Ποιον νίκησε ο Κασσελάκης;
Aσφαλώς το 4ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε το πιο ενδιαφέρον ριάλιτι σόου των ημερών. Μια κομματική διαδικασία που αναμενόταν να απασχολήσει μόνο όσους και όσες είχαν παραμείνει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την τραυματική διάσπαση και τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς, τελικά κέρδισε την πρώτη θέση στην τηλεοπτική και διαδικτυακή ειδησεογραφία. Ο λόγος είναι βέβαια ότι την τελευταία στιγμή δημοσιοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας τη θέση του ότι πρέπει να διεξαχθούν εσωκομματικές εκλογές που θα επικυρώσουν την προεδρία Κασσελάκη ή θα αναδείξουν άλλον επικεφαλής στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρόταση Τσίπρα απορρίφθηκε πανηγυρικά από το συνέδριο, με τους παρευρισκόμενους να γιουχάρουν ομαδικά τους υποστηρικτές της και να αποθεώνουν τον κ. Κασσελάκη. Οι στενοί συνεργάτες και σημερινοί συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού, από τους παλιότερους (λ.χ. Αλέκος Φλαμπουράρης) μέχρι τους νεότερους (Κατερίνα Νοτοπούλου), αλλά και όσοι προσέγγισαν τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ (Γιάννης Ραγκούσης) αντιμετώπισαν τη χλεύη, ενώ η Ολγα Γεροβασίλη που τόλμησε να σηκώσει το γάντι θεωρήθηκε κομματικός εχθρός. Ολοι σήμερα πρέπει να αποκηρύξουν τον παλιό και να προσκυνήσουν τον νέο αρχηγό που έχει «αδιαμεσολάβητη» σχέση με όσους τον θαυμάζουν, αλλά είναι έτοιμος να διώξει κακήν κακώς όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το σχέδιο μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι «σκληρό καρύδι» όπως περηφανεύτηκε στην ομιλία της χτες η Ελενα Ακρίτα.
Οι πρώην «προεδρικοί» πλήρωσαν όλοι τους το μεγάλο λάθος του κ. Τσίπρα. Δεν εννοώ την ανάρτηση της Πέμπτης. Ηταν ήδη αργά. Το λάθος ήταν ότι μετά την ήττα του 2019 σχεδίασε τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε έναν πολύ συγκεντρωτικό αρχηγικό κομματικό σχηματισμό και προχώρησε το 2022 στην υιοθέτηση της εκλογής «αρχηγού» από τα μέλη και όχι από συνέδριο, ακολουθώντας το μοντέλο της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Είχε τότε τη δικαιολογία ότι η χώρα έβγαινε από δυο χρόνια εγκλεισμών και απομόνωσης, εξαιτίας του τρόπου που εκμεταλλεύτηκε την πανδημία η κυβέρνηση της Δεξιάς. Αυτή η πρώτη εκλογή προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ από τα «μέλη» επιλέχθηκε ως ένα εργαλείο προπαγάνδας, για να προβληθεί υποτίθεται η ευρεία κομματική απήχηση. Ηταν μόνο αυτός υποψήφιος, όπως είχε συμβεί το 2004 με τον Γιώργο Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά όπως έχω εξηγήσει σε παλιότερα άρθρα, αυτός ο τρόπος εκλογής δεν έχει καμιά σχέση με την Αριστερά και ανοίγει τον δρόμο σε φαινόμενα τύπου Κασσελάκη.
Από αυτή την άποψη ο κ. Κασσελάκης έχει δίκιο που επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία ότι αν λειτουργούσε σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε θα γινόταν αρχηγός ο ίδιος. Αλλωστε οι απόψεις του δεν έχουν καμιά σχέση με την Αριστερά. Περιορίζομαι σε ένα επίκαιρο παράδειγμα. Υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαλεύει σκληρά την αντισυνταγματική εκστρατεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να εγκαταστήσει στη χώρα ιδιωτικά («μη κρατικά» τα λέει) ΑΕΙ. Αλλά ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης έχει αρθρογραφήσει επανειλημμένα, υποστηρίζοντας τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την κατάργηση του άρθρου 16 (βλ. «Ο Στέφανος Κασσελάκης με τα δικά του λόγια», «Εφ.Συν.», 21.10.2023).
Και μη φανταστεί κανείς ότι άλλαξε απόψεις μόλις προσχώρησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Ακούστε την αποκαλυπτική πρώτη συνέντευξη που έδωσε σε podcast ως υποψήφιος επικρατείας. Εκεί δηλώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων! Οσο για τον ίδιο: «Δεν έχω κάτι εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστημίων». Και αυτά τον Μάιο του 2023, όπου προσέθετε ότι «αριστερός είναι μία ταμπέλα» και «οι ταμπέλες δεν πληρώνουν λογαριασμούς», ενώ είναι «μια ιδεολογική διάκριση». Οσο για την κοινωνία «δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει φουλ ισότητα», το μόνο που πρέπει να γίνει είναι «να υπάρχουν ισότιμα ρίσκα», όπως θα έλεγε κάθε πολιτευόμενος επιχειρηματίας (Βασιλική Σιούτη, «Στέφανος Κασσελάκης, ο υποψήφιος έκπληξη του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη του συνέντευξη»).
Ο Τσίπρας ως Βρούτος
Βέβαια τα όρια ανάμεσα στο σεξπιρικό δράμα και τις κωμωδίες του «Δελφινάριου» ξεπεράστηκαν στη συνέχεια, όταν ξεκίνησε «από τα κάτω» η επιχείρηση ματαίωσης της εκλογής προέδρου που είχε εισηγηθεί ο Αλέξης Τσίπρας και υποτίθεται ότι είχε αποδεχθεί ο Στέφανος Κασσελάκης. Οι παρευρισκόμενοι, οι οποίοι όπως αποδείχθηκε ήταν μόνο κατά ένα ποσοστό εκλεγμένοι σύνεδροι, εφόσον δεν συγκεντρώθηκαν στις τοπικές οργανώσεις οι προβλεπόμενοι αριθμοί μελών ώστε να πραγματοποιηθούν εκλογές, είχαν κινητοποιηθεί κυρίως ως θαυμαστές και οπαδοί του νέου αρχηγού. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν «συνθήκες αρένας» (Νοτοπούλου) ενώ στόχος ήταν «ένα κόμμα που δεν είναι αρένα» (Βασιλειάδης). Με συντριπτική πλειοψηφία που δεν χρειάστηκε να καταμετρηθεί οι οπαδοί του αρχηγού αποδέχτηκαν την πρόταση που συνέταξαν οι τρεις «προεδρικοί» παντός προέδρου (Σ. Φάμελλος, Ν. Παππάς, Γ. Τσίπρας) και απέρριψαν την πρόταση εκλογής. Ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης δεν άντεξε και έδειξε τον ενθουσιασμό του που απορρίφτηκε η πρόταση Τσίπρα την οποία υποτίθεται ότι είχε αποδεχτεί: «Παιδιά, έπεσαν οι μάσκες, δεν πάμε σε εκλογές».
Πράγματι, οι μάσκες έπεσαν. Αλλά χτες είχαμε την έναρξη του Τριωδίου, Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Οι Απόκριες έρχονται. Οι μάσκες θα ξαναχρειαστούν.
Τάσος Ψαρράς