Κάτι τρέχει με την αντιληπτική ικανότητα της κυβέρνησης. Η πραγματικότητα που έχει στο μυαλό της και η… πραγματική πραγματικότητα φαίνεται πως δεν συμβαδίζουν. Μάλλον είναι σε ανειρήνευτη σύγκρουση. Τι πρέπει να πιστέψουμε; Τα γεγονότα ή τη γνώμη που έχει για τα γεγονότα το σύστημα Μητσοτάκη και οι επικοινωνιακές παραφυάδες του; Για παράδειγμα: Πανηγυρίζει επειδή δανειζόμαστε αβέρτα από τις αγορές, που σημαίνει ότι αυτές μας εμπιστεύονται και είναι σίγουρες ότι δεν πρόκειται να τις φεσώσουμε, οπότε η οικονομία μας πετάει.
Ωστόσο τα νούμερα που δίνουν αρμόδιες υπηρεσίες (ντόπιες και ξένες), υπεράνω υποψίας για κλίση στον αριστερισμό, δεν είναι καθόλου καλά αφού δείχνουν ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα, οι αγρότες είναι σε απόγνωση, οι μικρομεσαίοι τα έχουν χρειαστεί και μόνον οι έχοντες και οι κατέχοντες έχουν λόγους να είναι ικανοποιημένοι με την πολιτική του καθεστώτος Μητσοτάκη. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι το δηλώνουν στις μετρήσεις. Η ακρίβεια είναι σταθερά στην πρώτη θέση. Οι αγρότες είναι στα μπλόκα. Οι πλούσιοι το παραδέχονται μέσω του ΣΕΒ. Για την κυβέρνηση η κριτική αυτού του τύπου είναι ισοπεδωτική και προέρχεται από τους κατά σύστημα μίζερους, τους οποίους ο ελληνικός λαός έχει στείλει στα αζήτητα. Το σαράντα και κάτι τοις εκατό στις κάλπες είναι, λέει, κάθε τρεις και λίγο, ο αψευδής μάρτυρας.
Πανηγυρίζει επίσης η κυβέρνηση επειδή οι Αμερικανοί, εκτιμώντας ότι είμαστε προβλέψιμοι και δεδομένοι σύμμαχοι, μας πουλάνε τα F-35, οπότε θα γίνουμε κυρίαρχοι στον αέρα μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Είναι άνευ σημασίας το γεγονός ότι θα πληρώσουμε τα μαλλιοκέφαλά μας για να εντάξουμε τα F-35 στην Πολεμική Αεροπορία και ότι μπορεί να τα πάρουν και οι Τούρκοι υπό την προϋπόθεση ότι θα κρύψουν κάπου τους ρωσικούς S-400 για να μη φαίνονται - την ιδέα έριξε η βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Β. Νούλαντ. Για την κυβέρνηση η γκρίνια στο συγκεκριμένο πεδίο παράγεται από τους εθνομηδενιστές. Και στα δύο ζητήματα η κυβέρνηση μας έχει τις απαντήσεις. Είναι αποστομωτικές; Είναι αν αυτό νομίζει η ίδια και ο θηριώδης μηχανισμός προπαγάνδας που έχει στήσει.
Τι γίνεται όμως με μερικά άλλα θέματα, όπως είναι αυτό της διαφθοράς, αυτό του κράτους δικαίου, αυτό της ελευθερίας του Τύπου; Εκθέσεις από διεθνείς οργανώσεις περιγράφουν την κατάσταση με μελανά χρώματα. Οι επιδόσεις μας κοντά στον πάτο. Πέφτουμε συνεχώς. Η σύγκριση με τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης βγάζει αποτέλεσμα απογοητευτικό. Η διαφθορά; Θάλλει. Το κράτος δικαίου; Δεν είναι στα καλύτερά του. Η ελευθερία του Τύπου; Επιδείνωση. Η διαπλοκή; Καλά κρατεί. Η Δικαιοσύνη; Κάτω από τη βάση. Οι κανόνες λειτουργίας του πολιτικού συστήματος; Φως δεν έχουμε δει ακόμη στο σκάνδαλο των υποκλοπών.
Είναι όλα αυτά υπερβολές; Είναι ψέματα; Υπάρχει συνωμοσία για να πληγεί το κύρος του πρωθιερέα της κυβέρνησης; Ποιος είναι ο ενορχηστρωτής; Ο Ερντογάν μήπως; Μα έχουμε καλές σχέσεις το τελευταίο διάστημα. Ηρθε στην Αθήνα, θα πάει ο πρωθυπουργός μας στην Τουρκία, συμφωνίες υπογράφουμε, οι παραβιάσεις σταμάτησαν και γενικώς περνάμε μια φάση ηρεμίας. Μήπως ο Πούτιν; Αλλη δουλειά δεν έχει από το να υπονομεύει την Ελλάδα. Μήπως πρόκειται για ένα διαβολικό σχέδιο των ακροαριστερών λαϊκιστών που συνεργάζονται με τους ξένους ομοϊδεάτες τους στις διάφορες επιτροπές δικαιωμάτων του πλανήτη; Ενα σχέδιο που έχει βασικό άξονα την αντίληψη πως μια μικρή συκοφαντία, σωστά βαλμένη, εξαίρετα διατυπωμένη, θα μπορέσει χωρίς μεγάλη προσπάθεια να σκοτώσει πολλές σημαντικές αλήθειες; Μα, αυτοί δεν μπορούν να βάλουν τάξη στον οίκο τους, δεν έχουν συνέλθει από τη διάσπαση, οι όποιες συνωμοσίες τους είναι εσωτερικής καύσεως, πού να προλάβουν να ασχοληθούν με τους εξωτερικούς εχθρούς.
Τάσος Παππάς