Έτσι είναι: οι περισσότεροι από εμάς τους δημοκρατικούς Έλληνες της μεσαίας τάξης, τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους συνταξιούχους, ανησυχούμε… Ανησυχούμε για το πώς θα βγει ο μήνας. Για το μέλλον των παιδιών μας. Για το μέλλον της χώρας μας…. Ανησυχούμε για το πώς θα ξεκολλήσουμε από τη στασιμότητα. Για το πώς ο προοδευτικός κόσμος θα πάρει τα ηνία από τη Δεξιά που κυβερνά για λίγους και εκλεκτούς…Και, ξαφνικά, βλέπουμε να ξεκινά μια επίμονη συζήτηση για τη «συγκόλληση» του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, υποδαυλιζόμενη με παιδαριώδη γκεμπελισμό από τα συστημικά ΜΜΕ. Μια πρωτοφανή σκορδοκαΐλα «για την αναγκαιότητα εκλογικής συνεργασία των δυό κομμάτων της κεντροαριστεράς» από παράπλευρους ή και παράσιτους παράγοντες και παραγοντίσκους ένθεν – κακείθεν: «Αλήθεια, μία τέτοια συζήτηση κανονικά δεν θα έπρεπε να είχε ανοίξει πέρυσι, όταν η ΝΔ πήρε 41%, και όχι τώρα που η ΝΔ κατέρρευσε στο 28%;», αναρωτιέται, δικαίως νομίζω, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης…
Δικαίως, γιατί στην εν λόγω «κατάρρευση της ΝΔ από το 41 στο 28%» έπαιξε ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη. Εντάξει, μπορεί – έχοντας δύο διασπάσεις στην πλάτη του και ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή του – να μην κατάφερε να καρπωθεί μερίδιο από αυτήν την κατάρρευση, όμως την προκάλεσε σε μεγάλο βαθμό: έδωσε ορατότητα στο γεγονός ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», αναδεικνύοντας τα ψέματα του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης του, την ευθύνη τους για την ακρίβεια, την άδικη φορολογία, την αλαζονεία τους.
*******
Προς τι, λοιπόν, αυτή η συζήτηση – αυτή η εμφανώς χειραγωγούμενη σκορδοκαΐλα για… «συγκόλληση» ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ τώρα; Προς τι τώρα (σ. σ: ακριβώς τη στιγμή που ο Στέφανος Κασσελάκης σταθεροποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στη θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης) μια δημόσια συζήτηση για ανεδαφικές εκλογικές συνεργασίες; Και προς τι τώρα (σ. σ: ακριβώς την ώρα που ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξασφάλισε άπλετο χρόνο για να οικοδομήσει από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης «ένα κόμμα φρέσκο, ανοικτό, δυναμικό, με αυτοπεποίθηση, καινοτόμο και ανατρεπτικό, ένα κόμμα που θα μιλάει και θα σκέφτεται διαφορετικά, που θα νοιάζεται για τα δικαιώματα των πολλών, απέναντι στα συμφέροντα των λίγων κι εκλεκτών, ένα κόμμα, δηλαδή, που θα μπορέσει να διεκδικήσει με αξιώσεις νίκης την κυβερνητική εξουσία στις επόμενες εθνικές εκλογές», όπως ο ίδιος, μετεκλογικά, περιγράφει) αυτή η θορυβώδης σκορδοκαΐλα για… συγκόλληση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ;
«Γιατί τώρα, κανάλια, εφημερίδες, δημοσιογράφοι, δημοσκοπήσεις – ολόκληρο το σύστημα, θέλει να σας επιβάλλει και το πρόβλημα και τη λύση», μας διαφωτίζει με την απάντησή του στο περίφημο… «Μανιφέστο» του, ο Στέφανος Κασσελάκης: «Όμως οι συνεργασίες χτίζονται από κάτω προς τα πάνω και δεν επιβάλλονται επειδή ξαφνικά το σύστημα βλέπει τον Μητσοτάκη να αποσταθεροποιείται και ψάχνει την επόμενη ρεζέρβα του», προσθέτει. Αποκαλύπτοντας και την κενότητα του «προβλήματος» και την σκοπιμότητα της «λύσης»…
*******
Σ’ αυτό το σημείο, οφείλω να σας αποκαλύψω ότι, όσα μέχρι στιγμής διαβάσατε, δεν είναι παρά μια δημοσιογραφικά επεξεργασμένη γεύση από το περιώνυμο πια «Μανιφέστο Κασσελάκη». Το «Μανιφέστο Κασσελάκη κατά του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα», όπως πανομοιότυπα τιτλοφόρησαν οι συστημικές και παρασυστημικές έντυπες και ηλεκτρονικές φυλλάδες την δημόσια παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον δημόσιο διάλογο για την «αναγκαιότητα» εκλογικής συνεργασίας των κομμάτων της κεντροαριστεράς: την «επίμονη συζήτηση για τη συγκόλληση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ» όπως, σεμνά, χαρακτήρισε ο ίδιος, τον εμφανώς χειραγωγούμενο και κατευθυνόμενο εναντίον του δημόσιο θόρυβο για μια προσχηματική και ανιστόρητη, ως ιστορικά ανεδαφική, αναγκαιότητα, την συνεργασία των κομμάτων της κεντροαριστεράς.
«Μανιφέστο Κασσελάκη κατά του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα»… Όπερ, στα… γκεμπελικά που γράφτηκε, σημαίνει ότι εντός του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη υπάρχει και λειτουργεί υπογείως ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Ο οποίος θέλει συγκόλληση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον Τσίπρα, γιατί ο Κασσελάκης δεν κάνει, κι εκείνος αισθάνεται… υπονόμευση και επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα που υπάρχει και λειτουργεί εντός του δικού του ΣΥΡΙΖΑ και, πιάσ’ το αυγό – του Γκέμπελς – και κούρευ’ το...
Ποιος είναι, όμως, ο Γκέμπελς και πoιο το… αυγό του; Το σύστημα κάποιων ολιγαρχών πίσω από τον Μητσοτάκη, λένε οι συστημικοί επαΐοντες: «Η ηχηρή αποδοκιμασία της πολιτικής Μητσοτάκη απομακρύνει την προοπτική νέας αυτοδυναμίας στις επόμενες εθνικές εκλογές, οι οποίες ίσως βρίσκονται εγγύτερα από όσο πιστεύεται», εκτιμούν. Έτσι, «μοχλεύουν την ανασυγκρότηση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς ως ελεγχόμενου θεσμικού αντίβαρου στη Δεξιά, με απώτερο στόχο την περιθωριοποίηση των λεγόμενων «αντισυστημικών» κυβερνοκομμάτων τύπου ΣΥΡΙΖΑ, που τρομάζουν τα διευθυντήρια», προσθέτουν…
Σιγά τους… επαΐοντες, θα μου πείτε, τους πρόλαβε ο Κασσελάκης στο… «μανιφέστο» όταν μας προειδοποίησε ότι «το σύστημα βλέπει τον Μητσοτάκη να αποσταθεροποιείται και ψάχνει την επόμενη ρεζέρβα του» Κι ότι έχει ξαμολύσει «κανάλια, εφημερίδες, δημοσιογράφους, δημοσκοπήσεις – όλα τα «παιδιά» του, για να μας επιβάλλει και το πρόβλημα και τη λύση».
- το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από το μπλογκ "Τα Ρέστα"
