Όταν, προσφάτως, έσκασε το σκάνδαλο της διαρροής των προσωπικών δεδομένων Ελλήνων εκλογέων του εξωτερικού, η κυβέρνηση προσπάθησε να εμφανίσει το γεγονός ως συνηθισμένο, καθώς όλοι λαμβάνουμε διάφορα mails από εταιρείες και πρόσωπα που ποτέ δεν πήραν την ηλεκτρονική μας διεύθυνση από εμάς τους ίδιους ή με τη συγκατάθεσή μας.
Τώρα που αποκαλύφθηκε ότι η διαρροή έγινε από το υπουργείο Εσωτερικών, δηλαδή από την ίδια την κυβέρνηση, παραιτήθηκαν ο γενικός γραμματέας του υπουργείου, Μιχάλης Σταυριανουδάκης, και ο γραμματέας Αποδήμων της Ν.Δ., Νίκος Θεοδωρόπουλος, ενώ η κ. Ασημακοπούλου, που έκανε χρήση αυτού του υλικού, απομακρύνθηκε από τα ευρωψηφοδέλτια της Ν.Δ. Και αυτή τη φορά στόχος είναι η διάσωση του βασικού υπεύθυνου, δηλαδή του πρωθυπουργού, και της αγαπημένης του υπουργού, της κ. Κεραμέως.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Έχουμε ένα δεύτερο σκάνδαλο υποκλοπών, με ίδιες κυβερνητικές πρακτικές, το οποίο στην επανάληψή του περιέχει τόσο τη φάρσα όσο και την τραγωδία. Πρόκειται για ιλαροτραγωδία. Το κωμικό στοιχείο βρίσκεται στη γελοιότητα των μέσων που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να αποπροσανατολίσει και στο τέλος να κουκουλώσει την υπόθεση. Το τραγικό αφορά τους ίδιους τους θεσμούς, τα θεμέλια της δημοκρατίας που πλήττονται για άλλη μια φορά βάναυσα.
Αποκαλύφθηκε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η Ν.Δ. κατέχει παράνομα τα προσωπικά δεδομένα των απόδημων εκλογέων που θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές με επιστολική ψήφο. Κατά συνέπεια, είναι σε θέση να επιχειρήσει αθέμιτη επαφή -όπως άλλωστε έκανε η κ. Ασημακοπούλου- με αυτό το εκλογικό σώμα. Ταυτόχρονα, με δεδομένο ότι η επιστολική ψήφος δεν είναι αδιάβλητη κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, καθώς δε διασφαλίζονται η μυστικότητα και η αμεσότητά της, η Ν.Δ. είναι σε θέση να κατευθύνει εκλογικά μια μερίδα αυτών των ψηφοφόρων. Αυτό λέγεται νόθευση του εκλογικού αποτελέσματος, ανεξαρτήτως της έκτασης επηρεασμού. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.