Αλληλουχία γεγονότων και δηλώσεων που ίσως θα πρέπει να προβληματίσουν.
Η Ακροδεξιά στην Πορτογαλία εκτινάχθηκε στο 18% και έλαβε 48 έδρες, από 12 που είχε. Έχει προηγηθεί μεγάλη άνοδός της στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στη Σουηδία - δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε όλες τις χώρες. Και η όλη ευρωπαϊκή Αριστερά γεύεται ήττες και ασκείται στο αλληλοφάγωμα.
Στην Αριστοτέλους, την πιο κεντρική πλατεία της Θεσσαλονίκης, εκατοντάδες νεαροί επιτέθηκαν σε δύο τρανς άτομα. Ένα φαιό πογκρόμ που προφανώς δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη πόλη.
Τα γεγονότα αυτά συμπίπτουν με τις εκλογές για τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Απογοητευτική συμμετοχή αν πιστέψουμε τα ρεπορτάζ.
Ούτε 1 στα 10 από τα εγγεγραμμένα μέλη του κόμματος δεν αφιέρωσε μισή ώρα για να ψηφίσει. Ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωσε, παρ’ όλα αυτά, στη Θεσσαλονίκη ότι «πάμε καλά, μεγαλώνουμε συνεχώς».
Και πρώην γραμματέας του κόμματος υπήρξε χθες ακόμα πιο αισιόδοξος:
«Είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές» είπε. Και η Θεοδώρα Τζάκρη δήλωσε πριν από λίγες μέρες: «Οι δημοσκοπήσεις από δω και πέρα κάθε στιγμή θα βρίσκουν τον ΣΥΡΙΖΑ ανεβασμένο. Το εκλογικό σώμα δείχνει όλο και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον πρόεδρό μας».
Για να συνεννοηθούμε. Δεν χρειάζεται σοφία για να καταλάβει κανείς ότι η επέλαση της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη αποτελεί σήμα κινδύνου. Η Αριστοτέλους «φωνάζει» ότι το φαιό κύμα έρχεται και στην Ελλάδα. Αποσαθρώνουν τις δημοκρατικές άμυνες η απογοήτευση που παράγει το πολιτικό σύστημα και η καθεστωτική βαρβαρότητα. Με δυο λόγια, μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά και σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο, βρίσκεται μια δύσκολη μάχη με το καθεστώς Μητσοτάκη και τους ακροδεξιούς εταίρους - δήθεν τιμωρούς του. Αλλά οι επικεφαλής του κόμματος που είναι από τη φύση και τη θέση του δημοκρατικό ανάχωμα δεν δείχνουν ιδιαίτερη ανησυχία: Πάμε καλά!
Οχι, δεν πάμε καλά ούτε ως χώρος ούτε ως χώρα. Σωστό είναι ότι καμιά μάχη δεν κερδίζεται χωρίς αισιοδοξία. Αλλά μάχη, όχι προκαταβολικές δοξολογίες. Μάχη για να αλλάξουμε τα στριφνά δεδομένα, όχι σιγουριές και εσωκομματικές ελαφρότητες. Μάχη από τώρα. Αντικρίζουμε κατάματα τη δύσκολη πραγματικότητα για να την αλλάξουμε. Αλλιώς οι δάφνες για τη «σίγουρη» νίκη θα αποδειχτούν χρήσιμες μόνο για στιφάδο…
Για να συνεννοηθούμε. Δεν χρειάζεται σοφία για να καταλάβει κανείς ότι η επέλαση της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη αποτελεί σήμα κινδύνου. Η Αριστοτέλους «φωνάζει» ότι το φαιό κύμα έρχεται και στην Ελλάδα. Αποσαθρώνουν τις δημοκρατικές άμυνες η απογοήτευση που παράγει το πολιτικό σύστημα και η καθεστωτική βαρβαρότητα. Με δυο λόγια, μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., αλλά και σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο, βρίσκεται μια δύσκολη μάχη με το καθεστώς Μητσοτάκη και τους ακροδεξιούς εταίρους - δήθεν τιμωρούς του. Αλλά οι επικεφαλής του κόμματος που είναι από τη φύση και τη θέση του δημοκρατικό ανάχωμα δεν δείχνουν ιδιαίτερη ανησυχία: Πάμε καλά!
Οχι, δεν πάμε καλά ούτε ως χώρος ούτε ως χώρα. Σωστό είναι ότι καμιά μάχη δεν κερδίζεται χωρίς αισιοδοξία. Αλλά μάχη, όχι προκαταβολικές δοξολογίες. Μάχη για να αλλάξουμε τα στριφνά δεδομένα, όχι σιγουριές και εσωκομματικές ελαφρότητες. Μάχη από τώρα. Αντικρίζουμε κατάματα τη δύσκολη πραγματικότητα για να την αλλάξουμε. Αλλιώς οι δάφνες για τη «σίγουρη» νίκη θα αποδειχτούν χρήσιμες μόνο για στιφάδο…
Θανάσης Καρτερός
