Οι τελευταίες εκλογές στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μονοψήφιο ποσοστό (κάτι παραπάνω από το 4%) ήταν αυτές του 2009. Ποιος θα στοιχημάτιζε ότι στις επόμενες, όποτε κι αν αυτές γίνουν, δεν θα ξαναγίνει μονοψήφιος;
Οι τελευταίες εξελίξεις- με το μπρα ντε φερ μεταξύ του Στέφανου Κασσελάκη και όσων όψιμα ανακάλυψαν ότι η αρχηγία του τους οδηγεί στην καταστροφή- για κάτι τέτοιο προϊδεάζουν. Σε αυτή την αναμέτρηση ο Κασσελάκης έχει το πάνω χέρι για δύο λόγους.
Πρώτον, διότι όσοι τώρα ανακάλυψαν ότι συμπεριφέρεται αυταρχικά και αλαζονικά και είναι ακατάλληλος για αρχηγός είναι υποκριτές. Ο Παύλος Πολάκης λέει ότι αισθάνεται εκτεθειμένος διότι τον υποστήριξε στη μάχη για την αρχηγία. Ο Γιώργος Τσίπρας- κι αυτός θερμός υποστηρικτής του Κασσελάκη- λέει τώρα ότι πρέπει να βρουν άλλον αρχηγό για να οδηγήσει το κόμμα στις ευρωεκλογές. Και ο Νίκος Παππάς, στον οποίο ο Κασσελάκης οφείλει την εκλογή του, δυσανασχετεί με όσα εκείνος κάνει, αλλά δεν μετάνιωσε που τον στήριξε. Με τέτοια στελέχη απέναντί του Κασσελάκης κάνει πάρτι και οι ψηφοφόροι λακίζουν μήνα με το μήνα.
Δεύτερον, διότι ακόμα και όσοι βλέπουν πού οδηγείται το κόμμα τους με τον Κασσελάκη δεν τολμούν να θέσουν θέμα απομάκρυνσής του ανοιχτά και καθαρά. Είτε διότι είναι ψοφοδεείς είτε διότι γνωρίζουν ότι θα τους γράψει εις τα παλαιότερα των υποδημάτων του. Το έκανε ήδη. Όποιο ποσοστό κι αν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές δεν πρόκειται να παραμερίσει. Θα παραμείνει έως τις εθνικές εκλογές, αδιαφορώντας αν εν τω μεταξύ θα έχει βάλει ρότα για το παλιό 4%.
Μήπως όλα αυτά ήταν μοιραία; Μήπως, μετά την εκκωφαντική ήττα των εκλογών του 2023, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε σε κάθε περίπτωση αυτήν την εικόνα και πορεία; Στην πολιτική δεν υπάρχουν μοιραίες και προδιαγεγραμμένες εξελίξεις, υπάρχουν μοιραία πρόσωπα.
Ένα εξ αυτών είναι ο Κασσελάκης. Ουρανοκατέβατος, άσχετος με την Αριστερά, θαυμαστής του Μητσοτάκη στα νιάτα του. Και όμως σε ένα τέτοιο πρόσωπο ανέθεσαν να σώσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ψηφοφόροι το έκαναν από απελπισία, ορισμένοι από τους σημερινούς επικριτές του από στυγνούς προσωπικούς υπολογισμούς. Αυτοί οι τελευταίοι στο τέλος, όταν θα έρθει η νέα εκλογική συντριβή και ο Κασσελάκης θα πάει στο σπίτι του, θα δεχτούν όλο το ανάθεμα. Και δικαίως. Διότι αυτοί του φούσκωσαν τα μυαλά, τον έβγαλαν μπροστά και τον εξέλεξαν.
Την ώρα που τα πραγματικά προβλήματα φθείρουν την κυβέρνηση και οι ευρωεκλογές θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να αποτυπωθεί αυτή η φθορά, ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για φούντο, η αντιπολίτευση συνολικά δείχνει να πελαγοδρομεί και ο Μητσοτάκης να ανησυχεί μόνο για την άκρα δεξιά του.
Τέτοια απογοήτευση στο πάλαι ποτέ προοδευτικό στρατόπεδο δεν έχει καταγραφεί ξανά στα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης.
ΥΓ: Για όσους εξακολουθούν να απορούν με τη συνεχιζόμενη σιωπή του Αλέξη Τσίπρα, μια απάντηση μπορεί να είναι η λατινική ρήση «qui tacet consentit» (ο σιωπών συναινεί)…
Γιώργος Καρελιάς
