Εχουν μείνει κάτι παραπάνω από επτά εβδομάδες πριν οι πολίτες της χώρας βρεθούν ενώπιον της κάλπης των ευρωεκλογών. Εχουμε ήδη μπει στη φάση της κύριας προεκλογικής αντιπαράθεσης με τη σκιά της απαξίωσης των θεσμών και της δυσαρέσκειας των πολιτών, που αποτελούν το βασικό χαρακτηριστικό της εποχής.
Το φάντασμα του «Κανένα» πλανιέται και πάλι πάνω από τη χώρα και αποτελεί ανησυχητικό δείγμα ανεπάρκειας των σχηματισμών που δραστηριοποιούνται στο πολιτικό σκηνικό να δώσουν λύσεις, να πείσουν για τις προθέσεις και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής τους.
Κάπως έτσι οδηγούμαστε στις κομματικές αλχημείες, που ξεκινούν με την ένταξη στα ψηφοδέλτια ανθρώπων αναγνωρίσιμων μεν στην κοινωνία, με ένα τεράστιο ερωτηματικό, δε, να συνοδεύει την πολιτική τους ικανότητα και συνεχίζονται με εκπτώσεις στην ιδεολογία, με πρόχειρους και πρόσκαιρους τακτικισμούς, αλλά και μια θολή ανάγνωση των γεγονότων και των πραγματικών προβλημάτων με τα οποία είναι αντιμέτωπη όχι μόνον η Ελλάδα αλλά ολόκληρη η Ευρώπη και ο κόσμος γενικότερα.
Τα κόμματα που έρχονται πρώτα στις δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή (Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.) σαφώς και δεν ξεκινούν από την ίδια αφετηρία. Η Ν.Δ. παραμένει πρώτη στις προτιμήσεις των πολιτών έχοντας υποστεί μια δημοσκοπική πτώση κατά μέσο όρο 10 μονάδων σε σχέση με πέρυσι, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από έναν δύσκολο χειμώνα δείχνει να ανακάμπτει, αλλά δεν φαίνεται να πλησιάζει τα ποσοστά που έλαβε στις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Μοιραία και οι δύο θέλουν να καρπωθούν αυτό το 10% που δείχνει να έχει γυρίσει την πλάτη στην κυβέρνηση, αλλά και να προσελκύσουν ένα κοινό που κινείται στα όρια της ασάφειας και της αναποφασιστικότητας.
Υπό αυτό το πρίσμα επιχειρούν να πατήσουν σε πολλές βάρκες ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, η κατά πολλούς φιλελεύθερη και κεντρώα κυβέρνηση κλείνει για άλλη μια φορά το μάτι στα δεξιά της, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να τη συναγωνιστεί στο σύνθημα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», προκαλώντας σκεπτικισμό και ανησυχία σε μερίδα των ψηφοφόρων του.
Και στους δύο ταιριάζει απόλυτα η φράση που είχε εκστομίσει κάποτε η Μάργκαρετ Θάτσερ: «Είναι επικίνδυνο να στέκεσαι στη μέση του δρόμου. Κινδυνεύεις να σε πατήσουν τα αμάξια κι από τις δύο πλευρές».
ΕΦ.ΣΥΝ. / Αποψη