Το φθινόπωρο θα είναι θερμό. Πολύ θερμό. Δεν ξέρω για τις θερμοκρασίες που θα δείχνουν τα μετεωρολογικά δελτία, ξέρω όμως για τις πολιτικές θερμοκρασίες. Θα έχουμε εκλογές στο ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο. Θα έχουμε ιδρυτικό συνέδριο στη Νέα Αριστερά, μάλλον τον Νοέμβριο. Επίσης τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου θα γίνει το καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, δεν θα είναι ανέφελο.
Ο πρόεδρος του κόμματος προτείνει ριζικές αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, απαιτεί οι απόψεις να κατατίθενται εντός των οργάνων που θα συνεδριάσουν, αν παραστεί ανάγκη, και τον Αύγουστο κι αν κάποιοι σύντροφοί του παραβιάσουν αυτήν την αρχή, θα έχουν συνέπειες, αφού τα όργανα και ο πρόεδρος δεν μπορούν να μην απαντήσουν με τη δέουσα αυστηρότητα. Τι σημαίνει αυτό; Ενδεχομένως και διοικητικά μέτρα, δηλαδή καθαιρέσεις από τα όργανα, ίσως και διαγραφές. Οπότε ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι θα πάνε όλοι μαζί μέχρι το καταστατικό συνέδριο. Κι αυτό γιατί ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι ο κ. Κασσελάκης δεν θα ταράξει ξανά τα νερά με δηλώσεις, αναρτήσεις και πρωτοβουλίες, ουδείς επίσης μπορεί να εγγυηθεί ότι οι διαφωνούντες θα κάτσουν φρόνιμα και δεν θα προκαλέσουν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πλεονέκτημα του κ. Κασσελάκη είναι ότι οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του δεν μπορούν να συμφωνήσουν για το τι πρέπει να κάνουν και πολύ περισσότερο δεν μπορούν να καταλήξουν σε ένα πρόσωπο που θα είναι το αντίπαλο δέος στον σημερινό πρόεδρο. Είναι κάποιοι που φλερτάρουν με τη συνθηκολόγηση και υπάρχουν εκείνοι που σκέφτονται να ακολουθήσουν πορεία προς τους καναπέδες τους. Την ένταση το τελευταίο διάστημα οι συνεργάτες του κ. Κασσελάκη τη χρεώνουν στον Αλέξη Τσίπρα. Υποψιάζονται με άλλα λόγια ότι όσοι και όσες ασκούν κριτική στις επιλογές της ηγεσίας και φωνάζουν στα μέσα ενημέρωσης καθοδηγούνται από τον πρώην πρόεδρο. Για ποιο λόγο το κάνει αυτό ο κ. Τσίπρας; Για να δημιουργηθεί, όπως ισχυρίζονται, ένα κλίμα αναταραχής και να κληθεί ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την πρωτοβουλία ώστε να βγει από τη μέση ο κ. Κασσελάκης. Παραπέμπουν προς ενίσχυση των εκτιμήσεών τους στην παρέμβαση Τσίπρα τη μέρα του συνεδρίου που πρότεινε προσφυγή στη βάση για εκλογή προέδρου. Τότε, λένε, έχασε, αλλά δεν το έχει βάλει κάτω και επιμένει.
Εχει βάση η προσέγγισή τους; Αυτό μόνο ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να το βεβαιώσει ή να το διαψεύσει. Τα ίδια είχε υποστεί και ο Κώστας Καραμανλής. Εβγαιναν δημοσίως διάφοροι και έλεγαν πότε το ένα και πότε το άλλο και, επειδή στο παρελθόν ήταν συνεργάτες του Κώστα Καραμανλή, πολλοί υποστήριζαν ότι ήταν η φωνή του πρώην πρωθυπουργού. Αυτό σταμάτησε όταν ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής δήλωσε ότι κανένας και καμιά δεν έχει εξουσιοδοτηθεί να μιλά εξ ονόματός του. Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι ότι ο Τσίπρας, που σήμερα ενοχοποιείται για την ανακατωσούρα στο κόμμα, είχε ενοχοποιηθεί και για την έφοδο του Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα υποτίθεται πως θέλει να τον διώξει και γι’ αυτό δημιουργεί μέσω τρίτων συνεχώς προβλήματα. Τότε, υποτίθεται, πως τον έφερε για να πάρει το κόμμα και να απαλλαγεί ο ΣΥΡΙΖΑ από τα στελέχη που το υπονόμευαν όταν το διοικούσε ο Τσίπρας. Μπορεί να ισχύουν και τα δύο; Στο μυαλό όσων κατασκευάζουν θεωρίες συνωμοσίας όλα χωράνε. Και το ένα και το ανάποδό του.
Τάσος Παππάς
