Ευχαριστούμε 112 που μας προειδοποίησες για το ψιλόβροχο σήμερα στην Αθήνα. Δεν είναι να βγαίνεις έξω με ψιλόβροχο, παίζεις τη ζωή σου κορώνα γράμματα, άσε που επιβαρύνεις και το κράτος που θα κληθεί να σε σώσει.
Ευχαριστούμε ΜΜΕ που πέντε μέρες τώρα μας προειδοποιείτε ότι θα έρθει ο κατακλυσμός του Νώε. Ψύχραιμη και ισορροπημένη ενημέρωση το δίχως άλλο, όπως αρμόζει στη θέση 107 που περήφανα κατέχετε στον κόσμο.
Από τον κόβιντ και μετά, κράτος και ιδεολογικοί μηχανισμοί κινδυνολογούν ασύστολα. Η παραμικρή βροχή μετατρέπεται σε θεομηνία, ο συνηθισμένος καύσωνας του καλοκαιριού σε θανάσιμο κίνδυνο.
Ένας παροξυσμός φόβου, μια υστερία πανικού που συνοδεύονται όμως πάντα με νέα περιοριστικά μέτρα: κλειστά πάρκα, κλειστοί δρόμοι, μέχρι και απαγόρευση κυκλοφορίας.
Από τον κόβιντ και μετά ζούμε διαρκώς σε μια οιονεί κατάσταση εξαίρεσης και ας μην κηρύσσεται επίσημα.
Η κατάσταση εξαίρεσης νομιμοποιεί και έκτακτα μέτρα από τη μεριά του κράτους, συρρικνώνοντας, ταυτόχρονα, τις υποχρεώσεις του – εμείς σε προειδοποιήσαμε και ευθύνη άλλη δεν φέρουμε, λάβε τα μέτρα σου.
Τρομοκρατία και καταστολή είναι η νέα βιοπολιτική της εξουσίας και ο φόβος το όπλο της.
Ένας μονίμως φοβισμένος πληθυσμός είναι εύκολα χειραγωγήσιμος, ένα άθροισμα από διάσπαρτες μονάδες που μπροστά στον φόβο μη χάσουν τη ζωή τους, ξεχνάνε να τη ζήσουν.