Γενικώς με τα νούμερα έχουμε να κάνουμε και δεν εννοώ τα «νούμερα». Οι αριθμοί καθορίζουν πλέον τις ζωές μας και γι’ αυτό άλλωστε το κοινωνικό κράτος της Ευρώπης γίνεται αριθμητικός χαρτοπόλεμος σε κάθε ευκαιρία.
Οι ευρωεκλογές μας έρχονται και τα κόμματα, τα επιτελεία, οι αρχηγοί και πάνω απ΄ όλους οι υποψήφιοι τρέχουν να μας πείσουν για την ανάγκη να τους ψηφίσουμε ώστε να αποφασίζουν για τις τύχες μας.
Οι τύχες μας, των υπαλλήλων, των αγροτών, των βιοτεχνών, των βιομηχάνων εξαρτώνται από τις αποφάσεις που παίρνουν οι 720 ευρωβουλευτές. Οι δικοί μας είναι 21 (Έλληνες ευρωβουλευτές) και εμείς, τα 450 εκατομμύρια Ευρωπαίοι (ψηφοφόροι) θα αποφασίσουμε ποιους θα στείλουμε να μας υπερασπιστούν.
Η ευρωπαϊκή ένωση ήταν ιδέα, έγινε πράξη και μετουσιώνεται σε εφιάλτη για την καθημερινότητα των πολιτών της, δηλαδή ημών των ιδίων!
Ένας αδυσώπητος γραφειοκρατικός μηχανισμός, με παχουλούς μισθούς, νόμιμες μίζες, νόμιμα λόμπι – λένε πάνω από 13.500 λομπίστες κάνουν μπίζνες με τους εκλεγμένους μας ευρωβουλευτές – έχει γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωκοινοβούλιο και οι θεσμοί του.
Βολεμένοι άνθρωποι του συστήματος, σταρούμπες ή ανθυποσταρούμπες διεκδικούν τις ψήφους των 450 εκατομμυρίων για να παίζουν μετά τα παιχνίδια τους.
Είναι όλοι ίδιοι; Φυσικά και όχι. Υπάρχουν ευρωβουλευτές που σέβονται και τα 450 εκατομμύρια ευρωπαίους που πληρώνουν τους παχυλούς, παχυλότατους μισθούς τους. Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Άσχετοι που «σταυρώθηκαν» «ένεκα που τους ξέρουν όλοι κύριε πρόεδρε» και κάνουν τη ζωή τους στας Βρυξέλλας χωρίς να τους καίγεται, στην πραγματικότητα, καρφί για τους αγρότες της Θεσσαλίας, τους ψαράδες της Χίου, τους βιοτέχνες του Βόλου κλπ, κλπ. Είναι έτσι όλοι οι «επώνυμοι» υποψήφιοι; Μπορεί και να μην είναι.
Και, θα μου πεις, τι να κάνουμε; Να την καταργήσουμε την ευρώπη και την ένωση; Να μείνουμε αδιάφοροι και να αφήσουμε τους ακροδεξιούς πολυφοβικούς για τα κεκτημένα του τρόπου ζωής, να αλώσουν τα πάντα, άρα και την Ευρώπη; Να απέχουμε;
Όχι! Το να κρίνουμε και να κατακρίνουμε δεν σημαίνει ότι θα αδιαφορήσουμε. Ίσα ίσα. Πρέπει να πάμε όχι μόνο να ψηφίσουμε αλλά να πάμε διαβασμένοι. Να ξέρουμε τα βιογραφικά των υποψηφίων. Είτε είμαστε νεοδημοκράτες, είτε συριζαίοι, είτε πασόκοι, είτε κουκουέδες, είτε νεοαριστεροί, είτε ό,τι είναι καθέν@ να ξέρουμε ποιους και γιατί θα τους ψηφίσουμε. Να ψηφίσουμε βιογραφικά και γνώσεις και όχι απαραιτήτως αναγνωρίσιμες μούρες.
Να ψηφίσουμε ανθρώπους που θα μας βλέπουν ως ανθρώπους, με ανάγκες και όχι ως στατιστικά σε μια δημιουργική μαγειρική που οι αριθμοί και «νούμερα» ευημερούν ενώ οι υπόλοιποι υποφέρουν!
Καλή ευρω-ψήφο!
Γιάννης Καφάτος