Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την πρεμούρα του Χάρη Δούκα να διεκδικήσει τώρα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Να διεκδικήσει την ηγεσία ενός κόμματος λίγο μόνο καιρό μετά την ημερομηνία που έγινε δήμαρχος με τις ψήφους ενός κόσμου, πολύ περισσότερου από τους ψηφοφόρους του συγκεκριμένου κόμματος.
Καταρχάς, προσβάλλει πολλούς από εκείνους που τον ψήφισαν. Οταν έξι μήνες μετά την ανάληψη της δημαρχίας λοξοκοιτάζεις προς κάτι άλλο, δείχνεις ότι δεν σέβεσαι όσους σε εξέλεξαν. Και μην ακούσω ξανά για ταυτόχρονα δήμαρχος και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ γιατί πρόκειται για κοροϊδία. Και είναι και ακατόρθωτο, εδώ που τα λέμε, κανένας δεν θα τα κατάφερνε. Δεν έχει καμία σχέση με το ταυτόχρονα ευρωβουλευτής και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, εδώ ο βαθμός δυσκολίας είναι απείρως μεγαλύτερος. Ιδιο είναι να είσαι δήμαρχος Αθηναίων και ίδιο ευρωβουλευτής, ένας ανάμεσα σε άλλους επτακόσιους τόσους (720);
Υστερα δεν μοιάζει και τόσο σοφή πολιτικά κίνηση. Θα διεκδικήσει την αρχηγία ενός μικρού κόμματος χωρίς -προς το παρόν τουλάχιστον- ιδιαίτερες προοπτικές και μάλιστα σε μια περίοδο που γίνονται έντονες διεργασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς; Με τις εκλογές στη Γαλλία προ των πυλών και την ενωμένη Αριστερά εκεί που θα πυροδοτήσει καταστάσεις κι εδώ μετά αν τα πάει καλά; Γιατί βιάζεται, αλήθεια, ο Χάρης Δούκας και δεν μπορεί να περιμένει; Τόσο πάθος για να γίνει από δήμαρχος κλητήρας; Και αν χάσει στις εσωκομματικές εκλογές τι θα κάνει; Θα παραμείνει στη δημαρχία ενώ θα έχει «μαυριστεί»;
Αφήστε δε που κάτι τέτοιες κινήσεις απομακρύνουν κι άλλο τον κόσμο από την πολιτική. Να ψηφίζει δήμαρχο και να του βγαίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Πολλοί είναι που θα πουν, «άι σιχτίρ μωρέ κι εσύ, ίδιοι είστε όλοι»...