Τι δεν θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να δει στις ευρωεκλογές; Φυσικά δεν ανησυχεί για την πρωτιά. Την έχει στην τσέπη του. Ανησυχεί όμως για το ποσοστό που θα πάρει η Νέα Δημοκρατία. Είναι άλλο να ξεπεράσει το 30%, έστω και οριακά, είναι άλλο να πέσει κάτω απ’ αυτό το όριο. Στην πρώτη περίπτωση δικαιούται να είναι ευχαριστημένος γιατί στις ευρωεκλογές οι πολίτες επιλέγουν με διαφορετικά κριτήρια.
Είναι η ευκαιρία τους να ψηφίσουν πιο χαλαρά αφού δεν κρίνεται ποιος θα κυβερνήσει και να στείλουν μηνύματα προειδοποίησης και προς το κυβερνητικό κόμμα και προς τα υπόλοιπα κόμματα. Αλλοι θα το κάνουν με την αποχή, άλλοι προτιμώντας μικρότερα σχήματα για να τα βοηθήσουν να μπουν στην Ευρωβουλή. Η αποχή, παρά τα όσα λέει δημοσίως και παρά τις εκκλήσεις που κάνει στους πολίτες να πάνε να ψηφίσουν, δεν συνιστά κίνδυνο για τον πρωθυπουργό.
Θα εκφράσει τη λύπη του για το μέγεθός της, θα πει και κάτι γενικό, αλλά θα συνεχίσει την πορεία του σαν να μην τρέχει τίποτα. Η διατήρηση της εξουσίας τον ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα. Να μην απειληθεί το καθεστώς του, να μην υπονομευτεί το σύστημά του και για τα άλλα έχει ο Θεός.
Ομως ένα ποσοστό αρκετά κάτω από το 30% θα του δημιουργήσει προβλήματα και μάλιστα σοβαρά. Θα θολώσει την εικόνα της παντοδυναμίας. Θα κλονίσει την αυτοπεποίθηση (διάβαζε αλαζονεία) του ίδιου και των συνεργατών του. Θα βάλει στο περιθώριο το επιχείρημα που καταθέτει στη δημόσια συζήτηση κάθε φορά που στριμώχνεται, δηλαδή το σαράντα και κάτι τοις εκατό που πήρε στις εθνικές εκλογές.
Θα ενισχύσει τις γκρίνιες και τις μουρμούρες που υπάρχουν στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας και για την πριμοδότηση πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ και για τη στροφή στο Κέντρο που αποδοκιμάζει στεντορείως ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Εδώ δεν θα πρόκειται για δημοσκόπηση με αναγωγές στους αναποφάσιστους, εδώ θα έχουμε να κάνουμε με το αποτέλεσμα της κάλπης.
Δύο είναι τα μέτωπα όπου θα δώσει τη μάχη ο κ. Μητσοτάκης. Το πρώτο αφορά το ΠΑΣΟΚ. Μπερδεμένο είναι το ακροατήριο του πρώην μεγάλου κόμματος στο ζήτημα των ιδιωτικών ΑΕΙ. Το αρχικό «ναι» υπό αυστηρές προϋποθέσεις της ηγεσίας του έγινε «όχι» λόγω της παράκαμψης του άρθρου 16.
Τη σύγχυση που επικρατεί στις τάξεις των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί ο κ. Μητσοτάκης επιμένοντας στις καταγγελίες για λαϊκίστικου τύπου αντιπολίτευση από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και αξιοποιώντας παράγοντες με ιστορία στη Χαριλάου Τρικούπη που σήμερα φλερτάρουν με τη Δεξιά. Υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι; Μπόλικοι. Απλώς περιμένουν ένα νεύμα του μεγάρου Μαξίμου για να σπεύσουν να παραδοθούν άνευ όρων.
Στο άλλο μέτωπο τα πράγματα είναι πιο ζόρικα. Οι διαρροές προς τα κόμματα που είναι δεξιότερα πυκνώνουν. Είναι ελκυστικός προορισμός για αρκετούς πολίτες που στις εθνικές εκλογές είχαν ψηφίσει τη Ν.Δ. Σήμερα κρατούν αποστάσεις και δεν υπάρχουν αντίβαρα για να τους αποθαρρύνουν. Ούτε αξιόμαχος πολιτικός αντίπαλος για να μπορέσει η προπαγάνδα της παράταξης να τον παρουσιάσει σαν φόβητρο όπως έκανε παλιότερα με το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ούτε η Δεξιά του Κυρίου (σταθερός σύμμαχος) είναι στην παρούσα φάση διατεθειμένη να βοηθήσει τη Δεξιά της χώρας λόγω του νόμου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ και αρκετοί βουλευτές είναι θυμωμένοι για διάφορους λόγους και δεν δείχνουν πρόθυμοι να βάλουν πλάτη.
Τάσος Παππάς