Γράφει ένας, σε πασίγνωστο site, βιογραφικό της Κάμαλα Χάρις και παρατονίζει το όνομά της απ’ τον τίτλο μέχρι τον επίλογο: «Καμάλα» απ’ την αρχή ως το τέλος, Σαν τον άλλο, που σε πρόσφατο κείμενο για τη Νάνα Μούσχουρη γράφει συνεχώς «Νανά» και «Νανά».
Φλασιά για το πώς γινόταν η δουλειά παλιά. Το μακρινό καλοκαίρι του 1999 αναδύθηκε στην επιφάνεια της διεθνούς επικαιρότητας ο Πούτιν. Ο Γέλτσιν τον διόρισε υπηρεσιακό πρωθυπουργό της Ρωσίας. Στο «Βήμα» επικράτησε προβληματισμός. Πώς προφέρεται ακριβώς το μικρό του όνομα; Πού τονίζεται; Στη λήγουσα («Βλαντιμίρ») ή στην παραλήγουσα («Βλαντίμιρ»);
Ο αείμνηστος αναπληρωτής διευθυντής Λεωνίδας Ζενάκος (φωτογραφία) πήγε στο τηλέφωνο. Σχημάτισε τον αριθμό της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα. Το σήκωσε μια δίγλωσση τηλεφωνήτρια. «Καλημέρα σας. Ζενάκος από το «Βήμα». Μπορείτε να μου πείτε, παρακαλώ, πώς προφέρεται στα ρωσικά το μικρό όνομα ενός Ρώσου ποιητή;». «Αν το γνωρίζω βεβαίως, ποιού ποιητή;». «Του Μαγιακόφσκι…».
«Βλαντίμιρ κύριε».
