"Φράουλες και Αίμα". Η αφορμή ήταν τα φοιτητικά γεγονότα στα αμερικανικά πανεπιστήμια: Κολούμπια, Γέιλ, MIT, Μπέρκλεϋ, Νέα Υόρκη, Μίσιγκαν και το άρθρο που έγραψε ο Γιάννης Αλμπάνης στο News 24/7 «Μα γίνονται καταλήψεις και στο Columbia;» Ναι γίνονται και μία λέξη έρχεται στο νου: 1968.
Με τη δικτατορία να μεσουρανεί, στο σινεμά «Σπλέντιτ» στο Πασαλιμάνι, στη γωνία της Μπουμπουλίνας με την ακτή Μουτσοπούλου, ανέβηκε μία αμερικανική ταινία με τον ακατανόητο τίτλο «Φράουλες και Αίμα» σε σκηνοθεσία του Στούαρτ Χάγκμαν. Ο αυθεντικός τίτλος ήταν “The Strawberry Statement”. Η ταινία έδειχνε τη φοιτητική εξέγερση του Μαΐου του 1968, στο Μπέρκλεϋ η οποία χτυπήθηκε ανελέητα από την αστυνομία και την εθνοφυλακή. Ήταν το ξεκίνημα της μεγάλης νεολαιΐστικης έκρηξης στην Ευρώπη και την Αμερική.
Οι λογοκριτές της χούντας δεν είχαν καταλάβει τι άφησαν να ανέβει στους κινηματογράφους. Πλημμύρισαν οι αίθουσες με νεολαία. Στο «Σπλέντιτ» στον Πειραιά, γινόταν κάτι σαν διαδήλωση, ειδικά στην τελευταία συγκλονιστική σκηνή όταν η εθνοφρουρά επιτίθεται στον κύκλο των φοιτητών, ενώ εκείνοι τραγουδάνε καθισμένοι στο παρκέ του μπάσκετ το “Give peace a change” του Τζον Λένον.
Μιλάμε για την εμπλοκή των ΗΠΑ στον άδικο απάνθρωπο πόλεμο του Βιετνάμ αν δεν το έχετε καταλάβει.
Η χούντα απαγόρευσε την ταινία την ένατη ημέρα αφού την είχαμε δει όλοι. Και όσοι δεν πρόλαβαν διάβασαν το βιβλίο που άρχισε να κυκλοφορεί χέρι με χέρι.
Ο τίτλος του βιβλίου-μαρτυρία του 20χρονου φοιτητή και καταληψία Τζέιμς Σάιμον Κούνεν, έρχεται από μία δήλωση του αντιπρύτανη του Κολούμπια Χέρμπερτ Ντιν, που απάντησε στις αντιπολεμικές απόψεις των φοιτητών για την φιλοπολεμική πολιτική του πανεπιστημίου φωνάζοντας σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο “Δε με ενδιαφέρουν [οι απόψεις σας] περισσότερο από το αν αρέσουν ή όχι οι φράουλες!”
Ξαναβλέπουμε τα αμερικανικά πανεπιστήμια να βράζουν, τις συλλήψεις των εκατοντάδων φοιτητών, τα αυτοσχέδια στρατόπεδα ειρηνικής διαμαρτυρίας έξω από τα κάμπους, τους πρυτάνεις να απειλούνται και να παραιτούνται.
Βιετνάμ όπως Γάζα. Τόσο ευθύγραμμα.
Η εικόνα (επάνω) από την τελευταία σκηνή της ταινίας. Η αστυνομία εναντίον των άοπλων ειρηνικών φοιτητών που ζητούν να σταματήσει ο πόλεμος τραγουδώνtας "Δώστε μία ευκαιρία στην ειρήνη", στο πανεπιστημιακό γήπεδο μπάσκετ του Μπέρκλεϋ το 1968.
Νίκος Μπελαβίλας (fb)