Ο Μητσοτάκης (σαν) ιστορικός: Αποκρύπτει και διαστρεβλώνει…

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί, για άλλη μια φορά, να φέρει τα γεγονότα στα παραταξιακά και προσωπικά του μέτρα, με την επιλεκτική χρήση τους, την απόκρυψη και τη διαστρέβλωσή τους. Η μέθοδος αυτή αποδίδει για κάποιο διάστημα. Αλλά δεν μπορεί να γράψει αλλιώς την ιστορική πραγματικότητα.

O Γιώργος Kαρελιάς γράφει στο News247:

Ο Μητσοτάκης (σαν) ιστορικός: Αποκρύπτει και διαστρεβλώνει…

Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να αναφερθεί σε δύο ιστορικά γεγονότα, ένα παλιότερο κι ένα σχετικά πρόσφατο, που είχαν καταλυτική επίδραση στην πορεία της χώρας. Και τις δύο φορές χρησιμοποίησε τη μέθοδο της απόκρυψης και της διαστρέβλωσης, νομίζοντας ότι έτσι «δικαιώνεται» η διαχρονική πορεία του δικού του κόμματος και η σημερινή δική του.

Πρώτα κατά τη συζήτηση στη Βουλή την Παρασκευή και μετά σε μια συνέντευξή του σε ξένους δημοσιογράφους, που εμφανώς δεν γνωρίζουν τα γεγονότα, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να συνδέσει δύο ασύνδετες μεταξύ τους περιόδους (τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του ’80 και τη χρεοκοπία της προηγούμενης δεκαετίας), για να καταλήξει στο βολικό γι’ αυτόν συμπέρασμα. 

«Δείτε την ιστορία και συγκρίνετε την πορεία της Ελλάδας με Πορτογαλία και Ιρλανδία. Δύο χώρες που μπήκαν φτωχότερες και τα πήγαν καλύτερα από την Ελλάδα. Ένας λόγος μεγάλος ήταν η μεγάλη οικονομική κρίση του 2010. Ο δεύτερος λόγος ότι τη δεκαετία του 80 επί Ανδρέα Παπανδρέου η Ελλάδα ουσιαστικά έμεινε στάσιμη. Χάσαμε την πρώτη δεκαετία σύγκλισης με την Ευρώπη», είπε.

Πρώτον, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει ένα κόμπλεξ απέναντι στη δεκαετία του ’80. Δεν ξέρουμε αν είναι παραταξιακό, οικογενειακό ή προσωπικό του, αλλά ό,τι αν είναι δεν μπορεί να ξαναγράψει την ιστορία. 

Εκείνη η δεκαετία έχει καταγραφεί ως η σημαντικότερη στην κοινή συνείδηση. Για πλείστους λόγους, πολιτικούς και κοινωνικούς. Ανέτρεψε το ισχύον επί δεκαετίες «στάτους κβο» και έφερε στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό προσκήνιο την άλλη μισή Ελλάδα, την οποία κρατούσε αποκλεισμένη η κυρίαρχη έως τότε παράταξη της Δεξιάς. 

Αν το κόμπλεξ του νυν πρωθυπουργού απέναντι σε όλα αυτά έχει παραταξιακό κίνητρο, είναι κατανοητό. Διότι τότε χάθηκε το μονοπώλιο της εξουσίας του δικού του κόμματος. Και το μονοπώλιο αυτό το έσπασε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αν, όπως λέει σήμερα ο νεότερος Μητσοτάκης, ο Ανδρέας ήταν «λαϊκιστής» επειδή έλεγε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», η ιστορία έχει γράψει ότι δεν έβγαλε ποτέ την Ελλάδα ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε από την ΕΟΚ. Από το ΝΑΤΟ την έβγαλε ο πατριάρχης της νεότερης Δεξιάς Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974, ως αντίδραση στην εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο; Ήταν λαϊκιστής ο Καραμανλής; Επίσης, από την οικονομική ένωση της Ευρώπης η Ελλάδα κινδύνεψε να βγει μετά την άτυπη χρεοκοπία του 2009, στην οποία την είχε οδηγήσει η διακυβέρνηση του κόμματος που σήμερα κουμαντάρει ο κ. Μητσοτάκης.

Δεύτερον, ερχόμαστε τώρα στη δεύτερη απόκρυψη και διαστρέβλωση που επιχειρεί σήμερα ο κ. Μητσοτάκης. Η τελευταία «οικονομική κρίση», όπως την αναφέρει ο κ. Μητσοτάκης ως αιτία της ευρωπαϊκής υστέρησης της χώρας, δεν ήταν κάτι γενικό και αόριστο. Την «προετοίμασαν» και κυβερνήσεις του δικού του κόμματος (2007-2009) και τη διαχειρίστηκαν άλλες, στις οποίες και ο ίδιος πήρε μέρος (2012-2014). Η χρεοκοπία δεν επήλθε το 2015, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Το 2015 ήταν απότοκο του 2009-2014.

Ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί, για άλλη μια φορά, να φέρει τα γεγονότα στα παραταξιακά και προσωπικά του μέτρα, με την επιλεκτική χρήση τους, την απόκρυψη και τη διαστρέβλωσή τους. Η μέθοδος αυτή αποδίδει για κάποιο διάστημα. Αλλά δεν μπορεί να γράψει αλλιώς την ιστορική πραγματικότητα.

Ακόμα κι αν ο νυν πρωθυπουργός ασπάζεται την παροιμιώδη ρήση του Ναπολέοντα «η ιστορία γράφεται από τους νικητές», δεν μπορεί να μη γνωρίζει ότι οι νίκες στην πολιτική έχουν πεπερασμένο χαρακτήρα. Άλλωστε και ο Βοναπάρτης στο Βατερλό κατέληξε…