Πήρε ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα! Σε πείσμα των προβλέψεων, των αποδόσεων που έδιναν οι στοιχηματικές, της προσπάθειας που έγινε από πολλές πλευρές, συχνά με ανοίκεια μέσα. Και φτάσαμε -μπιζίμ ΠΑΟΚ!- στο απίστευτο και απροσδόκητο. Στον θρίαμβο μέσα στην έδρα του «αιώνιου αντιπάλου», αφού πρώτα ο δικέφαλος του Βορρά πέτυχε τρεις νίκες απανωτές εναντίον των τριών ανταγωνιστών του για τον τίτλο. Του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, και της ΑΕΚ - και οι τρεις με μεγαλύτερο μπάτζετ και πλουσιότερη ιστορία τίτλων.
Και πώς έγινε αυτό; Δεν είναι ανάγκη να είσαι αναλυτής του ποδοσφαίρου για να το καταλάβεις, ούτε υπάρχει εδώ κάποιο εφτασφράγιστο μυστικό. Πρώτον, κράτησαν «την μπάλα χαμηλά» όλοι - ο οργανισμός, η ιδιοκτησία, ο προπονητής, συνεπώς και οι παίκτες. Ούτε μεγάλα λόγια ότι πάνε να κόψουν πρώτοι το νήμα, ούτε φιγούρες ότι είναι η καλύτερη ομάδα, ούτε διαφήμιση πρωταθλητισμού, ούτε επιδείξεις αριστείας. Βήμα-βήμα, με έμφαση στην ουσία, τη σκληρή προπόνηση, την προετοιμασία και όχι σε διαφημιστικούς λεονταρισμούς.
Δεύτερον, κλειδί για την επιτυχία υπήρξε η συνειδητή έως εκνευρισμού σεμνότητα της συλλογικότητας μέχρι την τελευταία στιγμή. Καμιά βεντέτα δεν έκρινε την τύχη του ΠΑΟΚ - η ομάδα ως ομάδα κατάφερε τα πάντα. Η αξιοποίηση όλων των παικτών και όχι η αποκλειστικότητα κάποιου «παικταρά» κράτησε τους πάντες σε αγωνιστική εγρήγορση, επέτρεψε σε κάθε παίκτη να αναδείξει τα προσόντα του προς όφελος όλων. Είναι πρώτος σε γκολ ο ΠΑΟΚ χωρίς να έχει κάποιον σούπερ «γκολτζή». Ακόμα και τα γκολ τα έφερε η συλλογική δουλειά.
Και τρίτον, αποτέλεσμα όλων αυτών, η πρωτοφανής κινητοποίηση του «δωδέκατου παίκτη». Η πρωτοφανής σε μαζικότητα στήριξη της ομάδας στο γήπεδο, αλλά και έξω από αυτό, από χιλιάδες και χιλιάδες ανθρώπους. Που χωρίς αυτήν και την ώριμη -επιτέλους- στάση των πολλών είναι πολύ αμφίβολο αν ο ΠΑΟΚ θα έφτανε εκεί που έφτασε. Αν θα κατάφερνε να ξεπεράσει την εγγενή τάση της γκρίνιας και της ανέξοδης κριτικής, που εύκολα οδηγεί σε εσωστρέφεια. Και να το ανταποδώσει στους φίλους του με τη χαρά του πρωταθλήματος.
Το ποδόσφαιρο -υποτίθεται ότι- είναι βέβαια μακριά από την πολιτική. Ίσως θα μπορούσαμε όμως να πάρουμε κάποια μαθήματα από τον φετινό πρωταθλητή. Ίσως…
Αυγή (23.5.2024)