Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επιμένει να αποκαλεί τη γειτονική χώρα «Σκόπια». Το έκανε στην εκδήλωση της «Καθημερινής» για τα 50χρονα της μεταπολίτευσης. Κάποιος πρέπει να του πει, αν και το ξέρει πολύ καλά, ότι δεν υπάρχει κράτος με αυτήν την ονομασία.
Σκόπια λέγεται η πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας. Δεν θέλει να την αποκαλεί με το συνταγματικό όνομά της; Γούστο του, καπέλο του. Ας χρησιμοποιεί το προηγούμενο όνομά της, το FYROM. Ούτε όμως αυτό το σύνθετο όνομα του αρέσει γιατί, παρά τον συνωστισμό όρων, περιλαμβάνει και τη λέξη «Μακεδονία». Τι να κάνει ο άνθρωπος, επιλέγει το όνομα της πρωτεύουσας και δεν τρέχει τίποτα.
Επίσης κάποιος πρέπει να του θυμίσει, αν και σίγουρα το θυμάται, ότι πριν από τη Συμφωνία των Πρεσπών το γειτονικό κράτος ονομαζόταν σκέτο «Μακεδονία» και με αυτό το όνομα το είχαν αναγνωρίσει πολλές χώρες. Μικρές και μεγάλες. Ανάμεσά τους η Κίνα (σιγά που θα δώσουμε σημασία σ’ ένα κατά δήλωσή του κομμουνιστικό κράτος), η ομόδοξη Ρωσία (από τον αυταρχικό Πούτιν τι να περιμένεις), αλλά και η ναυαρχίδα του ελεύθερου κόσμου (λέμε τώρα), οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Αυτό κι αν ήταν χαστούκι και μάλιστα πολύ ηχηρό.
Οφείλουμε πάντως να αναγνωρίσουμε στον Αντώνη Σαμαρά ότι είναι συνεπής με όσα έλεγε για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν έχει μετακινηθεί ούτε ίντσα. Κάτι που έκαναν άλλοι. Κάποιοι σήμερα και προς τιμήν τους το παραδέχονται (Ευάγγελος Βενιζέλος, Ντόρα Μπακογιάννη), υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία, παρά τη διαφωνία τους με πτυχές της (ταυτότητα, γλώσσα), πρέπει να εφαρμοστεί και ήταν συνεισφορά της κυβέρνησης Τσίπρα. Κάποιοι έχουν κάνει μια μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα και έχουν φτάσει στο σημείο να ασκούν πιέσεις στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση για να προχωρήσουν με πιο γρήγορο ρυθμό οι διαδικασίες για την έναρξη συνομιλιών μεταξύ Βρυξελλών και Βόρειας Μακεδονίας με τελικό στόχο την ένταξη των γειτόνων στην Ε.Ε.
Μάλιστα πρόκειται για τους πολιτικούς που εκείνη την περίοδο είχαν ντυθεί μακεδονομάχοι, κατέβαιναν σε διαδηλώσεις παρέα με ρασοφόρους και φανατικούς εθνικιστές, φώναζαν ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική», μιλούσαν για εθνικό έγκλημα, καθοδηγούσαν τους οπαδούς τους να προπηλακίζουν βουλευτές, να απειλούν τις οικογένειές τους και έταζαν στους Τσίπρα - Κοτζιά Ειδικά Δικαστήρια με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Μερικοί εξ αυτών είναι σήμερα πρωτοκλασάτοι υπουργοί, χαριεντίζονται με αξιωματούχους της διπλανής χώρας, την επισκέπτονται και κλείνουν συμφωνίες. Ξέχασαν ό,τι έλεγαν, ξέχασαν τα πάντα. Οπορτουνιστές με τη βούλα.
Ο δε πρωθυπουργός που ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επέτρεψε να συμβούν όλες αυτές οι αθλιότητες, αν και κατά βάθος συμφωνούσε με τις Πρέσπες και θα τις υπέγραφε και με τα δύο χέρια, αυτός δηλαδή που μας λέει ότι είναι φιλελεύθερος χωρίς αστερίσκους και διοικεί το πιο προοδευτικό κόμμα της Ελλάδας (ναι, το ξεστόμισε και οι πέτρες έμειναν στις θέσεις τους) δεν έχει ζητήσει ούτε μία συγγνώμη. Αυτό δα έλειπε. Λάθη κάνουν μόνο οι κοινοί θνητοί και κυρίως οι πολιτικοί αντίπαλοί του. Αυτός ανήκει σε άλλη κατηγορία. Βάζει τον εαυτό του δίπλα στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Οι άλλοι τρώνε τη σκόνη του. Δεν εργαλειοποιεί, όπως πομπωδώς δηλώνει, ούτε τις φυσικές καταστροφές ούτε τα εθνικά θέματα. Σ’ αυτό το… άθλημα διακρίνονται, κατά την κρίση του, τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αυτός στο απυρόβλητο. Ούτε αμυχή, ούτε ρυτίδα στην προτομή που του έχει φτιάξει η λατρευτική κλίκα η οποία τον πλαισιώνει.
