τού φιλόδοξου αρχηγού.
- από το harddog
