Για ορισμένους ιστορικούς η 20ή Φεβρουαρίου του 1933 αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη ημερομηνία στην πορεία του Αδόλφου Χίτλερ προς την εξουσία. Περίπου 20 από τους σημαντικότερους βιομήχανους της Γερμανίας συγκεντρώθηκαν εκείνη την ημέρα στην κατοικία του προέδρου του Κοινοβουλίου και υποσχέθηκαν να στηρίξουν οικονομικά την προεκλογική εκστρατεία του ανθρώπου που λίγο αργότερα θα γινόταν ο φίρερ.
Στις ΗΠΑ, όπου η λέξη φάρσα είναι λίγη για να περιγράψει την επανάληψη της Ιστορίας, μια παρόμοια μάζωξη πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές εβδομάδες στο (αξίας 20 εκατομμυρίων) σπίτι του μεγαλοεπενδυτή της Σίλικον Βάλεϊ, Ντέιβιντ Σακς, στο Σαν Φρανσίσκο. Στόχος δεν ήταν να επιλεγεί ο επόμενος ηγέτης των ΗΠΑ, αλλά ο υποψήφιος αντιπρόεδρος του Ντόναλντ Τραμπ. Το παράδοξο είναι ότι νικητής αναδείχθηκε ο γερουσιαστής του Οχάιο, Τζέι Ντι Βανς, ο οποίος μόλις πριν από μερικά χρόνια παρομοίαζε τον Τραμπ με τον… Χίτλερ.
Οι συνδαιτυμόνες, που είχαν πληρώσει από 300.000 ευρώ έκαστος για να παραβρεθούν στο δείπνο, εξήγησαν στον Τραμπ ότι ο Βανς αποτελεί την καλύτερη επιλογή για τα συμφέροντά τους και πως θα ικανοποιούσε κορυφαίους παίκτες της Σίλικον Βάλεϊ, όπως ο Ελον Μασκ. Ο άνθρωπος όμως που ένιωθε πραγματικά δικαιωμένος εκείνο το βράδυ ήταν ο Πίτερ Τίελ, συνιδρυτής με τον Μασκ του Paypal αλλά και δημιουργός της σκιώδους εταιρείας επεξεργασίας μεγάλου όγκου δεδομένων (Big Data) Palantir.
- - απόσπασμα από κείμενο του Αρη Χατζηστεφάνου στην ΕφΣυν (infowar) - Oλόκληρο ΕΔΩ