Ο Στέφανος Κασσελάκης έβγαλε χθες ολόκληρο video – κάλεσμα σε όσους ενδιαφέρονται να θέσουν υποψηφιότητα για μία θέση στην ευρωλίστα του ΣΥΡΙΖΑ – είχε τόση αυτοπεποίθηση που παραλίγο να πειστώ και γω να καταθέσω αίτηση, παρότι δεν διαθέτω κομματική ιδιότητα.
Το ψηφοδέλτιο, λέει, του κόμματος, θα διαμορφωθεί… αδιαμεσολάβητα από τα μέλη με εσωτερικό δημοψήφισμα. Καινοτομία μεγάλη.
Είναι καλό να έχεις καινοτόμες ιδέες. Μόνο που όταν κάνεις κάτι που κανένας άλλος δεν κάνει, ίσως πρέπει να αναρωτηθείς μήπως υπάρχει σοβαρός και σωστός λόγος που δεν το κάνει.
Πχ, όταν μπαίνεις σε ένα δρόμο οδηγώντας και βλέπεις όλα τα αυτοκίνητα να είναι παρκαρισμένα προς το μέρος σου, ίσως πρέπει να αναρωτηθείς μήπως μπήκες σε μονόδρομο με αντίθετη κατεύθυνση!
Διότι, ωραίες, δεν λέω, αυτές οι ιδέες με την… «αμεσοδημοκρατία» κι όλα αυτά.
Και ξεπερνώ τα… εγκεφαλικά που έχουν υποστεί τα έμπειρα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μένω μόνο σε ένα πράγμα, που είναι εμπειρικά αποδεδειγμένο: Τα ψηφοδέλτια αυτού του είδους φτιάχνονται με σοβαρή μελέτη και τις ανάλογες επιλογές της ηγεσίας. Όλα τα άλλα είναι μάλλον για εντυπωσιασμό και συνήθως αποτελούν συνταγή αποτυχίας, ου μην και καταστροφής.
Απλά μαθήματα εκπροσώπησης και σύνθετης επιλογής, που λέμε και στο… στοίχημα:
- Πρέπει να έχει μία ευρωλίστα κάποια δυνατά πολιτικά στελέχη, που θα σηκώσουν το βάρος της κεντρικής πολιτικής αντιπαράθεσης; Πρέπει!
- Πρέπει να έχει αγρότες, που είναι και στα ντουζένια τους και θέλουν να στείλουν μήνυμα σε κυβέρνηση και Ευρώπη; Πρέπει!
- Πρέπει να έχει νεολαίους για να εκφράσουν το φοιτητικό κίνημα; Πρέπει! Πρέπει να έχει αναλογική και ισορροπημένη γεωγραφική εκπροσώπηση το ψηφοδέλτιο; Πρέπει!
- Πρέπει να έχει υποψήφιους από τους ελεύθερους επαγγελματίες, τον επιχειρηματικό κόσμο, την εκπαιδευτική κοινότητα και πάει λέγοντας; Πρέπει.
Όλα τα άλλα είναι να είχαμε να λέγαμε…
Και μιας και λέμε για το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ να σημειώσω ότι ενδιαφέρον δείχνει τώρα τελευταία και η Θεοδώρα Τζάκρη.