«Κάθε πέντε χρόνια, με ακρίβεια ρολογιού, οι πολιτικοί των κυρίαρχων κομμάτων φρικάρουν με την άνοδο των ριζοσπαστών και των λαϊκιστών εν όψει των ευρωεκλογών. Ομως μετά ο κίνδυνος μοιάζει να εξανεμίζεται και οι παραδοσιακές κεντροαριστερές και κεντροδεξιές δυνάμεις που οικοδόμησαν την Ευρωπαϊκή Ενωση συνάπτουν συμμαχίες που κρατάνε τους ριζοσπάστες στην άκρη. Μη βάζετε στοίχημα ότι θα συμβεί το ίδιο και τώρα», προειδοποιούσε το Politico Εurope σε άρθρο για την «απειλή μιας ακρoδεξιάς Ευρώπης», που πλέον «είναι πραγματική».
Βέβαια οι φόβοι που εκφράζονται δεν αφορούν τόσο την άνοδο της ξενοφοβίας και μιας ακόμα πιο σκληρής αντιμεταναστευτικής πολιτικής όσο τις ανησυχίες για την αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού Green Deal και τις φιλορωσικές τάσεις, ειδικά της ευρωομάδας «Ταυτότητα και Δημοκρατία», στην οποία συμμετέχει ο «Εθνικός Συναγερμός» της φιλο-πουτινικής Μαρίν Λεπέν.
Η έτερη ακροδεξιά ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, οι «Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές», με επικεφαλής τη μετα-φασίστρια πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, έχει χτίσει ισχυρές συμμαχίες με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απομακρύνοντας κάθε υποψία περί αντι-ευρωπαϊσμού. Συμμαχίες με την κυβερνώσα Δεξιά έχει χτίσει στην Ελλάδα και η Ελληνική Λύση, που παρά την «αντισυστημική» ρητορική της φροντίζει να βάζει πλάτη στη Ν.Δ. σε κρίσιμες ψηφοφορίες (όπως, για παράδειγμα, η αλλαγή διοίκησης της ΑΔΑΕ).
Οι οικονομικές θέσεις της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς είναι λιγότερο γνωστές από τις ιδεολογικές της θέσεις, ακριβώς επειδή αλλάζουν καταπώς φυσάει ο άνεμος του καιροσκοπισμού τους. Οι κορόνες του Κυριάκου Βελόπουλου για την ελάφρυνση των μικρομεσαίων και των χρεωμένων νοικοκυριών συμπίπτουν μια χαρά με τις ιδιωτικοποιήσεις, τις φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις, τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό. Πλάι στο τρίπτυχο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» η ελληνική και η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά βάζει το «Ισχυρό Κράτος, Ελεύθερη Οικονομία, Δουλοπρέπεια προς το Μεγάλο Κεφάλαιο».
ΕΦ.ΣΥΝ. / Αποψη