Το έχουμε ξαναγράψει. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, οι βαθμολογίες που συγκεντρώνουν οι υποψήφιοι κάθε χρόνο είναι, σε ένα τμήμα τους, «κατασκευή». Το πρόβλημα του μεγάλου ποσοστού μαθητών που βαθμολογούνται κάτω από τη βάση (πάνω από 1 στους 3) δεν είναι μόνο πρόβλημα των μαθητών, αλλά και του εξεταστικού συστήματος που λειτουργεί σαν "κόφτης"
Με άλλα λόγια, τα υψηλά ποσοστά αποτυχίας είναι τεχνητή απόρροια των λεγόμενων διαβαθμισμένων θεμάτων που λειτουργούν σαν «έξυπνες βόμβες» στην κατανομή της αποτυχίας/επιτυχίας. Ναι, το ΥΠΑΙΘΑ (η διορισμένη Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων) με βάση το βαθμό δυσκολίας/ευκολίας των θεμάτων μοιάζει με τον υδραυλικό που κρατάει στο χέρι του το διακόπτη και κανονίζει ανάλογα με τις επιλογές του τη ροή του νερού.
Για παράδειγμα: Το ότι φέτος έχουμε μονοψήφιο ποσοστό υποψηφίων με "άριστα" (18-20) στη Φυσική δεν είναι συνέπεια των "αδιάβατων" θεμάτων που επέλεξε η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων;
Ή το ότι στην Ιστορία καταγράφτηκε ένα ποσοστό κάτω από τη βάση που άγγιξε το 60% δεν είναι συνέπεια και των πιο απαιτητικών θεμάτων των τελευταίων ετών;
Άλλοτε με εύκολα θέματα έχει μόλις 3 χιλιάδες υποψήφιους με βαθμολογία κάτω από τη βάση (2000), άλλοτε με δυσκολότερα έχει 29.000 (2012).
Να το πούμε αλλιώς: τα θέματα των εξετάσεων υποτάσσονται στη λογική να χωριστούν οι μαθητές σε κατηγορίες, έτσι ώστε να «χωράνε» στην προσφορά θέσεων εισακτέων. Ακόμη, υποτάσσονται στη λογική της κίνησης των βάσεων.
Το κύριο ζήτημα είναι τόσοι να πάρουν 18-20, τόσοι 12-15, τόσοι να πέσουν κάτω από τη βάση κ.λπ.».
Με θέματα σωστά ή λάθος, εύκολα ή υπερ-φυσικά, σύμφωνα ή όχι με τους διακηρυγμένους στόχους των αναλυτικών προγραμμάτων, θεωρητικά ή πρακτικά, έξυπνα ή ηλίθια, πονηρά ή παπαγαλίστικα, για το ΥΠΑΙΘΑ ο πραγματικός στόχος των εξετάσεων είναι «να παρουσιάζουν οι επιδόσεις των υποψηφίων ορθολογική κλιμάκωση στη διάκριση άριστα, καλά, μέτρια έτσι ώστε η κλιμάκωση αυτή να βοηθήσει να γίνει πιο αντικειμενική η επιλογή όσων θα εισαχθούν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση».
Έχει αυτό σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία; Έχει μήπως σχέση με τους όρους και τις διαδικασίες μάθησης μέσα στη σχολική αίθουσα;
Αλλά και κάτι άλλο. Σε μια συζήτηση (στο fb της tina.nantsou) που αφορούσε τις βαθμολογίες στη Φυσική αναδείχθηκε η αφύσικη κατανομή των βαθμολογιών των υποψηφίων στο μάθημα της Φυσικής. Μια κατανομή flat όσον αφορά στις βαθμολογίες άνω του 10 και μάλιστα όχι μόνο φέτος αλλά και πέρσι.
Μιλάμε για ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο; Δεν έχει διερευνηθεί ακόμη.
Τι συμβαίνει: Πέρα από άλλες αιτίες είναι φανερό ότι η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων στην προσπάθειά της να δημιουργήσει κατανομές έτσι ώστε να έχουμε ένα ποσοστό άριστων βαθμολογιών, ένα ποσοστό καλών βαθμολογιών, ένα ποσοστό μέτριων βαθμολογιών και ένα ποσοστό βαθμολογιών κάτω από το 10, χάνει τη δόση του φίλτρου ευκολίας / δυσκολίας των θεμάτων με αποτέλεσμα άλλοτε να χάνεται η "μεσαία τάξη" βαθμολογιών, άλλοτε να γιγαντώνεται το ποσοστό των βαθμολογιών κάτω από τη βάση και άλλοτε να ξεφεύγει ο αριθμός των άριστων βαθμολογιών
Ξαναρωτάμε: Έχει αυτό σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία; Έχει μήπως σχέση με τους όρους και τις διαδικασίες μάθησης μέσα στη σχολική αίθουσα;
