Ο χειρισμός της υπόθεσης της τραγωδίας των Τεμπών (αλλά ίσως και όχι μόνο αυτός) κλόνισε τη στήριξη της κυβέρνησης από ορισμένα φίλα προσκείμενα δημοσιογραφικά Mέσα. Το μεγαλύτερο χτύπημα, βέβαια, ήρθε με σφοδρότητα από Το Βήμα και Τα Νέα, αλλά και η Καθημερινή δεν παύει να ασκεί αυστηρή κριτική ή, ακόμα, και να χτυπάει με υπαινικτικά διατυπωμένα σχόλια και άρθρα. –και όχι μόνο για τα Τέμπη.
Στην τελευταία έκδοση, πάντως, η επίθεση είναι ευθεία. Ο διευθυντής της Καθημερινής, ο Αλέξης Παπαχελάς, είναι ιδιαίτερα επικριτικός στο άρθρο του για αυτούς τους χειρισμούς αφού, όπως γράφει, «έχουμε μια κυβέρνηση που δεν κατάλαβε πόσο σημαντική ήταν η τραγωδία των Τεμπών για τον μέσο Έλληνα πολίτη».
Ο αρθογράφος θεωρεί ότι η κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από το «ανθρώπινο λάθος» και το επιχείρημα πως «ατυχήματα με τρένα συμβαίνουν και στις πιο σοβαρές χώρες, παντού και πάντα», ενώ «πίστεψε ότι ο θυμός θα παραγραφόταν με την εκλογική της νίκη».
Ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει ότι «η δημοσιογραφική έρευνα έδειξε ότι το ανθρώπινο λάθος ήταν απόρροια συσσωρευμένων παθογενειών, φαυλότητας, διαφθοράς, κακοδιαχείρισης» και ότι «η κυβέρνηση έμοιαζε να ήθελε να ξεχαστούν με το ζόρι (σημ.: όλα γύρω από την τραγωδία των Τεμπών), γεγονός που κλιμάκωσε τον θυμό και γιγάντωσε τη δυσπιστία».
Υποστηρίζει ότι υπήρξε εργαλειοποίηση του τραγικού γεγονότος, αλλά αυτό «δεν έκανε τη διαφορά» και ότι κάποια στιγμή «η απόλυτη πολιτική και επικοινωνιακή κυριαρχία μπορεί να γίνει μπούμερανγκ».
Θεωρεί, από την άλλη πλευρά, ότι είναι αστείο να απαιτεί κάποιος εκλογές λόγω της διαχείρισης του δυστυχήματος, αλλά καλεί την κυβέρνηση «να ξαναπιάσει το νήμα της επικοινωνίας με την κοινωνία, που μοιάζει να κόπηκε στην κοιλάδα των Τεμπών». Καταλήγει ότι πρέπει να φωτιστούν τα πάντα γύρω από την τραγωδία «χωρίς ταμπού ή ίχνος συγκάλυψης».
Ο αρθογράφος θεωρεί ότι η κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από το «ανθρώπινο λάθος» και το επιχείρημα πως «ατυχήματα με τρένα συμβαίνουν και στις πιο σοβαρές χώρες, παντού και πάντα», ενώ «πίστεψε ότι ο θυμός θα παραγραφόταν με την εκλογική της νίκη».
Ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει ότι «η δημοσιογραφική έρευνα έδειξε ότι το ανθρώπινο λάθος ήταν απόρροια συσσωρευμένων παθογενειών, φαυλότητας, διαφθοράς, κακοδιαχείρισης» και ότι «η κυβέρνηση έμοιαζε να ήθελε να ξεχαστούν με το ζόρι (σημ.: όλα γύρω από την τραγωδία των Τεμπών), γεγονός που κλιμάκωσε τον θυμό και γιγάντωσε τη δυσπιστία».
Υποστηρίζει ότι υπήρξε εργαλειοποίηση του τραγικού γεγονότος, αλλά αυτό «δεν έκανε τη διαφορά» και ότι κάποια στιγμή «η απόλυτη πολιτική και επικοινωνιακή κυριαρχία μπορεί να γίνει μπούμερανγκ».
Θεωρεί, από την άλλη πλευρά, ότι είναι αστείο να απαιτεί κάποιος εκλογές λόγω της διαχείρισης του δυστυχήματος, αλλά καλεί την κυβέρνηση «να ξαναπιάσει το νήμα της επικοινωνίας με την κοινωνία, που μοιάζει να κόπηκε στην κοιλάδα των Τεμπών». Καταλήγει ότι πρέπει να φωτιστούν τα πάντα γύρω από την τραγωδία «χωρίς ταμπού ή ίχνος συγκάλυψης».