«Για να ξέρεις τι συμβαίνει γύρω σου...»
Ήταν ίσως η πρώτη διαφήμιση εφημερίδας στο ραδιόφωνο, τότε που διαφήμιζαν μόνον την ύλη των εφημερίδων, τα ρεπορτάζ, τις αναλύσεις, τα άρθρα, τις αποκαλύψεις και τις συνεντεύξεις και όχι τις προσφορές... Τότε που το πρωτοσέλιδο του «Βήματος» γινόταν θέμα συζήτησης για μια ολόκληρη εβδομάδα.
Με φωνάζει μια μέρα, λοιπόν ο Χρήστος Λαμπράκης. Πήγα στο γραφείο του, πέρασα από τις πιστές του γραμματείς Κατερίνα και Ειρήνη (που με ρωτούσαν τι με... ήθελε) και τον αντίκρυσα, πίσω από μια στοίβα από εφημερίδες και δίσκους από βινύλιο.
«Δεν έρχεστε να κάνουμε μια διαφήμιση για Το Βήμα; Η φωνή σας είναι γνωστή στον κόσμο, λόγω τηλεόρασης, είστε συντάκτης της εφημερίδας, είστε ιδανικός για διαφήμιση», μου είπε αμέσως, με το καλημέρα, χαμογελώντας.
«Ορίστε;» Εξεπλάγην. Μου ζήτησε να σπικάρω διαφήμιση της εφημερίδας πάνω σε ένα κείμενο που έγραψε εκείνη την στιγμή. Πήρε χαρτί και μολύβι και έγραψε «για να ξέρετε τι συμβαίνει γύρω σας μια εφημερίδα υπάρχει, «Το Βήμα». Μου το έδειξε. «Πώς σας φαίνεται;», με ρώτησε. «Πολύ καλό και δημοσιογραφικό», λέω με κάποια αμηχανία και βλέπω τον Λαμπράκη να σηκώνεται από τη θέση του και να μου λέει: «Πάμε...»
Πήγαμε σε ένα υπόγειο στούντιο, στην οδό Σταδίου, ακριβώς απέναντι από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Μου έδωσε το κείμενο, την ώρα που οι τεχνικοί δοκίμαζαν την ένταση των μικροφώνων. Μου είπε ότι το πρώτο μέρος θα το σπίκαρα εγώ, ενώ το δεύτερο αυτός και ότι η όλη διαφήμιση θα τελείωνε με τη φράση «για να ξέρετε τι συμβαίνει γύρω σας μια εφημερίδα υπάρχει, Το Βήμα».
Σπίκαρα τη διαφήμιση για την εφημερίδα μαζί με τον Λαμπράκη. Ποιος αλήθεια θα το πίστευε; Οποία τιμή για μένα. Κάποια στιγμή έβαλε και μια γυναικεία φωνή στη διαφήμιση, τη Λιάνα Κανέλλη. Η φωνή της ήταν γνωστή από την τηλεόραση, όπως και η δική μου. Εν συνεχεία τη θέση της Κανέλη πήρε μια νεαρή ηθοποιός. Ήμασταν σε αυτό το μικρό στούντιο της οδού Σταδίου και προβάραμε τα λόγια μας μαζί με την ηθοποιό όταν ξαφνικά η συνεργασία μας διακόπηκε γιατί δεν την άφηνε ο σύζυγός της, επίσης ηθοποιός. Έτσι τη διαφήμιση της εφημερίδας για αρκετό καιρό ακόμα την έκανα μόνος μου και ήμουν πραγματικά υπερήφανος γιατί είχε την σφραγίδα Λαμπράκη.
Με φωνάζει μια μέρα, λοιπόν ο Χρήστος Λαμπράκης. Πήγα στο γραφείο του, πέρασα από τις πιστές του γραμματείς Κατερίνα και Ειρήνη (που με ρωτούσαν τι με... ήθελε) και τον αντίκρυσα, πίσω από μια στοίβα από εφημερίδες και δίσκους από βινύλιο.
«Δεν έρχεστε να κάνουμε μια διαφήμιση για Το Βήμα; Η φωνή σας είναι γνωστή στον κόσμο, λόγω τηλεόρασης, είστε συντάκτης της εφημερίδας, είστε ιδανικός για διαφήμιση», μου είπε αμέσως, με το καλημέρα, χαμογελώντας.
«Ορίστε;» Εξεπλάγην. Μου ζήτησε να σπικάρω διαφήμιση της εφημερίδας πάνω σε ένα κείμενο που έγραψε εκείνη την στιγμή. Πήρε χαρτί και μολύβι και έγραψε «για να ξέρετε τι συμβαίνει γύρω σας μια εφημερίδα υπάρχει, «Το Βήμα». Μου το έδειξε. «Πώς σας φαίνεται;», με ρώτησε. «Πολύ καλό και δημοσιογραφικό», λέω με κάποια αμηχανία και βλέπω τον Λαμπράκη να σηκώνεται από τη θέση του και να μου λέει: «Πάμε...»
Πήγαμε σε ένα υπόγειο στούντιο, στην οδό Σταδίου, ακριβώς απέναντι από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Μου έδωσε το κείμενο, την ώρα που οι τεχνικοί δοκίμαζαν την ένταση των μικροφώνων. Μου είπε ότι το πρώτο μέρος θα το σπίκαρα εγώ, ενώ το δεύτερο αυτός και ότι η όλη διαφήμιση θα τελείωνε με τη φράση «για να ξέρετε τι συμβαίνει γύρω σας μια εφημερίδα υπάρχει, Το Βήμα».
Σπίκαρα τη διαφήμιση για την εφημερίδα μαζί με τον Λαμπράκη. Ποιος αλήθεια θα το πίστευε; Οποία τιμή για μένα. Κάποια στιγμή έβαλε και μια γυναικεία φωνή στη διαφήμιση, τη Λιάνα Κανέλλη. Η φωνή της ήταν γνωστή από την τηλεόραση, όπως και η δική μου. Εν συνεχεία τη θέση της Κανέλη πήρε μια νεαρή ηθοποιός. Ήμασταν σε αυτό το μικρό στούντιο της οδού Σταδίου και προβάραμε τα λόγια μας μαζί με την ηθοποιό όταν ξαφνικά η συνεργασία μας διακόπηκε γιατί δεν την άφηνε ο σύζυγός της, επίσης ηθοποιός. Έτσι τη διαφήμιση της εφημερίδας για αρκετό καιρό ακόμα την έκανα μόνος μου και ήμουν πραγματικά υπερήφανος γιατί είχε την σφραγίδα Λαμπράκη.