Είναι Παρασκευή βαθύ βράδυ, είμαι στο Kontra Channel με τον Αραβαντινό. Λέμε για το έγκλημα των Τεμπών. Βγαίνει σε skype να μιλήσει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης, σύζυγος της Βασιλικής Χλωρού που έχασε τη ζωή της εκείνη τη μοιραία νύχτα. Μας εξηγεί γιατί η οικογένεια της εκλιπούσας ζήτησε μέσω επιστολής να αναβαθμιστεί το κατηγορητήριο της υπόθεσης σε ανθρωποκτονία κατά συρροή από ενδεχόμενο δόλο. Φτάνει η κουβέντα και στα ονόματα των νεκρών που γράψανε οι διαδηλωτές στο πεζοδρόμιο μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Τα ονόματα που σβήστηκαν βιαστικά, κατόπιν εντολής Κύριος είδε ποιού. Τον ακούμε να βάζει τα πράγματα στη θέση τους:
«Ήταν ένα δεύτερο μπάζωμα. Το πρώτο έγινε στα Τέμπη και το δεύτερο στον Άγνωστο Στρατιώτη…»
Και κάθομαι και σκέφτομαι εγώ τώρα, πως το μπάζωμα είναι πάγια πρακτική των ανευθυνοϋπευθυνων στην Ελλάδα, όταν θέλουν να ξεφορτωθούν τις καυτές πατάτες που πέφτουν στα χέρια τους. Πάρτε για παράδειγμα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες. Δεν είπε κανείς ότι η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα δεν έχει προβλήματα, δεν ισχυρίστηκε ούτε ένας ότι η κατάστασή της είναι ειδυλλιακή. Άλλο αυτό όμως και άλλο να μπαζώνεις το Σύνταγμα, επιτρέποντας να λειτουργήσουν ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα.
Και ν’ ακούω τον Πιερρακάκη την περασμένη Πέμπτη στη Γιάμαλη να απαντάει στην ερώτηση πως γίνεται κερδοσκοπικά φαντς να διαχειρίζονται με κερδοσκοπικά ιδρύματα δηλώνοντας ευθαρσώς ότι ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας αυτών των σχολών θα ελέγχεται αυστηρότατα. Ούτε καν από το υπουργείο Παιδείας, αλλά από ανεξάρτητη αρχή παρακαλώ. Όπως την ΑΔΑΕ, ας πούμε, και το ΕΣΡ, που τα έκανε φύλλο και φτερό η κυβέρνηση, με την ευγενική υποστήριξη του Κυριάκου Βελόπουλου. Και τα έφερε στα μέτρα της, μετατρέποντάς τα σε στρατιωτάκια αμίλητα, ακούνητα, αγέλαστα. Μια τέτοια αρχή θα προτάσσει τα στήθη της έναντι των πανίσχυρων φαντς, μην τύχει και κονομήσουν καμιά δεκάρα από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια…
Έχει κι άλλα μπαζώματα όμως αυτές τις μέρες, δεν πέφτει τσιμεντάκι μόνο στα ΑΕΙ. Μπαζώνεται και η εθνική συνείδηση, όπως μας έδειξε η συζήτηση για το Μακεδονικό με τη συμμετοχή του Ευάγγελου Βενιζέλου, της Ντόρας Μπακογιάννη και του Νίκου Κοτζιά. Όπου οι δύο πρώτοι μόνο τα χέρια δεν του φίλησαν του τελευταίου, για το πόσο καλά τα κατάφερε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ναι, ναι, αυτή την ίδια Συμφωνία, που μέχρι προχτές ήταν προδοτική και ετεροβαρής και απαράδεκτη και σιχαμένη και έθετε σε κίνδυνο τα δίκαια της φυλής. Και ξαφνικά, ενώ έχει μεσολαβήσει παραλίγο μπούκα στη Βουλή, όλα μέλι γάλα και πως τα κατάφερες έτσι ρε Νικόλα…
Και να το κλείσω με τα σπέσιαλ τα μπαζώματα, στην Ελλάδα που ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως. Πρώτευσε επίσης πανευρωπαϊκώς στον πληθωρισμό τροφίμων τον περασμένο Οκτώβριο, ήταν δεύτερη τον περασμένο Νοέμβριο, δεύτερη πάλι τον περασμένο Δεκέμβριο και ξανά Δεύτερη τον περασμένο Ιανουάριο. Για να έρθει τώρα η κυβέρνηση δια στόματος Σκρέκα και να μας πληροφορήσει ότι θα πέσουν οι τιμές σε 1.500 προϊόντα κατόπιν παρεμβάσεώς της.
Σε ένα πρωτοφανές μπάζωμα της διανοίας μας, λες και είμαστε τίποτα γελάδια και δεν ξέραμε πόσο έχουμε ξεφραγκιαστεί τόσον καιρό όχι για να αγοράσουμε λιμουζίνες και κότερα αλλά για να φέρουμε στο σπίτι ελαιόλαδο και ανθότυρο. Δεν πειράζει που από το φεγγάρι φαίνονται μόνο το Σινικό τείχος και η τρύπα στην πορτοφόλα του Έλληνα και της Ελληνίδας, τώρα θα φτιάξουν τα πράγματα και θα ανασάνετε. Καλοκαιράκι έρχεται άλλωστε και με μια φέτα καρπούζι που έλεγε ο άλλος, χορταίνεις άνθρωπέ μου!
Χρήστος Ξανθάκης
Voices / Newpost
